خیابان‌ها را پس بگیرید
خیابان‌ها را پس بگیرید ( RTS ) کالکتیوی است که با آرمان مالکیت اشتراکی برای فضاهای عمومی فعالیت می‌کند . اعضای این کالکتیو این حرکت را یک جنبش مقاومت در مخالفت با تسلط ابرشرکت ها و پدیده جهانی شدن معرفی می‌کنند. همچنین آنها به هژمونی اتوموبیل به عنوان وسیله حمل و نقل غالب اعتراض دارند.
اعتراضات[ویرایش]
خیابان‌ها را پس بگیرید اغلب به شکل یک رویداد اقدام مستقیم غیر خشونت آمیز خیابانی مانند اشغال جاده‌های اصلی ، بزرگراه یا آزادراه به منظور راه‌اندازی یک مهمانی یا گردهمایی برگزار می‌شود. در حالی که این برنامه‌ها می‌تواند برای رانندگان خودرو و مسافران وسایل نقلیه عمومی ایجاد مزاحمت کند با این حال فلسفه RTS این است که اقدامات ما برای خودرو به عنوان عامل انسداد مشکل به وجود می‌آورد و نه عابران پیاده و در واقع با اشغال جاده ای فضای عمومی گشوده می‌شود. رویدادهای خیابان‌ها را پس بگیرید معمولاً به شکل جذاب و رنگارنگ ، همراه با سطل شن و ماسه برای بازی کودکان و غذا و موسیقی مجانی برگزار می‌شود. با این حال آنها در بعضی از موارد این رویداد با عناوین شورشی و اغتشاش‌گر معرفی می‌شوند. [۱] خیابان را پس بگیرید با تشکیل منطقه مستقل موقت به اتمام می‌رسد. سبک مهمانی‌ها در بسیاری از نقاط تحت تاثیر استیج‌های رقص در انگلستان همراه با بخش موسیقی شاد از سیستم های صوتی است . [نیازمند منبع]
خیابان‌ها را پس بگیرید علاوه بر این برای مقاصد سیاسی نیز مورد استفاده قرار می گیرد، حتی اگر این حرکت‌های سیاسی با جنبش RTS ارتباط نزدیکی نداشته باشند. [نیازمند منبع]
تاریخچه[ویرایش]
اولین منبع مکتوب برای جنبش "خیابان‌ها را پس بگیرید" را می توان در آثار مارشال برمن (1981) و کتاب همه ذرات جامد فرو می ریزد جست و کرد. برمن در یک فصل با عنوان "مدرنیته در خیابان ها" می نویسد:
"در لبه های پاره پاره از تخیل بودلر ما ظهور مدرنیسم دیگر را شاهد هستیم: اعتراضی انقلابی که در آن توده‌های بی‌شکل به مردم تبدیل می‌شوند و برای ساخت زیست انسانی خیابان های شهر بازپس گرفته می‌شود. حرکتی که از ۱۷۸۹ توسط ساکنان شهرها آغاز و در سراسر قرن نوزدهم همچنین در جریان خیزش‌های عظیم انقلابی مصادف با جنگ جهانی اول ادامه یافت یک پیام را مخابره می‌کرد: خیابان ها به مردم تعلق دارند. همان‌طور که لو کوربوزیه می‌گوید : بدون مردم، خیابانی در کار نیست ". [۲] (ص 166-167، تاکید اضافه شده است)
خیابان ها بارها با اهداف گوناگون جهت استفاده از آنها برای منظوری به جز ترافیک اشغال شده اند. به عنوان مثال، گروهی از طرفداران محیط زیست در خیابانهای استکهلم در اوت 1969، خیابانهای استکهلم را اشغال کردند. [۳] و در میان سالهای 1990-1991 همین گروه 20 دقیقه حرکت اعتراضی سقوط فرهنگی را در گذرگاه های شلوغ خیابانی ترتیب دادند. [۴] مانند سایر اشغال‌ها در اعتراض به ترافیک قبل از سال 1991، این حرکت‌ها نیز Reclaim The Streets نامیده نمی‌شد.
انگلستان[ویرایش]
خیابان را پس بگیرید ابتدا توسط جنبش اول زمین در بریکستون لندن، در پاییز 1991 آغاز شد. [نیازمند منبع] ، [۵] و از کمپ‌های اعتراضی ضد جاده در مکان هایی مانند Claremont Road و Twyford Down رشد کرد. ایده بازپسگیری خیابان خیلی زود در سراسر انگلستان گسترش یافت. اولین حرکات به شکل جنبش ضد ماشین و طرفداران وسایل ارتباطی جایگزین جایگزین تکوین یافت، اما در طول سال ها اعضای اصلی گروه ، تمرکز خود را تغییر دادند. آنها به این نتیجه رسیدند که که بهتر است که ریشه مشکلات یعنی نظام سرمایه‌داری را هدف قرار دهند. [۶] "خیابان های ما آن چنان مملو از ماشین است که از سرمایه داری پر شده است و ماشین‌ها همان اندازه آلوده کننده هستند که سرمایه‌داری ما را آلوده می‌کند". [۷] با این وجود، در حرکات این جنبش همیشه اصل بر این بوده که اقدامات به صورت اقدام مستقیم غیر خشونت آمیز انجام شود.
جهانی[ویرایش]
ایده "بازپس گیری خیابان" به سرعت به عنوان نوعی از اعتراض در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت. این نوع " اشغال خیابانی " در شهرهای سراسر اروپا، استرالیا، آمریکای شمالی و آفریقا رشد یافت. اشکال نخستین این حرکت به طور یکسان مقامات و رانندگان را به چالش می‌کشید. اما با گذشت زمان این نوع اعتراضات در بسیاری از نقاط شکل نهادینه به خود گرفت، که مانند دیگر اشکال گردهمایی‌های قانونی پیش از برگزاری مجوزهای لازم را دریافت می‌نمود. که البته در بعضی از مناطق مثل فلاند به عنوان اولین برگزار کننده اشغال خیابانی خارج از لندن مراسم بدون دریافت مجوز در تاریخ ۱۷ می ۱۹۹۷ انجام شد.
همچنین نگاه کنید[ویرایش]
- حرکت بدون خودرو
- توقف شهر
- کریتیکال مس (دوچرخه سواری)
- اعتراض جاده M11 پیوند
- مراسم روز جهانی دوچرخه سواری برهنه
- شبکه جهانی کارفری
- زمان به پایان رسیده است!
عمومی[ویرایش]
- بین‌المللی موقعیت شناس
- باغبانی چریکی
- شنودها
- پیتر لامبورن ویلسون (حکیم بیگ)
- منطقه خودمختار موقتی
- مدینه فاضله دزدان دریایی
- دقت
- کارناوال علیه سرمایه
- انجمن فضاهای باز
- باراندازهای لیورپول
منابع[ویرایش]
- ↑ Klein
- ↑ Berman, Marshall (1983). All that is Solid Melts Into Air: The Experience of Modernity (به انگلیسی). Verso. p. 166-167. ISBN 9780860917854.
- ↑ "Bilfria dan". www.alternativstad.nu. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 15 October 2018.
- ↑ "Kulturkrockarna". www.alternativstad.nu. Archived from the original on 16 October 2018. Retrieved 15 October 2018.
- ↑ "Reclaim The Streets! (Do or Die)". www.eco-action.org. Archived from the original on 23 November 2019. Retrieved 15 October 2018.
- ↑ A direct action network for global and local social-ecological revolution(s) to transcend hierarchical and authoritarian society, (capitalism included), and still be home in time for tea... Welcome to the cyber-streets of RTSLondon. Reclaim The Streets! website
- ↑ Reclaim The Streets Agit-Prop (Distributed at the M41 Street Party on Saturday 13 July 1996) quoted on Do or Die Issue 6, Summer 1997. In the paper edition, this article appears on page(s) 1–10. بایگانی‌شده در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- Berman, Marshall. All That is Solid Melts into Air.
- کلاین ، نائومی . بدون آرم تورنتو : AA Knopf کانادا. 2000 شابک ۰−۶۷۶−۹۷۲۸۲−۹ ISBN 0-676-97282-9
- موسی ، کریس کارز جنگ - نبردها در جاده به هیچ جا لندن: برگردان ویژن ، 2000. شابک ۱−۹۰۱۲۵۰−۴۰−۷ ISBN 1-901250-40-7
- سنت جان ، گراهام. 2009. Technomad: Cultcultures جهانی Raving . انتشارات Equinox (انگلستان). شابک ۹۷۸−۱−۸۴۵۵۳−۶۲۵−۱ ISBN 978-1-84553-625-1
- وال ، درک زمین اول و جنبش ضد راه: محیط زیست رادیکال و جنبش های اجتماعی مقایسه ای لندن: Routledge ، 1999. شابک ۰−۴۱۵−۱۹۰۶۴−۹ ISBN 0-415-19064-9