رهنورد زریاب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محمداعظم رهنورد زریاب
در سال ۱۳۹۵
زادهٔمرداد ۱۳۲۳
کابل، افغانستان
درگذشت۲۱ آذر ۱۳۹۹ (۷۶ سال)
کابل، افغانستان
علت مرگویروس کرونا سندرم حاد تنفسی ۲
محل زندگیکابل
ملیتافغانستانی
محل تحصیلدانشگاه کابل، دانشگاه ویلز جنوبی
شاگردمنوچهر فرادیس
پیشهنویسنده
سال‌های فعالیت۱۳۴۲ تا ۱۳۹۹ هجری خورشیدی
شناخته‌شده برایپژوهش در ادبیات و فرهنگ
آثاررمان: گلنار و آیینه، چار گرد قلا گشتم، شورشی که آدمی‌زادگکان و جان‌ورکان برپا کردند، کاکه شش‌پر و دختر شاه پریان، درویش پنجم، سکه‌ای که سلیمان یافت

داستان کوتاه: داستان‌ها (شش عنوان در دو مجلد)

سایر: قلندرنامه، هذیان‌های دور غربت، چه‌ها که نوشتیم، آزادی گفتار و اندیشه، پایان کار سه روین‌تن و…
همسر(ها)سپوژمی زریاب
فرزنداننگین، شبنم زریاب و پرند

رَهنورد زریاب (زاده ۳ شهریور / سنبله در کابل – درگذشته ۲۱ آذر ۱۳۹۹ در کابل)[۱] نویسنده‌ای معاصر در عرصهٔ داستان‌های کوتاه و یک روزنامه‌نگار اهل افغانستان بود.[۲][۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

محمداعظم رهنورد زریاب در سوم سنبله سال ۱۳۲۳ در کابل چشم به جهان گشود. پدرش از غزنی و مادرش از شمال کشور بود. وی از هزاره‌های اهل سنت افغانستان بود.[۴] زریاب بعد از به پایان رساندن لیسه حبیبیه وارد دانشگاه کابل شد و رشته خبرنگاری را انتخاب کرد. مدتی پس از پایان تحصیل با استفاده از یک بورس تحصیلی به بریتانیا رفت و از دانشگاه ویلز جنوبی گواهی‌نامهٔ کارشناسی ارشد گرفت.[۵]

رهنورد زریاب در اوایل ده ۱۳۷۰ خورشیدی به فرانسه مهاجرت کرد و پس از سقوط طالبان به کابل بازگشت و برای مدتی به عنوان مشاور وزارت اطلاعات و فرهنگ کار کرد.[۶] پس از آن کار خود را به عنوان ویراستار در تلویزیون طلوع به عنوان ویراستار ادامه داد.[۱] او همچنین به عنوان رئیس انجمن نویسندگان افغانستان نیز کار کرده بود.[۶]

در پاییز سال ۱۳۹۱ منوچهر فرادیس نویسنده افغانستانی، نشری را به نام محمداعظم رهنورد زریاب تأسیس کرد. اکنون این نشر، از ناشران صاحب‌نام و مهم افغانستان در حوزه پارسی زبان حساب می‌شود که آثار ادبی پارسی زبان و جهان را منتشر کرده‌است.[نیازمند منبع]

رهنورد زریاب از نظر شمار نوشته‌ها پرکارترین نویسنده افغانستان در چند دهه اخیر بود و به سبک‌های گوناگون می‌نوشت.[۱]

زریاب که در هفته‌های پایانی عمرش به کرونا مبتلا شده بود؛ در ۲۱ آذر ۱۳۹۹ (۱۱ نوامبر ۲۰۲۰) در بیمارستان ۴۰۰ بستر (تخت) کابل درگذشت.[۷]

رهنورد زریاب مقالاتی نیز درباه دربارهٔ صادق هدایت و بزرگ علوی نوشته‌است.[۱]

همسر او سپوژمی زریاب، نویسنده‌ای نامدار در افغانستان است. این زوج، سه فرزند دارند.[۱]

فعالیت‌ها[ویرایش]

رهنورد زریاب پس از خدمت سربازی به این وظایف اشتغال داشت:

  • خبرنگار در هفته‌نامه ژوندون؛
  • مدیر عمومی خبرنگاران روزنامه اصلاح ـ انیس؛
  • مدیر مسئول فصلنامهٔ ARYANA (Afghanistan Republic) که به زبان انگلیسی چاپ می‌شد.
  • مدیر عمومی دفتر «معرفی افغانستان» (Publicity for Afghanistan؛
  • مسئول بخش هنر در وزارت اطلاعات و فرهنگ؛
  • آمر دفتر فرهنگ مردم؛
  • دبیر روزنامهٔ The Kabul New Times؛
  • دبیر بخش داستان‌نویسی اتحادیهٔ نویسندگان؛
  • رئیس اتحادیهٔ نویسندگان افغانستان از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۰؛
  • مشاور وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان در دوران حامد کرزی که از این پست استعفا کرد.[نیازمند منبع]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

از رهنورد زریاب این کتاب‌ها به چاپ رسیده‌اند:[نیازمند منبع]

  • داستان‌ها (مجموعهٔ شش جلدی داستان‌های کوتاه):
  • شهر طلسم شده
  • مردی که سایه‌اش ترکش کرد
  • دزد اسپ
  • و باران می‌بارید
  • سگ و تفنگ
  • مارهای زیر درختان سنجد
  • پیراهن‌ها (ترجمه چند داستان از چند نویسنده جهان)
  • حاشیه‌ها (مجموعه مقاله‌های پژوهشی)
  • گنگ خوابدیده (مجموعه مقاله‌های پژوهشی)
  • پایان کار سه رویین‌تن (مجموعهٔ مقاله‌های پژوهشی)
  • زیبای زیر خاک خفته (گزیده داستان‌های کوتاه)
  • گلنار و آیینه (رمان) نشر زریاب
  • چه‌ها که نوشتیم (مقاله‌های پژوهشی و یادواره‌ها)
  • دور قمر (بین سال‌های ۱۳۷۳ و ۱۳۷۵ در شماره‌های مسلسل «وفا» در پیشاور به چاپ رسیده‌است)
  • … و شیخ گفت (داستایت‌ها) نشر زریاب[۸]
  • چار گرد قلا گشتم (رمان) نشر زریاب
  • شورشی که آدمی زاده‌گکان و جان‌ورکان برپا کردند (رمان) نشر زریاب
  • قلندرنامه
  • کاکه شش پر و دختر شاه پریان (رمان)
  • درویش پنجم (رمان) نشر زریاب
  • سکه‌ای که سلیمان یافت (رمان) نشر زریاب
  • آزای اندیشه و گفتار (مجموعه مقاله‌های پژوهشی)
  • هذیان‌های دور غربت (طنزها)

رمان‌های ناتمام[ویرایش]

  • سیب و ارستاطالیس
  • رازهای دایه پیر
  • و سرانجام آقای سحرخیز بیدار می‌شود
  • زن بدخشانی
  • رهنورد زریاب فیلمنامهٔ فیلم «اختر مسخره» را نیز نوشته‌است.[نیازمند منبع]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «رهنورد زریاب نویسنده مطرح افغانستان درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۱ آذر ۱۳۹۹.
  2. سهراب سیرت (۲۰۲۰-۱۲-۱۱). «کارنامه پربار خالق 'گلنار و آیینه'، نویسنده‌ای که رمانش ناتمام ماند». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۱.
  3. «مراسم تشییع جنازه رهنورد زریاب در کابل برگزار شد». BBC News فارسی. ۲۰۲۰-۱۲-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۱.
  4. http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=165757
  5. شاه‌قاسمی، الف. (۱۳۹۴). سفر قندهار، جامعه و رسانه در افغانستان. پاریس: نشر یوتوپیا.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ «مراسم تشییع جنازه رهنورد زریاب در کابل برگزار شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۱ آذر ۱۳۹۹.
  7. «واکنش‌ها به درگذشت زریاب، 'افغانستان نویسنده نام‌آور تاریخش را از دست داد'». BBC News فارسی. ۲۰۲۰-۱۲-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۱.
  8. «داستایت؛ بیانی کهن برای پرداختن به مسائل روزگار معاصر». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۵ مرداد ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۱.

منابع[ویرایش]