بالکانیزاسیون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تاریخ اروپای مرکزی و بالکان از ۱۷۹۶ تا ۲۰۰۸

بالکانیزاسیون (Balkanization) یا بالکانی شدن یا تجزیه شدن، به تقسیم یک منطقه یا حاکمیت چندقومیتی یا ملیتی به حکومت‌های کوچکی گفته می‌شود که از لحاظ قومیتی همگن و یکدست هستند. این قومیت‌های کوچک معمولاً با یکدیگر نزاع دارند. بالکانی شدن امروزه به هنگام جنگ داخلی در دولت‌های چندقومیتی نیز استفاده می‌شود. این واژه در زمان فروپاشی امپراطوری عثمانی و به ویژه بالکان ساخته شد.[۱]

شبه جزیره بالکان در جنوب شرقی اروپا واقع شده و از غرب به دریای آدریاتیک و دریای آیونیا و از شرق به دریای اژه و دریای سیاه محدود می‌شود (دریای آیونیا در واقع بخشی از دریای مدیترانه است که بین جنوب شرقی ایتالیا و غرب یونان قرار دارد)

بعد از قرن‌ها جنگ و کشمکش و درگیری مربوط به اشغال منطقه بالکان توسط امپراطوری عثمانی، در سال ۱۹۱۲ بالاخره اقوام بالکان تصمیم گرفتند تا علیه ترک‌ها متحد شوند و پس از پیروزی بر آنها غنائم جنگی را بین خودشان تقسیم نمایند. لیکن سال بعد، به دنبال پیروزی بر ترکان بر سرتقسیم غنائم به توافق نرسیدند و بین خودشان جنگی درگرفت. به دنبال این واقعه بود که اصطلاح بالکانی شدن رایج شد که به معنی تجزیه و تکه‌تکه کردن سرزمینی به کشورهای کوچک و متخاصم می‌باشد، آنچنانکه در ناحیه بالکان اتفاق افتاد. همچنین پس از دوره جنگهای بالکان، کشور یوگسلاوی در ناحیه بالکان که از نظر قدرت و نفوذ در جایگاه بالایی قرار داشت، به کشورهای کوچک‌تر تجزیه شد و دارایی‌های هرکدام از کشورها به بانکداران و سرمایه‌داران بیگانه رسید.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • "Balkanization". [[دانشنامه بریتانیکا|Encyclopædia Britannica Online]] (به انگلیسی). 2013. Retrieved 17 November 2013. {{cite encyclopedia}}: URL–wikilink conflict (help)