رادرفوردیم-۲۶۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیزیک هسته‌ای
واپاشی
شکافت هسته‌ای
گداخت هسته‌ای

واپاشی‌های کلاسیک

واپاشی آلفا · واپاشی بتا · پرتوزایی گاما · واپاشی کروی
دانشمندان
هانری بکرل · ماری کوری · پی‌یر کوری · هانس بتدیگران

رادرفوردیم-۲۶۲ یکی از ایزوتوپ‌های رادرفوردیم است که نیمه‌عمری معادل ۲٫۳ ثانیه دارد و با شکافت خود به خودی و واپاشی آلفا تجزیه می شود.

در سال ۱۹۶۶ آزمایشی شبیه به این آزمایش، در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی در کالیفرنیا انجام دادند و ایزوتوپ ۲۶۲ را مشاهده کردند.[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Moody, Ken. "Synthesis of Superheavy Elements". In Schädel, Matthias; Shaughnessy, Dawn (eds.). The Chemistry of Superheavy Elements (2nd ed.). Springer Science & Business Media. pp. 24–8. ISBN 978-3-642-37466-1.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)