آسپاگورس دوم ایبری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آسپاگورس دوم ایبری
'پادشاه میریان، پسرش باکور و سالار انطاکیه (اسویتستخووِلی)'
پادشاه گرجستان
سلطنت۳۶۵–۳۶۳
پیشینسارماگ دوم ایبری
جانشینمهرداد سوم
دودمانخسرویانی‌ها
پدرمیریان سوم ایبری
مادرنانا ایبری

آسپاگورس دوم (یا واراز-باکور یکم، گرجی: ვარაზ-ბაკურ I)، از خسرویانی‌ها، پادشاه ایبری (کارتلی، گرجستان شرقی) از سال ۳۶۳ تا ۳۶۵ پس از میلاد بود. او دومین پسر میریان سوم از ایبری و نانا از ایبری به‌شمار می‌آمد.

نام او که توسط مورخ همدوره خود، آمیانوس مارسلینوس (XXVII 12.16) ثبت شده‌است، ظاهراً برداشتی لاتینیزه شده از واراز-باکور یا واراز-باکار از وقایع نگاری گرجی اواخر سده‌های نزدیک (قرون وسطی) می‌باشد. به گفته آمیانوس، آسپاگورس توسط شاپور دوم پادشاه ساسانی پس از سرنگونی برادرزاده‌اش سارماگ دوم ایبری، پادشاه ایبری شد. توصیف او به عنوان «مردی بی‌دین و بیزار از ایمان» توسط وقایع نگار گرجی، لِئونتی مروِلی، در این زمینه در خور نگرش می‌باشد که: این اصطلاح در آن زمان نمایان‌گر همفکری‌های دینی زرتشتیان و نیز جهت‌گیری سیاسی ایران‌گرایانه او بود. لئونتی، در واقع پس از تبعه ساسانی شدن خود این را به ما می‌گوید.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. Cyril Toumanoff (1963), Studies in Christian Caucasian History, pp. 460-461. Georgetown University Press.
پیشین:
سارماگ دوم
پادشاه ایبری
۳۶۵–۳۶۳
پسین:
مهرداد سوم