او-۳۷۴
«او-۳۷۴» | |
---|---|
(فهرست او-بوتهای آلمان) | |
کلاس | ۷سی |
ساخت | |
سفارش | ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ |
آغاز ساخت | ۱۸ دسامبر ۱۹۳۹ |
بهرهوری | |
آغاز خدمت | ۲۱ ژوئن ۱۹۴۱ |
ناوگروه |
|
فرمانده(ها) |
|
گشت(ها) | ۳ گشت رزمی:
|
غرقشده | ۱ کشتی تجاری (۳۳۴۹ تن)۲ کشتی جنگی کمکی (۹۹۲ تن) |
سرنوشت | غرق شده در ۱۲ ژانویه ۱۹۴۲ در شرق دوموس د ماریا در مدیترانه (۴۲ کشته و ۱ باقیمانده) |
او-۳۷۴ (به آلمانی: U 374) یک او-بوت اقیانوسپیمای کریگسمارینه از نوع ۷سی بود. این او-بوت که در بین سالهای ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۱ ساخته شد، در جریان جنگ جهانی دوم سه مأموریت گشتزنی رزمی مجموعاً به مدت ۷۹ روز در دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس به انجام رساند و یک کشتی تجاری و دو کشتی جنگی کمکی متفقین را غرق کرد.
ساخت[ویرایش]
او-۳۷۴ توسط هوالتسورکه در کیل ساخته شد. این او-بوت روز ۱۰ مه سال ۱۹۴۱ به انداخته شد و روز ۲۱ ژوئن همان سال به فرماندهی ناوبان یکم اونو فون فیشل وارد خدمت در کریگسمارینه گشت.[۱]
تاریخچه عملیاتی[ویرایش]
گشت نخست[ویرایش]
او-۳۷۴ اواخر ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱ با ماموریت گذر از تنگه جبلالطارق و ورود به دریای مدیترانه، راهی نخستین گشت رزمی خود شد. این او-بوت میبایست خود را به بندر لا اسپتزیا در ایتالیا میرساند. او-بوت ۴۴ روز را در اقیانوس اطلس سپری کرد.[۲] در این مدت تنها توانست روز ۳۱ اکتبر رز شیافینو، کشتی تجاری ۳۳۴۹ تنی بریتانیایی را غرق کند.[۳] تمامی ۴۱ خدمه این شناور بریتانیایی حامل سنگ آهن، در این حادثه جان باختند.[۲]
او-۳۷۴ هنوز ۸۰۰ کیلومتر با جبلالطارق فاصله داشت که گزارش از فعالیت زیاد شناورها و هواگردهای گشتی دشمن در اطراف این تنگه دریافت کرد. او-بوت شب ۱۰/۱۱ نوامبر به آبهای غربی مجاور تنگه رسید. به عمق پریسکوپ رفت تا با احتیاط از تنگه گذر کند. میانه شب به سطح آب بازگشت و به ساحل مراکش نزدیک شد. نبود مهتاب و بارش باران پوششی مناسبی برای او-بوت بود. برای اطمینان بیشتر فرمانده سرعت او-بوت را کاهش داد تا صدای کمتری ایجاد کند. او-۳۷۴ گزارش از غرق کردن دو شناور محافظ در درگیری با چند کشتی دشمن داد. در این شب بسیار تاریک امکان شناسایی شناورهای غرق شده وجود نداشت. گمانهزنیهای تایید نشده حاکی از آن است که یکی از آنها لیدی شرلی، کشتی ضد زیردریایی بریتانیایی بوده است که مدتی پیش او-۱۱۱ را غرق کرده و خود همان روز ۱۱ نوامبر مفقود شده بود.[۴]
پس از گذر از تنگه، فرمانده او-بوت را به سطح آورد و دستور به پیشروی با تمام سرعت داد. با این حال افسر مهندس ستوان لئونارت گزارش از از کار افتادن یکی از موتورها در درگیرهای شب گذشته کرد. این آسیبدیدگی در دریا قابل تعمیر نبود. این مسئله با توجه به این که کشتیهای جنگی دشمن به شدت به دنبال آن بودند، برای فون فیشل بسیار نگران کننده بود. به هر صورت او-بوت با طی مسیر با سرعت کم ۹ گره در نهایت روز ۱۴ دسامبر خود را به لا اسپتزیا رساند.[۵]
گشت دوم[ویرایش]
پس از تعمیر، سوختگیری مجدد و استراحت خدمه، او-۳۷۴ روز ۱۸ دسامبر لا اسپتزیا را ترک کرد و به سمت آبهای شمال آفریقا در جانب جنوب رفت. ماموریت آن الحاق به گروهی از ۶ او-بوت دیگر بود که پیش از آن به کاروانهای تدارکاتی بریتانیایی بین اسکندریه و طبرق در محاصره حمله میکردند.[۵]
سرنوشت[ویرایش]
او-۳۷۴ روز ۱۲ ژانویه سال ۱۹۴۲ در شرق دوموس د ماریا در مدیترانه مورد حمله آنبیتن، زیردریایی بریتانیایی قرار گرفت و غرق شد. مجموعاً ۴۲ تن از خدمه او-بوت جان خود را در این حادثه از دست دادند. تنها یک نفر جان به در برد.[۳]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Matthews 2021, p. 112.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Edwards 2015, p. 65.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Matthews 2021, p. 113.
- ↑ Edwards 2015, p. 65 & 68.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Edwards 2015, p. 69.
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «German submarine U-374». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ فوریه ۲۰۲۳.
- Matthews, Tony (2021). Quiet Courage. Big Sky Publishing. ISBN 978-1-922387-59-2.