خدای من، کمکم کن تا از این عشق مرگبار زنده بمانم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
My God, Help Me to Survive this Deadly Love
خدای من، کمکم کن تا از این عشق مرگبار زنده بمانم
Soviet premier Leonid Brezhnev locked in a mouth-to-mouth kiss with East German leader Erich Honecker above the legend My God, Help Me to Survive This Deadly Love
هنرمنددیمیتری وروبیل
سال۱۹۹۰ (۱۹۹۰)
گونهگرافیتی
ابعاد
365 cm × 480 cm (143.7 in × 189 in)
مکانگالری ضلع شرقی، برلین

خدای من، کمکم کن تا از این عشق مرگبار زنده بمانم، (روسی: Го́споди! Помоги́ мне вы́жить среди́ э́той сме́ртной любви́، آلمانی: Mein Gott, hilf mir, diese tödliche Liebe zu überleben) که برخی اوقات به نام بوسهٔ برادرانه (به آلمانی: Bruderkuss) نیز شناخته می‌شود یک گرافیتی از دیمیتری وروبیل است که بر سمت شرقی دیوار برلین نقش بسته بود. این گرافیتی در سال ۱۹۹۰ میلادی نقاشی شده که یکی از بهترین آثار گرافیتی دیواری شهر برلین می‌باشد. این نگاره بوسهٔ سوسیالیستی برادرانهٔ لئونید برژنف و اریش هونکر را به تصویر می کشد. این نگاره در اصل یک بازتولید از یک تصویر گرفته شده در سال ۱۹۷۹ در سی‌امین سالگرد بنیان‌گذاری آلمان شرقی می باشد.

عکس[ویرایش]

عکس شناخته شدهٔ که صحنهٔ مشهور به آغوش کشیدن را به تصویر می‌کشد توسط ریگیس بوسو در آلمان شرقی به تاریخ هفتم اکتبر ۱۹۷۹ گرفته شده است.[۱] این تصویر به طور گسترده ای بازنشر شد.[۲] برژنف در برای بازدید آلمان شرقی و شرکت در جشن سالگرد بنیان‌گذاری این کشور بعنوان یک ملت کمونیست حضور یافته بود.[۳] در پنجم اکتبر، آلمان‌شرقی و اتحاد جماهیر شوروی یک توافقنامهٔ ده‌ساله در مورد حمایت دوجانبه میان دو کشور امضا کردند که به واسطهٔ آن آلمان شرقی وظیفهٔ تأمین مشکلات مکانیکی و تجهیزات شیمیایی کشتی های شوروی بر عهده گرفت و قرار بر آن شد تا شوروی در ازای این حمایت به آلمان شرقی سوخت و تجهیزات هسته ای اعطا کند.[۴]
در حال حاضر، حقوق این تصاویر برای شرکت کوربیس محفوظ است.[۱]

نقاشی[ویرایش]

وروبیل این نقاشی در سال ۱۹۹۰ میلادی در سمت شرقی دیوار برلین کشید، تا پیش سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، گرافیتی بیشتر در سمت غربی دیوار برلین رواج داشت.[۵] وروبیل تلاش کرد تا اجازهٔ نقاشی روی جدارهٔ شرقی دیوار را دریافت نماید اما وزارت دفاع ملی آلمان شرقی در مورد دیوار برلین از خود سلب مسئولیت کرد. در این میان وروبیل یک دختر اسکاتلندی را پیدا کرد که اجازه نامهٔ نقاشی روی دیوار را میفروخت، او یک قرار داد امضاء کرد که از تمام حقوق خود در قبال نقاشی میگذشت به‌همراه بقیهٔ نگاره ها در این قسمت، نقاشی پس از سقوط دیوار همچنان در معرض نمایش بود اما شرایط جوی و خرابکاران موجب این شد که نقاشی به مرور رو به زوال برود.[۶] در مارس ۲۰۰۹ نقاشی به همراه بقیهٔ نقاشی ها از روی دیوار پاک شدند تا به هنرمندان اجازه دهد تا نقاشی هارا دوباره با رنگ پایدار تری بکشند و به وروبیل سفارش داده شد تا با اهدای ۳۰۰۰ یورو به یک پروژهٔ اجتماعی بنام مارتسان نقاشی را مجدد بکشد. از نگاه شکل تفاوت های خفیفی میان نسخهٔ ۱۹۹۰ و نسخهٔ باز نقاشی شده در سال ۲۰۰۹ وجود دارد که وروبیل هم خود به این مسئله اذعان داشته است که چند اشتباهات فنی روی نگارهٔ اصلی صورت گرفته که دلیل این اشتباهات کم‌تجربگی و عدم آشنایی با روش نقاشی بوده است. با این حال پیام اصلی نقاشی با وجود اینکه هنرمند شک داشت تا اهالی برلین تفاوت های میان دو نسخه را درک کنند هیچ تغییری نکرده بود.[۷] تفاوت اصلی میان بوسهٔ اول و دوم در استفاده از خطوط و رنگ‌ها بود که نسخهٔ مربوط به سال ۲۰۰۹ را بهبود داده بود و به آن ظاهری باورپذیرتر بخشیده بود. عکاس بوسو و وریبیل یکدیگر را در سال ۲۰۰۹ ملاقات کردند و با هم عکس های از کار بازسازی شدهٔ خود گرفتند.[۲][۸]

پذیرش انتقادی از نقاشی[ویرایش]

خدای من، به من کمک کن تا از این عشق مهلک زنده بمانم به یکی از بهترین آثار شناخته شدهٔ گرافیتی بر روی دیوار برلین تبدیل شد.[۹] بر اساس صحبت های آنتونی رید و دیوید فیشر نقاشی یک اثر منحصربه‌فرد با یک لبهٔ تیز طنز است.[۱۰] همچنین این اثر با وجود اینکه یک بازسازی مستقیم الهام گرفته شده از یک تصویر بود به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفت.[۱۱] در سال ۲۰۱۴ در یک مصاحبه هنرمند توضیح داده است که چطوری هر دو مکان و کاراکتر ها به نقاشی معنا می‌بخشند، در ادامه توضیح داده است که در این نقاشی یک آلمانی و یک روس و دیوار برلین هر سه به یک چیز مربوط هستند اما به شکل برعکس. در اینجا تمام عشق کامل وجود داشت زمانی که دیوار برلین دو دنیا را از هم گسسته بود، و این مفاهیم یک تناسب کامل بود. او می‌خواست که یک عامل خارق‌العاده خلق کند و در نهایت به این خواسته‌اش رسید با این حال که خود خالق اثر انتظار نداشت اثرش تا این حد موفق شود.[۱۲]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Kiss of Soviet Leader Brezhnev and East German President Honecker". Corbis. Archived from the original on 20 April 2016. Retrieved 22 November 2011. Soviet leader Leonid Brezhnev and East German President Erich Honecker kiss on the occasion of the 30th anniversary of the German Democratic Republics.{{cite web}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Clemens, Jochen (November 22, 2009). "Die längste Open-Air-Galerie der Welt. Die Geschichte eines Gemäldes: Der Bruderkuss" [The story of a painting: The brother kiss]. Welt Online (به آلمانی).
  3. Vinocur, John (October 5, 1979). "Brezhnev Arrives in East Germany For 30th Anniversary Celebration; Ceausescu Is Not Expected". The New York Times. East Berlin: The New York Times Company. p. A8. ISSN 0362-4331. OCLC 1645522. {{cite news}}: Cite has empty unknown parameter: |pmd= (help)
  4. Vinocur, John (October 6, 1979). "Soviet and East Germans Sign an Economic Pact". The New York Times. East Berlin: The New York Times Company. p. 30. ISSN 0362-4331. OCLC 1645522.
  5. Trubachev, Veniamin (13 November 2019). "A Concrete, Communist Kiss That Was 'All About Love'". Current Time (به انگلیسی). This work was painted on that part of the Berlin Wall where painting was banned. That is, the part of the Berlin Wall that was in the east, on the East Berlin side. On the western side, everything was painted.
  6. Göbel, Malte (March 27, 2009). "Kiss of Death. Officials Erase Historic Berlin Wall Mural". Spiegel Online. Der Spiegel online.
  7. Borzenko, Andrey. "Brotherly love: 25 years on, the artist behind the iconic Berlin Wall mural tells his story". The Calvert Journal. Retrieved 16 November 2018.
  8. Schwarz, Tobias (Jun 16, 2009). "Russian artist Dmitry Vrubel and photographer Regis Bossu pose before restoration work on a segment of the East Side Gallery". Berlin: 2space. Reuters. Archived from the original on June 5, 2016.
  9. Major, Patrick (2009). Behind the Berlin Wall: East Germany and the frontiers of power. Oxford, New York: Oxford University Press. p. 276. ISBN 978-0-19-924328-0.
  10. Read, Anthony; Fisher, David (1994). Berlin: the biography of a city. London: Hutchinson. p. 308. ISBN 978-0-09-178021-0.
  11. Minaev, Boris (October 27, 2003). Дмитрий Врубель дважды попадал под колесо истории: Когда нарисовал целующихся Брежнева и Хонеккера на Берлинской стене и когда начал рисовать Владимира Путина [Dmitri Vrubel got himself twice upon the wheel of history: When portrayed Brezhnev kissing Honecker on the Berlin Wall, and when began to paint Vladimir Putin]. Ogonyok (به روسی). Moscow: Pravda (39): 41. ISSN 0131-0097. OCLC 1761076. Archived from the original on September 24, 2015. Retrieved May 29, 2011. Многие тогда говорили: да какая это картина, просто взял и перерисовал фотографию, но тем не менее это была картина, причем великая, и у нее было название, между прочим — «Господи, помоги мне выжить среди этой смертной любви»
  12. Borzenco, Andrey. "Brotherly love: 25 years on, the artist behind the iconic Berlin Wall mural tells his story". The Calvert Journal. Retrieved 16 November 2018.