بال تهیگاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بال تهیگاه
استخوان ران راست. سطح بیرونی
استخوان ران راست. سطح درونی
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین ala ossis ilii
TA98 A02.5.01.104
TA2 ۱۳۲۱
FMA ۴۲۸۲۶
شرایط تشریحی استخوان

بال (ala) تهیگاه بخش بزرگ گسترده تهیگاهی است، استخوانی که حفره لگن بزرگ را از دو سوی کناری محدود می‌کند. برای معاینه دو سطح - بیرونی و درونی - یک تاج و دو مرز - یکی قدامی و یک خلفی را نشان می‌دهد.

ستیغ تهیگاه[ویرایش]

ستیغ تهیگاه در طرح کلی خود محدب است، اما به صورت سینوسی خمیده است، از جلو به سوی درون مقعر و از پشت به سوی بیرون مقعر است.

در مرکز نازک‌تر از انتها است و به خارهای تهیگاهی بالایی قدامی و خلفی ختم می‌شود. سطح تاج پهن است و به لب‌های بیرونی و درونی و یک خط میانی تقسیم می‌شود.

حدود ۵ سانتی‌متر در پشت ستون فقرات تهیگاهی بالایی قدامی، یک غدهٔ برجسته در لبه خارجی وجود دارد.

به لب بیرونی بال، ماهیچهٔ کشندهٔ نیام پهن، ماهیچهٔ بیرونی مایل شکم و ماهیچهٔ پشتی بزرگ و در تمام طول آن نیام پهن متصل است. تا خط میانی ماهیچهٔ مایل درونی شکم ; به لب درونی، فاسیای تهیگاهی، ماهیچهٔ عرضی شکم، چهارگوش کمری، راست‌کنندهٔ ستون مهره‌ها و تهیگاهی وصل هستند.

منابع[ویرایش]