خط لوله ایست‌مد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خط لوله ایست‌مد
خط لوله مدیترانه شرقی
نقشه پیشنهادی خط لوله مدیترانه شرقی
نقشه پیشنهادی خط لوله مدیترانه شرقی
مکان
کشور یونان
 قبرس
 اسرائیل
جهت کلیشرقی - غربی
اطلاعات کلی
گونهگاز طبیعی
شریک‌هاDEPA
ادیسون کمپانی
پیش‌بینی پایان ساخت۲۰۲۵–۲۰۲۷[۱][۲]
اطلاعات فنی
درازا۱٬۹۰۰ کیلومتر (۱٬۲۰۰ مایل)
بیشینه انتقال۱۰ میلیارد متر مکعب در سال (۳۵۰ میلیارد فوت مکعب در سال)

خط لوله مدیترانه شرقی یا خط لوله ایست‌مد (انگلیسی: EastMed pipeline) یک خط لوله انتقال گاز طبیعی دریایی/خشکی است که مستقیماً منابع انرژی مدیترانه شرقی را از طریق قبرس و کرت به سرزمین اصلی یونان متصل می‌کند.[۳] این پروژه که در حال حاضر در حال طراحی است، گاز طبیعی را از ذخایر گاز فراساحلی در حوضه دریای شام به یونان و به صورت پیوسته با خطوط لوله پوزئیدون و آی‌جی‌بی به ایتالیا و سایر مناطق اروپایی منتقل می‌کند.[۴] طول این خط لوله حدود ۱۹۰۰ کیلومتر، عمق ۳ کیلومتر و دارای ظرفیت انتقال ۱۰ میلیارد متر مکعب در سال خواهد بود.[۵][۶] هزینه ساخت این خط لوله تقریباً ۶ میلیارد یورو (۶٫۸۶ میلیارد دلار) خواهد بود.[۷] این خط لوله توسط آی‌جی‌آی پوزئیدون، با سرمایه‌گذاری مشترک ۵۰–۵۰٪ بین شرکت گاز یونانی دی‌ئی‌پی‌ای و شرکت گاز ایتالیایی ادیسون کمپانی در حال توسعه است.[۵]

در ۲ ژانویه ۲۰۲۰، توافق‌نامه خط لوله ایست‌مد در آتن توسط رهبران یونان، قبرس و اسرائیل امضا شد.[۵][۶][۸] در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۰، دولت اسرائیل رسماً این توافق را تأیید کرد و به کشورهای امضاکننده اجازه داد تا برنامه‌های تکمیل خط لوله را تا سال ۲۰۲۵ به پیش ببرند.[۷]

با این حال، پس از بازگیری حمایت ایالات متحده از این طرح در ژانویه ۲۰۲۲، این احتمال وجود دارد که این خط لوله لغو شود و با یک خط لوله اقتصادی‌تر و سازگار با محیط زیست در یک توافق دوستانه انرژی بین مصر و یونان جایگزین شود.[۹]

گاه‌شمار[ویرایش]

در سال ۲۰۱۳، ساخت خط لوله ایست‌مد تحت مقررات کمیسیون اروپا ۳۴۷/۲۰۱۳ به عنوان یک پروژه با منافع مشترک تعیین شد و در طول دوره ۲۰۱۵–۲۰۱۸، کمیسیون بیش از ۳۴٫۵ میلیون یورو (۳۸٫۹ میلیون دلار آمریکا) برای تکمیل فنی، اقتصادی و مطالعات زیست‌محیطی برای پروژه تخصیص داد.[۱۰][۱۱][۱۲]

مثلث انرژی یونان، قبرس و اسرائیل در ۲۰ مارس ۲۰۱۹ با حضور مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا، به نشانه حمایت واشینگتن از این پروژه، یک توافقنامه بین دولتی برای خط لوله مدیترانه شرقی در تل آویو امضا کردند.[۱۳] علاقه آمریکا به این خط لوله با تقاضای واشینگتن مبنی بر اینکه شرکای اروپایی آن سیاست متنوع سازی واردات انرژی خود را حفظ کنند توضیح داده می‌شود.[۱۴] این خط لوله سبد گاز اروپا را متنوع می‌کند و وابستگی به میدان‌های گازی روسیه را کاهش می‌دهد.[۱۵][۱۶][۱۷]

در ۷ می ۲۰۱۹، نخست‌وزیر ایتالیا، جوزپه کونته، در رویدادی در نزدیکی رم، اظهار داشت که ایتالیا با ساخت خط لوله پوزیدون مخالفت خواهد کرد؛ آخرین بخش ایست‌مد که یونان و ایتالیا را از طریق دریای آدریاتیک متصل می‌کند، که این تصمیم کل پروژه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.[۱۸][۱۹][۲۰] هرچند، در ۱ ژانویه ۲۰۲۰، گزارش شد که وزیر توسعه اقتصادی ایتالیا، استفانو پاتوانلی، نامه‌ای برای حمایت از خط لوله ایست‌مد برای همتای یونانی خود ارسال کرده‌است، بنابراین حمایت ایتالیا از این پروژه را بازگرداند.[۲۱][۲۲]

در ۲ ژانویه ۲۰۲۰، توافقنامه ساخت خط لوله در آتن توسط رهبران یونان، قبرس و اسرائیل امضا شد.[۵][۶] نیکوس آناستاسیادس، رئیس‌جمهور قبرس و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، این توافق را «تاریخی» توصیف کردند.[۶] این توافق شامل مقرراتی برای تضمین امنیت خط لوله و یک رژیم مالیاتی مشترک است.[۵][۲۳][۲۴] دولت اسرائیل این توافق را در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۰ تصویب کرد و به این پروژه اجازه داد تا به جلو برود.[۷]

در ژانویه ۲۰۲۲، ایالات متحده اعلام کرد که از حمایت خود خارج می‌شود زیرا این پروژه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه یا سازگار با محیط زیست نیست، به این معنی که این پروژه احتمالاً لغو شده و با یک اتصال انرژی بین مصر و یونان جایگزین می‌شود.[۲۵] اعضای مجلس نمایندگان ایالات متحده، گوس بلیرکیس (نماینده فلوریدا) و نیکول مالیوتاکیس (نماینده نیویورک)، تغییر نظر دولت بایدن در پروژه را با توجه به وابستگی عمیق اروپا به گاز روسیه زیر سؤال بردند.[۲۶]

مسیر[ویرایش]

این خط لوله میدان گازی لویاتان (اسرائیل) و میدان گازی آفرودیت (قبرس) در شرق مدیترانه را به اروپا متصل می‌کند. این خط لوله از حوضه لوانتین آغاز می‌شود و به قبرس می‌رسد، جایی که یک ایستگاه کمپرسور در آن قرار دارد.[۲۷] از قبرس، خط لوله تقریباً ۷۰۰ کیلومتر به سمت غرب ادامه می‌یابد و به عمق ۳ کیلومتر می‌رسد و در شرق کرت فرود می‌آید.[۲۷] یک ایستگاه کمپرسور در کرت امکان تأمین گاز طبیعی این جزیره را فراهم می‌کند. از کرت، خط لوله به سمت شمال غربی ادامه خواهد یافت و در شرق پلوپونز، در نزدیکی روستای آگیوس فوکاس به خشکی خواهد رسید.[۲۷] این خط لوله از پلوپونز در جهت شمال غربی عبور می‌کند، از خلیج پاترای عبور می‌کند و در امتداد سرزمین اصلی یونان غربی ادامه می‌یابد و به منطقه تسپروتیا ختم می‌شود.[۲۷] از آنجا، به وسیله خط لوله پیشنهادی پوزیدون به ایتالیا متصل خواهد شد.

ترکیه اعلام کرده‌است که به شدت با پروژه خط لوله ایست‌مد مخالف است و مدعی است که عمداً کنار گذاشته شده‌است. جدا از اینکه ترکیه در قبرس شمالی اعمال نفوذ دارد و دچار اختلاف نظر در مورد مرزهای دریایی با قبرس است، ترکیه بر این باور است که نباید از منافع اقتصادی پروژه کنار گذاشته شود.[۲۸] امضای نهایی این پروژه در دوره‌ای با اکتشافات ترکیه در این منطقه و اندکی پس از امضای قرارداد EEZ بین ترکیه و لیبی صورت گرفت.[۲۹][۳۰]

انجمن گاز ایست‌مد[ویرایش]

در ژانویه ۲۰۱۹، هفت وزیر انرژی در منطقه قراردادی را برای راه‌اندازی مجمع گاز مدیترانه شرقی منعقد کردند. توتال‌انرژیز، انی و نوواتک و اکسان قراردادهای اکتشاف و تولید با دولت‌های مربوطه امضا کرده‌اند.[۳۱]

از ترکیه به عنوان استثنایی بر ضد آرامش منطقه یاد می‌شود.[۲۸] اعضای فعلی این گروه عبارتند از: قبرس، مصر، فرانسه، یونان، اسرائیل، ایتالیا، اردن و تشکیلات خودگردان فلسطینی.[۳۲][۳۳]در ژانویه ۲۰۲۰، فرانسه و ایالات متحده درخواست کردند تا به ترتیب به عنوان عضو و ناظر دائم به این مجمع بپیوندند.[۳۴]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Israeli minister seeks to delay East Med gas forum citing climate concerns". Haaretz.com.
  2. ↑ Hadjicostis, Menelaos (December 5, 2017). "Israel expects gas to flow from east Mediterranean to Europe". apnews.com/.
  3. ↑ "Eastmed-A direct link to new sources for Europe". IGI-Poseidon.com. Archived from the original on 13 October 2016. Retrieved 14 March 2019.
  4. ↑ "Eastmed pipeline". Edison.it. Archived from the original on 27 April 2019. Retrieved 14 March 2019.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ "Leaders From Israel, Cyprus, Greece Sign EastMed Gas Pipe Deal". Bloomberg.com. 2 January 2020.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ "Proto Thema". 2 January 2020.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ "Israel approves pipeline deal to sell gas to Europe". Reuters. 19 July 2020. Retrieved 19 July 2020.
  8. ↑ "Greece, Israel, Cyprus, move to build East Med gas pipeline". www.aljazeera.com. Retrieved January 5, 2020.
  9. ↑ "EastMed: A pipeline project that ran afoul of geopolitics and green policies". POLITICO (به انگلیسی). 2022-01-18. Retrieved 2022-01-22.
  10. ↑ "Αγωγός EastMed: Πώς φτάσαμε στην ιστορική ενεργειακή συμφωνία". www.news247.gr (به یونانی). Retrieved 2020-01-05.
  11. ↑ Regulation (EU) No 347/2013 of the European Parliament and of the Council of 17 April 2013 on guidelines for trans-European energy infrastructure and repealing Decision No 1364/2006/EC and amending Regulations (EC) No 713/2009, (EC) No 714/2009 and (EC) No 715/2009 Text with EEA relevance (به انگلیسی), 2013-04-25, retrieved 2020-01-05
  12. ↑ Robinson, Tim; Jeakins, Geordie (12 April 2019). "Squaring the Triangle: Why Turkey and the EastMed need each other". War on the Rocks. Retrieved 17 April 2019.
  13. ↑ "US hot on deal bringing energy to EU, bracing Turkey". NewEurope.eu. 14 March 2019. Archived from the original on 3 April 2019. Retrieved 14 March 2019.
  14. ↑ Juan Pachon. "Menendez Bill to Reshape U.S. Strategy In The Eastern Mediterranean Approved By Foreign Relations Committee". Senate Foreign Relations Committee. Retrieved 26 June 2019.
  15. ↑ Dr. Tzogopoulos, George (10 April 2019). "A New EastMed Friendship, with US Support". Begin-Sadat Center for Strategic Studies. Retrieved 17 April 2019.
  16. ↑ Dr. Hay Eytan Cohen Yanarocak (17 December 2018). "Turkey at the Eastern Mediterranean Crossroads". The Jerusalem Institute for Strategy & Security. Retrieved 22 May 2019.
  17. ↑ B. Lana Guggenheim. "Offshore Energy is both a Boon and a Bane for Cyprus". South EU Summit. Retrieved 22 May 2019.
  18. ↑ "Italy opposes Poseidon gas pipeline landfall". Reuters. May 7, 2019. Retrieved May 8, 2019.
  19. ↑ "Macron sends stern warning to Ankara over Eastern Med". Kathimeriny News. May 7, 2019. Retrieved May 8, 2019.
  20. ↑ "Macron warns Turkey France will show 'no weakness' on Cyprus gas search". Ahval News. May 7, 2019. Archived from the original on 15 October 2021. Retrieved May 10, 2019.
  21. ↑ "Italy fully backs EastMed | Kathimerini". www.ekathimerini.com (به انگلیسی). Retrieved 1 January 2020.
  22. ↑ "Italian support for EastMed pipeline, ahead of trilateral signing of project; specs and advantages". www.amna.gr. Retrieved 1 January 2020.
  23. ↑ "Turkish military drone begins patrols off Cyprus". www.irishtimes.com. Retrieved 29 December 2019.
  24. ↑ "French carrier in Cyprus EEZ". www.defence-point.com. Archived from the original on 6 February 2020. Retrieved 5 February 2020.
  25. ↑ "EastMed: A pipeline project that ran afoul of geopolitics and green policies". POLITICO (به انگلیسی). 2022-01-18. Retrieved 2022-01-22.
  26. ↑ Lehav Harkov. (26 January 2022). "US Reps question withdrawal of US support for EastMed pipeline from Israel". Jerusalem Post website Retrieved 28 January 2022.
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ ۲۷٫۲ ۲۷٫۳ "Proto Thema". January 2020.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ "Turkey opposes exclusion from EastMed". dw.com.
  29. ↑ "EastMed pipeline project to fend off Turkish hegemony bid | Jareer Elass" (به انگلیسی). The Arab Weekly. 12 January 2020. Retrieved 22 July 2020.
  30. ↑ "Turkey slams controversial EastMed pipeline deal signed in Athens" (به انگلیسی). TRT World. 2 January 2020. Retrieved 22 July 2020.
  31. ↑ "Congress Quietly Adopts Exxon Mobil-Backed Law Promoting New Gas Pipeline, Arms to Cyprus". The Intercept. Retrieved February 20, 2020.
  32. ↑ "East Mediterranean states formally establish Egypt-based gas forum". Reuters. 22 September 2020. Retrieved 11 March 2021.
  33. ↑ Benny, John (12 November 2019). "A new energy hub emerges among unlikely partners in the Mediterranean". Al Arabiya English. Retrieved 12 November 2019.
  34. ↑ "France asks to join Eastern Mediterranean Gas Forum". Reuters. 16 January 2020.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خط_لوله_ایست‌مد&oldid=39388154»