جورج فرناندز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جورج فرناندز
جورج فرناندز در سال ۲۰۰۲
وزیر دفاع
دوره مسئولیت
۲۱ اکتبر ۲۰۰۱ – ۲۲ مه ۲۰۰۴
نخست‌وزیرآتال بیهاری واجپایی
پس ازجسواند سینگ
پیش ازپراناب موکرجی
دوره مسئولیت
۱۹ مارس ۱۹۹۸ – ۱۶ مارس ۲۰۰۱
نخست‌وزیرآتال بیهاری واجپایی
پس ازمولایام سینگ یادوا
پیش ازجسواند سینگ
وزیر راه
دوره مسئولیت
۲ دسامبر ۱۹۸۹ – ۱۰ نوامبر ۱۹۹۰
نخست‌وزیروی.پی. سینگ
پس ازمدو راو سیندیا
پیش ازجانشوار میشرا
عضو پارلمان هند
از بیهار (راجیه سبها)
دوره مسئولیت
۴ اوت ۲۰۰۹ – ۷ ژوئیه ۲۰۱۰
اطلاعات شخصی
زاده۴ ژوئن ۱۹۳۱ ‏(۹۲ سال)
منگلور، راج بریتانیا
(کارناتاکای امروزی)
درگذشته۲۹ ژانویه ۲۰۱۹
ملیتهندی
حزب سیاسیساماتا منچ[۱]
همسر(ان)لیلا کبیر
فرزندان۱ پسر
اقامتگاهبنگلور، کارناتاکا، هند
امضا

جورج متیو فرناندز[۲] (متولد ۳ ژوئیه ۱۹۳۰ – درگذشته ۲۹ ژانویه ۲۰۱۹) یک متحد سابق اتحادیه مدنی هندی، سیاستمدار،[۳] روزنامه‌نگار،[۴] کشاورز و عضو راجیه سبها از بیهار بود.[۵] او یکی از اعضای کلیدی جاناتا دال بود و بنیانگذار حزب ساماتا بود. او چندین مرحله وزیر بوده که شامل ارتباطات، صنعت، راه‌آهن و دفاع می‌باشد.[۶]

بنیاد منگلور، فرناندز را در سال ۱۹۴۶ به بنگلور فرستاد تا به عنوان یک کشیش آموزش داده شود. در سال ۱۹۴۹، او به بمبئی نقل مکان کرد، جایی که او به جنبش اتحادیه سوسیالیست پیوست. فرناندز، به عنوان یک رهبر اتحادیه‌های کارگری، در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در حالی که با راه‌آهن هند کار می‌کرد، بسیاری از اعتصاب‌ها را سازماندهی کرد. وی در سال‌های ۱۹۶۷ در انتخابات مجلس شورای ملی بمبی جنوبی فعالیت نمود و کنگره ملی هند را شکست داد. همچنین اعتصاب راه‌آهن ۱۹۷۴ را سازماندهی کرد. فرناندز در طول دوران فشار به صورت اضطراری زندگی مخفی و زیرزمینی داشت ولی در همان حال نیز برای به چالش کشیدن ایندیرا گاندی نخست‌وزیر هند تلاش می‌کرد[۷] اما در سال ۱۹۷۶ دستگیر و مورد محاکمه قرار گرفت.

سابقه روزنامه‌نگاری[ویرایش]

فرناندز حتی در طی روزهای دانش آموزیش خواندن مقالات و روزنامه‌نگاری را دوست داشت. او در سال ۱۹۴۹ سردبیر یک نشریه بود و در همان زمان نیز یک نشریه هفتگی به زبان انگلیسی که انتشارش متوقف شده بود تحت مجوز فرناندز ظاهر شد.[۸] فرناندز چندین کتاب در زمینه سیاست مانند مسئله کشمیر، اعتصاب راه‌آهن، منزلت برای همه، مقالاتی در سوسیالیسم و دموکراسی دارد. او همچنین سردبیر یک ماهنامه انگلیسی و رئیس هیت تحریریه ماهانه هندی بود[۴] و یکی از فعالان حقوق بشر، عضو عفو بین‌الملل، و عضو اتحادیه مردم برای آزادی‌های مدنی و شورای مطبوعات هند می‌باشد.

منابع[ویرایش]

  1. Gupta, Smita (24 اکتبر 2013). "Now a Samata Manch to build anti-Congress platform". The Hindu. Archived from the original on 26 December 2013. Retrieved 18 May 2014.
  2. (Reddy 1977، ص. 144) "(i) Accused George Mathew Fernandes (hereinafter referred to as George Fernandes Al) is the former Chairman of the Socialist Party of India and also the President of the All India Railway- men's Federation."
  3. Sharma, Surender (1 July 2010). "By George! It's out on the street". MiD DAY. Archived from the original on 2 March 2012. Retrieved 3 September 2010. As if it had not earned enough bad name and publicity for one of the most veteran politicians and trade unionist George Fernandes, claimants to his legacy slug it out in streets on Wednesday.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "Biographical Sketch (Member of Parliament: 13th Lok Sabha)". Parliament of India. Archived from the original on 12 August 2010. Retrieved 12 September 2010.
  5. "Shri George Fernandes General Information". Government of Bihar. Archived from the original on 22 July 2011. Retrieved 3 September 2010.
  6. "Fernandes: Popular but controversial minister". بی‌بی‌سی. 15 مارس 2001. Archived from the original on 3 March 2012. Retrieved 3 September 2010.
  7. "Why despite several controversial moves, George Fernandes continues to inspire us".
  8. (Śarmā 1978، ص. 131)