خوداهلی‌سازی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجادشده به کمک به ویکی‌فا و Dexbot، ابرابزار |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۲
خود اهلی‌سازی (انگلیسی: Self-domestication) یک فرضیه علمی است که نشان می‌دهد، همانند اهلی کردن حیوانات، فرایند انتخاب مصنوعی (زادگیری گزینشی) در بین اعضای گونهٔ انسان توسط خود انسان انجام شده‌است.[۱] به این ترتیب، در طول فرایند انسان‌سازی، ترجیح افراد با رفتارهای مشارکتی و اجتماعی برای بهینه‌سازی منفعت کل گروه نشان داده می‌شد: اطاعت و مطیع بودن، زبان و هوش هیجانی طی این فرایند زادگیری گزینشی افزایش یافته‌است. این فرضیه مطرح است که این همان چیزی است که هومو ساپینس (انسان) را از انسان نئاندرتال و هومو ارکتوس (انسان راست قامت) متمایز می‌کند.[۲][۳]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Theofanopoulou, Constantina; Gastaldon, Simone; O’Rourke, Thomas; Samuels, Bridget D.; Messner, Angela; Martins, Pedro Tiago; Delogu, Francesco; Alamri, Saleh; Boeckx, Cedric (2017-10-18). "Self-domestication in Homo sapiens: Insights from comparative genomics". PLOS ONE (به انگلیسی). 12 (10): e0185306. Bibcode:2017PLoSO..1285306T. doi:10.1371/journal.pone.0185306. ISSN 1932-6203. PMC 5646786. PMID 29045412.
- ↑ Shilton, D; Breski, M; Dor, D; Jablonka, E (February 14, 2020). "Human Social Evolution: Self-Domestication or Self-Control?". Frontiers in Psychology. 11: 134. doi:10.3389/fpsyg.2020.00134. PMC 7033472. PMID 32116937.
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=acOZT240bTA&ab_channel=UniversityofCaliforniaTelevision(UCTV) Harvard Prof Richard Wrangham
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Self-domestication». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۲۴.