دال سنیو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سنیو

در نت‌نویسی موسیقی، دال سنیو (UK: ‎/dæl ˈsɛnj/‎، US: ‎/dɑːl ˈsnj/‎، ایتالیایی: [dal ˈseɲɲo]) علامتی است که برای تکرار قسمتی مشخص از قطعه، استفاده می‌شود.

این علامت به شکل حرف S با خطی در وسط آن نشان داده شده و معمولاً ابتدا و انتهای قسمتی که نیازمند تکرار است آورده می‌شود. در زبان انگلیسی گاهی این علامت سنیو خوانده می‌شود.[۱]

همچنین این علامت می‌تواند به قبل از عبارت D.S (خوانده شود: دا سنیو ، به معنای از سنیو) آمده که به معنای بازگشت از علامت دال سنیو تا D.S می‌باشد.

چنانچه در پایان قطعه نیاز به تکرار بخشی از آن باشد، می‌تواند به صورت D.S al fine (خوانده شود: دا سنیو ال فینه، به معنای از سنیو تا پایان) نیز آورده شود، که در این حالت از علامت سنیو تا کلمه fine (پایان) تکرار می‌شود.

کدگذاری[ویرایش]

نماد سنیو در قطعهٔ نمادهای موسیقی یونیکد با شناسهٔ U+1D10B 𝄋 musical symbol segno کدگذاری شده است.[۲]

پانویس[ویرایش]

  1. Percy Scholes (1970) The Oxford Companion to Music, 10th edition, Oxford University Press, p. 273.
  2. PDF of Musical Symbols block from the unicode consortium

منابع[ویرایش]

  • پورتراب، مصطفی کمال، ۱۴۰۱، تئوری موسیقی، تهران، نشر چمشه، ۹۷۸–۶۰۰۲۲۹۲۷۱۱
  • Percy Scholes (1970) The Oxford Companion to Music, 10th edition, Oxford University Press, p. 273.