سندرم تورت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن زیربخش شروع و پیشرفت
افزودن منابع کتاب
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۶۱: خط ۶۱:


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}{{اختلالات هیجانی و رفتاری}}
{{پانویس|۲}}
=== کتاب‌ها ===

{{refbegin|32em|indent=yes}}
* {{cite book | vauthors = Abi-Jaoude E, Kideckel D, Stephens R, et al| date = 2009 | chapter = Tourette syndrome: a model of integration | veditors = Carlstedt RA | title = Handbook of Integrative Clinical Psychology, Psychiatry, and Behavioral Medicine: Perspectives, Practices, and Research | location = New York | publisher = Springer Publishing Company | isbn = 978-0-8261-1095-4}}
* {{cite book | veditors = Cohen DJ, Jankovic J, Goetz CG | editor-link1 = Donald J. Cohen | editor-link2 = Joseph Jankovic | series = Advances in Neurology | title = Tourette Syndrome | volume = 85 | location = Philadelphia, PA | publisher = Lippincott Williams & Wilkins |date=2001| isbn = 0-7817-2405-8 }}
* {{cite book | vauthors = Kushner HI |title= A Cursing Brain?: The Histories of Tourette Syndrome |publisher= [[Harvard University Press]] |date= 2000 |isbn= 0-674-00386-1}}
* {{cite book | vauthors = Leckman JF, Cohen DJ | author-link1 = James F. Leckman | author-link2 = Donald J. Cohen | date = 1999 | title = Tourette's Syndrome—Tics, Obsessions, Compulsions: Developmental Psychopathology and Clinical Care | publisher = John Wiley & Sons, Inc. | location = New York | isbn = 978-0471160373 }}
* {{cite book | veditors = Martino D, Leckman JF | date = 2013 | title = Tourette syndrome | publisher = Oxford University Press | isbn = 978-0199796267 |ref=none}}
** {{cite book | vauthors = Bloch MH | date = 2013 | chapter = Clinical course and adult outcome in Tourette syndrome | veditors = Martino D, Leckman JF | title = Tourette syndrome | publisher = Oxford University Press | pages = 107–20 }}
** {{cite book | vauthors = Müller-Vahl KR | date = 2013 | chapter = Information and social support for patients and families | veditors = Martino D, Leckman JF | title = Tourette syndrome | publisher = Oxford University Press | pages = 623–35 }}
** {{cite book | vauthors = Pruitt SK, Packer LE | date = 2013 | title = Information and support for educators | veditors = Martino D, Leckman JF | chapter = Tourette syndrome | publisher = Oxford University Press | pages = 636–55 }}
* {{cite book | vauthors = Sukhodolsky DG, Gladstone TR, Kaushal SA, Piasecka JB, Leckman JF | author-link5 = James F. Leckman | date = 2017 | chapter = Tics and Tourette Syndrome | veditors = Matson JL | title = Handbook of Childhood Psychopathology and Developmental Disabilities Treatment | series = Autism and Child Psychopathology Series. | publisher = Springer | pages = 241–56 | doi = 10.1007/978-3-319-71210-9_14 | isbn = 978-3-319-71209-3 }}
* {{cite book | veditors = Walkup JT, Mink JW, Hollenback PJ | date = 2006 | title = Advances in Neurology, Tourette Syndrome | volume = 99 | location = Philadelphia, PA | publisher = Lippincott Williams & Wilkins | isbn = 0-7817-9970-8 }}
* {{Cite book |title=Georges Gilles de la Tourette: Beyond the Eponym, a Biography | vauthors = Walusinski O |date=2019 |publisher=Oxford University Press |isbn=978-0-19-063603-6}}
{{refend}}
== پیوند به بیرون ==
{{اختلالات هیجانی و رفتاری}}
[[رده:اختلال‌های نوروژنتیک]]
[[رده:اختلال‌های نوروژنتیک]]
[[رده:اختلال‌های هیجانی و رفتاری در کودکی و نوجوانی]]
[[رده:اختلال‌های هیجانی و رفتاری در کودکی و نوجوانی]]

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶

سندرم تورِت
نام‌های دیگرسندرم توره، اختلال تورت، سندرم ژیل د لا تورت (GTS)، اختلال تیک صوتی ترکیبی و چند حرکتی [د لا تورت]
سر و شانه‌های مردی با ریش ادواردی کوتاه و موهای کوتاه‌تر، با کت و یقه فرانسوی حدوداً ۱۸۷۰
ژیل د لا تورت (۱۸۵۷–۱۹۰۴) همنام سندرم تورت
تخصصروان‌پزشکی، عصب‌شناسی، پزشکی کودکان[۱]
نشانه‌هاتیک عصبی[۲]
دورهٔ معمول آغازبه‌طور معمول در دوران کودکی[۲]
دورهٔ بیماریدراز مدت[۳]
علتژنتیکی با تأثیرات محیطی[۳]
روش تشخیصبر اساس تاریخچه و علائم[۲]
مدیریتآموزش، رفتار درمانی
دارومعمولاً هیچ، گاهی اوقات داروهای اعصاب و نورآدرنرژیک‌ها[۲]
پیش‌آگهی۸۰٪ بهبودی تا از بین رفتن تیک‌ها را در اواخر نوجوانی تجربه می‌کنند[۳]
فراوانیحدود ۱٪ از کودکان[۴] و نوجوانان بین ۰٫۳٪ و ۱٫۰٪ از جمعیت عمومی[۵]
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

سندروم تورِت یا نشانگان توره (به انگلیسی: Tourette's syndrome)، به اختصار TS، یک اختلال عصبی رشدی شایع است که در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز و با چند تیک حرکتی و حداقل یک تیک صوتی (آوایی) مشخص می‌شود. تیک‌های رایج شامل پلک زدن، سرفه، صاف کردن گلو، بو کردن، و حرکات صورت هستند. این تیک‌ها معمولاً حالت نیاز یا احساس ناخواسته در ماهیچه‌های تحت تأثیر، برای انجام تیک، ایجاد می‌کنند اما گاهی اوقات می‌توانند به‌طور موقت سرکوب شوند و در مکان، میزان و فرکانس تغییر کنند. سندرم تورت حالت شدیدتری از اختلالات تیک است. درحالی که سندرم توره به صورت واضح مشاهده می‌شود، اختلال تیک اغلب توسط ناظران معمول مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

سندرم تورت زمانی به عنوان یک سندرم نادر و عجیب و غریب در نظر گرفته می‌شد و عموماً با کوپرولالیا (گفتن کلمات ناپسند یا اظهارات اجتماعی نامناسب و تحقیرآمیز) مرتبط بود؛ اما امروزه دیگر به عنوان یک سندرم نادر در نظر گرفته نمی‌شود و سندرم کوپرولالیا تنها بخش اندکی از اختلالات مرتبط را تشکیل می‌دهد. تخمین‌های صورت گرفته مبتلایان به سندرم توره را حدود ۱٪ از کودکان و نوجوانان دانش آموز اندازه‌گیری می‌کند. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص تورت وجود ندارد و همیشه به درستی شناسایی نمی‌شود یا ممکن است مبتلایان هرگز به دنبال مراقبت پزشکی نباشند، زیرا اکثر موارد خفیف هستند و شدت تیک‌ها در اکثر کودکان با گذر از دوران نوجوانی کاهش می‌یابد. سندرم تورت حاد در بزرگسالی، اگرچه در رسانه‌ها مورد توجه است، نادر بوده و برای یک اقلیت کوچک، تیک‌های ناتوان کننده می‌توانند تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشند. تحقیقات نشان داده‌است TS بر هوش یا امید به زندگی تأثیر نمی‌گذارد.

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و هیچ دارویی مؤثر واقع نمی‌گردد. در بیشتر موارد، درمان دارویی برای تیک ضروری نیست و رفتاردرمانی، خط اول درمان محسوب می‌شود. آموزش بخش مهمی از هر طرح درمانی است و توضیح به تنهایی می‌تواند اطمینان کافی برای عدم نیاز به درمان، در فرد مبتلا، ایجاد کند.[۲] بین افرادی که به کلینیک‌های مراقبت سلامت ارجاع داده می‌شوند، سایر بیماری‌ها، مانند اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) و اختلال وسواس فکری-جبری (OCD)، در بیشتر مبتلایان به سندرم تورت دیده می‌شود. این چندابتلایی اغلب باعث ایجاد آسیب‌پذیری نسبت به تیک‌ها شده، از این رو تشخیص صحیح و درمان آنها از اهمیت بالاییی برخوردار است.

ژان مارتین شارکو، عصب‌شناس فرانسوی، سندرم تورت، را بر اساس نام کارورز خود، ژرژ ژیل د لا تورت، که در سال ۱۸۸۵ گزارشی از ۹ بیمار مبتلا به «اختلال تیک تشنجی» منتشر کرد، نامگذاری نمود. در حالی که علت دقیق آن ناشناخته است، اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن نقش دارند. به نظر می‌رسد این مکانیسم شامل اختلال عملکرد در مدارهای عصبی بین عقده‌های قاعده‌ای و ساختارهای مرتبط در مغز است.

طبقه‌بندی

بیشتر تحقیقات منتشر شده در مورد سندرم تورت در ایالات متحده صورت پذیرفته‌است. در تحقیقات بین‌المللی و عملکرد بالینی TS، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) بر طبقه‌بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO) که در سال ۲۰۲۱ مورد انتقاد قرار گرفت،[۱] ترجیح داده می‌شود.[۶][۷][۵]

نسخه DSM-5 که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، سندرم تورت به عنوان یک اختلال حرکتی (اختلال در سیستم عصبی که باعث حرکات غیرطبیعی و غیرارادی می‌شود) طبقه‌بندی می‌کند. این بیماری در رده ناهنجاری عصبی تکوینی فهرست شده‌است.[۸] سندرم توره در انتهای شدیدتر طیف اختلالات تیک قرار دارد و تشخیص آن مستلزم وجود چندین تیک حرکتی و حداقل یک تیک صوتی برای بیش از یک سال است. تیک‌ها حرکات ناگهانی، تکراری و غیرریتمیک هستند که گروه‌های عضلانی مجزا را درگیر می‌کنند،[۹] در حالی که تیک‌های صوتی (صدایی) شامل ماهیچه‌های حنجره، حلق، دهان، بینی یا تنفسی برای تولید صدا هستند.[۱۰][۱۱] تیک‌ها را نباید در اثر شرایط پزشکی یا مصرف مواد مخدر به وجود آیند.[۱۲]

سایر شرایط در این طیف شامل تیک‌های حرکتی یا صوتی پایدار (مزمن)، که در آن یک نوع تیک (حرکتی یا صوتی، اما نه هر دو) برای بیش از یک سال وجود دارد، و اختلال تیک موقت، که در آن تیک‌های حرکتی یا صوتی برای کمتر از یک سال وجود دارد، می‌شود.[۱۳][۱۴] ویرایش پنجم DSM، آنچه را که اختلال تیک گذرا نامیده می‌شد، با اختلال تیک موقت جایگزین کرد و عنوان نمود، مفهوم «گذرایی» تنها در حالت پس‌نگری قابل تعریف است.[۶][۱۵][۱۶] برخی از متخصصان بر این باورند که TS و اختلال تیک (مزمن) حرکتی و صوتی را باید یک وضعیت در نظر گرفت، زیرا تیک‌های صوتی نیز تیک‌های حرکتی هستند به این معنا که از انقباضات عضلانی عضلات بینی یا تنفسی پدید می‌آیند.[۵][۱۷][۱۴]

سندرم تورت تنها اندکی متفاوت توسط WHO تعریف شده‌است؛[۴][۷] در ICD-11، طبقه‌بندی آماری بین‌المللی بیماری‌ها، سندرم تورت به عنوان یک بیماری سیستم عصبی و یک اختلال رشد عصبی تعریف می‌شود[۱۸][۱۹] و تنها یک تیک حرکتی برای تشخیص مورد نیاز است.[۲۰] نسخه‌های قدیمی‌تر ICD آن را «اختلال تیک صوتی ترکیبی و حرکتی چندگانه [دِ لا تورت]» نامیدند.[۲۱]

مطالعات ژنتیکی نشان می‌دهد که اختلالات تیک طیفی را داراست که با تمایزات واضح در چارچوب تشخیصی فعلی شناسایی نمی‌شود.[۱۲] همان‌طور که در سیستم‌های طبقه‌بندی موجود توضیح داده شده، از سال ۲۰۰۸، تحقیقات مشخص نموده‌است که سندرم تورت یک شرایط واحد با مکانیسم متمایز نیست[۲۰] و باید برای تشخیص «TS خالص» از TS که با اختلال نقص توجه بیش‌فعالی (ADHD)، اختلال وسواس فکری-جبری (OCD) یا سایر اختلالات همراه است، همچون طبقه‌بندی سایر بیماری‌ها برای مثال دیابت نوع ۱ و نوع ۲، فنوتیپ‌هایی را شناسایی و طبقه‌بندی کرد.[۴][۱۲] تقسیم‌بندی فنوتیپ‌های مختلف نیازمند درک کامل تر علل ژنتیکی و سایر علل اختلالات تیک است.[۶]

مشخصات

نمونه‌هایی از تیک

تیک

تیک‌ها حرکات یا صداهایی هستند که «به‌طور متناوب و غیرقابل پیش‌بینی خارج از پس‌زمینهٔ فعالیت حرکتی طبیعی»،[۲۲] با ظاهری شبیه به حرکات عادی بدن که به صورت اشتباه انجام گرفته، رخ می‌دهند.[۲۳] تیک‌ها، وابسته به رشد یا پس روی سندرم تورت در تعداد، فرکانس، شدت، مکان تشریحی و پیچیدگی تغییر می‌کنند؛[۵] هر فرد الگوی منحصر به فردی از نوسانات در شدت و فرکانس را تجربه می‌کند. تیک‌ها ممکن است به صورت دوره‌های تهاجمی (تحت برخی شرایط) نیز رخ دهند که در بین افراد نیز متفاوت است.[۲۴] تغییر در شدت تیک ممکن است در طی چند ساعت، روز یا هفته رخ دهد.[۱۳] هنگامی که فردی استرس، خستگی، اضطراب یا بیماری را یا زمانی که درگیر فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند تماشای تلویزیون است، تیک‌ها می‌توانند افزایش یابد.[۱۲][۲۵] برخی اوقات نیز مانند زمانی که یک فرد غرق در فعالیتی مانند نواختن یک آلت موسیقی است، کاهش می‌یابد.[۱۲][۲۶]

برخلاف حرکات غیرطبیعی مرتبط با سایر اختلالات حرکتی، تیک‌های تورت غیرریتمیک بوده و اغلب با یک میل ناخواسته پیش می‌آیند اما موقتاً قابل سرکوب هستند.[۲۴][۲۷] با گذشت زمان، حدود ۹۰ درصد از افراد مبتلا به تورت، قبل از تیک احساسی را مشابه میل به عطسه یا خاراندن خارش تجربه می‌کنند.[۱۳] هوس‌ها و احساساتی که قبل از بیان تیک ایجاد می‌شوند، به عنوان پدیده‌های حسی پیش آگاهی یا تمایلات پیش آگاهانه شناخته می‌شوند. مردم میل به بیان تیک را به عنوان تجمع تنش، فشار یا انرژی توصیف می‌کنند[۲۸][۲۹] که در نهایت آگاهانه برای تسکین این احساس و برگرداند همه چیز به روال طبیعی،[۳۰] گویی که «باید این کار را انجام دهند»،[۲۸] تصمیم می‌گیرند آن را رها کنند.[۳۱] این میل ممکن است باعث ایجاد یک احساس ناراحت‌کننده در بخشی از بدن شود که با تیک ناشی از آن مرتبط است. تیک پاسخی است که احساس فشار در محل آناتومیکی تیک را تسکین می‌دهد.[۲][۲۴] نمونه‌هایی از این میل عبارتند از احساس داشتن چیزی در گلو، که منجر به تیک برای پاک کردن گلو می‌شود، یا ناراحتی موضعی در شانه‌ها که منجر به بالا انداختن شانه‌ها می‌شود. تیک واقعی می‌تواند به عنوان تسکین این تنش، شبیه به خاراندن خارش یا پلک زدن برای تسکین احساس ناراحت‌کننده در چشم، عمل کند.[۲][۲۲] برخی از افراد مبتلا به تورت ممکن است از تمایل اولیه مرتبط با تیک آگاه نباشند و معمولاً کودکان نسبت به بزرگسالان کمتر از آن آگاه هستند[۱۳] اما آگاهی آنها هنگام بلوغ افزایش می‌یابد.[۲۲] تا سن ده سالگی، اکثر کودکان تمایل اولیه به انجام را تشخیص می‌دهند.[۲۶]

تمایلات پیش آگاهانه که قبل از تیک وجود دارند، سرکوب تیک قریب‌الوقوع را ممکن می‌سازند.[۲۴] به دلیل تمایلاتی که قبل از آن‌ها وجود دارد، تیک‌ها به‌جای غیرارادی به‌عنوان نیمه‌ارادی یا «اراده ناپذیر» توصیف می‌شوند. این تمایلات ممکن است به عنوان یک پاسخ داوطلبانه و قابل سرکوب به یک میل ناخواسته تجربه شوند[۲][۲۲] توانایی سرکوب تیک‌ها در افراد متفاوت است و ممکن است در بزرگسالان بیشتر از کودکان باشد.[۳۲] افراد مبتلا به تیک‌ها گاهی می‌توانند آن‌ها را برای مدت زمان محدودی سرکوب کنند، اما انجام این کار اغلب منجر به تنش یا خستگی ذهنی می‌شود.[۲][۳۳] افراد مبتلا به تورِت به دلیل مسائل اجتماعی ممکن است به دنبال یک نقطه خلوت برای رهایی از میل سرکوب شده باشند، یا پس از یک دوره سرکوب در مدرسه یا محل کار، افزایش قابل توجهی در تیک‌ها به وجود بیاید.[۱۳][۲۳] کودکان نیز گاهی تیک‌ها را در حالی که در مطب پزشک هستند سرکوب می‌کنند، بنابراین نیاز است در زمانی که از تماشای آنها آگاه نیستند، وجود تیک را بررسی کنند.[۳۴]

تیک‌های پیچیده مرتبط با گفتار شامل کوپرولالیا، اکولالیا و پالیلالیا هستند. کوپرولالیا بیان خود به خودی کلمات یا عبارات غیرقابل قبول یا تابو است. اگرچه این اختلال شایع‌ترین علامت تورت است، تنها حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به تورت آن را نشان می‌دهند و برای تشخیص ضروری نیست.[۲][۳۵] اکولالیا (تکرار سخنان دیگران) و پالیلالیا (تکرار سخنان خود) در اقلیت موارد رخ می‌دهد.[۳۶] تیک‌های حرکتی پیچیده نیز شامل کوپروپراکسی (حرکات زشت یا لمس نامناسب)، اکوپراکسی (تکرار یا تقلید از اعمال شخص دیگر) و پالیپراکسی (تکرار حرکات خود) هستند.[۳۲]

شروع و پیشرفت

هیچ مورد یکسان از سندرم تورت وجود ندارد،[۳۷] اما سن شروع و شدت علائم، از یک قاعده تغریبا یکسان پیروی می کند. اگرچه ممکن است شروع آن هر سنی قبل از هجده سالگی رخ دهد، سن معمول شروع تیک ها از پنج تا هفت سال و معمولاً قبل از نوجوانی است.[۱] یک مطالعه در سال 1998 از مرکز مطالعات کودک ییل نشان داد که شدت تیک با افزایش سن افزایش می‌یابد تا زمانی که بین سنین هشت تا دوازده سالگی به بالاترین حد خود برسد.[۳۸] شدت در اکثر کودکان با گذراندن دوران نوجوانی، نصف تا دو سوم از افراد کاهش چشمگیری در تیک ها مشاهده می کنند که به طور پیوسته کاهش می یابد.[۳۹]

در افراد مبتلا به TS، اولین تیک‌هایی که ظاهر می‌شوند معمولاً روی سر، صورت و شانه‌ها تأثیر می‌گذارند و شامل پلک زدن، حرکات صورت، بو کردن و پاک کردن گلو می‌شوند.[۱۳] تیک‌های صوتی اغلب ماه‌ها یا سال‌ها پس از تیک‌های حرکتی ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند از ابتدا وجود داشته باشند.[۶][۱۴] در میان افرادی که تیک‌های شدیدتری را تجربه می‌کنند، تیک‌های پیچیده از جمله «صاف کردن بازو، لمس کردن، ضربه زدن، پریدن، پریدن و چرخیدن» ممکن است ایجاد شوند.[۱۳] در اختلالات متضاد (مثلاً اختلالات طیف اوتیسم) حرکات مختلفی مانند خودتحریکی و کلیشه ها وجود دارد.[۴۰]

شدت علائم در بین افراد مبتلا به نشانگان توره بسیار متفاوت بوده و بسیاری از موارد ممکن است شناسایی نشده باشند.[۱][۱۴][۳۶] اکثر موارد خفیف و تقریباً غیرقابل توجه هستند[۴۱][۴۲] و بسیاری از افراد مبتلا به TS متوجه نمی شوند که تیک دارند.[۴] از آنجایی که تیک ها بیشتر به صورت خاص بروز می کنند،[۴۳] سندرم تورت ممکن است ناشناخته بماند و اطرافیان اتفاقی ممکن است متوجه آنها شوند.[۳۵][۴۴][۴۵] اکثر مطالعات در مورد TS در مردان صورت گرفته که شیوع بیشتری از نسبت به زنان دارند و تفاوت‌های جنسیتی به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. یک بررسی در سال 2021 نشان داد که ویژگی ها و پیشرفت این سندرم در زنان، به ویژه در بزرگسالی، ممکن است متفاوت نسبت به مردان باشد؛ اما همچنان به مطالعات دقیق تری برای اثبات این مسئله نیاز است.[۴۶]

بیشتر بزرگسالان مبتلا به سندرم تورت علائم خفیفی دارند و به دنبال مراقبت پزشکی نیستند.[۱] در حالی که تیک ها برای اکثریت پس از نوجوانی فروکش می کند، برخی از شدیدترین و ناتوان کننده ترین اشکال اختلال تیک در بزرگسالان مشاهده می شود.[۴۷] در برخی موارد، آنچه که به نظر می‌رسد تیک‌های شروع بزرگسالی هستند، همان تیک‌های دوران کودکی بوده که دوباره ظاهر شده اند.[۴۷]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Müller-Vahl KR, Szejko N, Verdellen C, et al. (July 2021). "European clinical guidelines for Tourette syndrome and other tic disorders: summary statement". Eur Child Aاینجا متن قالب‌بندی‌نشده وارد شودdolesc Psychiatry. 31 (3): 377–382. doi:10.1007/s00787-021-01832-4. PMC 8940881. PMID 34244849. S2CID 235781456.
  2. ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ Stern JS (August 2018). "Tourette's syndrome and its borderland" (PDF). Pract Neurol (Historical review). 18 (4): 262–270. doi:10.1136/practneurol-2017-001755. PMID 29636375.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ "Tourette syndrome fact sheet". National Institute of Neurological Disorders and Stroke. July 6, 2018. Archived from the original on December 1, 2018. Retrieved November 30, 2018.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Hollis C, Pennant M, Cuenca J, et al. (January 2016). "Clinical effectiveness and patient perspectives of different treatment strategies for tics in children and adolescents with Tourette syndrome: a systematic review and qualitative analysis". Health Technology Assessment. Southampton (UK): NIHR Journals Library. 20 (4): 1–450. doi:10.3310/hta20040. ISSN 1366-5278.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Szejko N, Robinson S, Hartmann A, et al. (October 2021). "European clinical guidelines for Tourette syndrome and other tic disorders-version 2.0. Part I: assessment". Eur Child Adolesc Psychiatry. 31 (3): 383–402. doi:10.1007/s00787-021-01842-2. PMC 8521086. PMID 34661764.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ Robertson, Mary May; Eapen, Valsamma (October 2014). "Tourette's: syndrome, disorder or spectrum? Classificatory challenges and an appraisal of the DSM criteria" (PDF). Asian J Psychiatr (Review). 11: 106–113. doi:10.1016/j.ajp.2014.05.010. PMID 25453712.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Liu ZS, Cui YH, Sun D, et al. (2020). "Current status, diagnosis, and treatment recommendation for tic disorders in China". Front Psychiatry. 11: 774. doi:10.3389/fpsyt.2020.00774. PMC 7438753. PMID 32903695. The CCMD-3, DSM-5, and ICD-11 diagnostic criteria for tics are almost the same. Currently, the DSM-5 is mostly used in clinical practice around the world, including China.
  8. "Tourette's Disorder, 307.23 (F95.2)". Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th ed.). American Psychiatric Association. 2013. p. 81.
  9. Martino D, Hedderly T (February 2019). "Tics and stereotypies: A comparative clinical review". Parkinsonism Relat. Disord. (Review). 59: 117–124. doi:10.1016/j.parkreldis.2019.02.005. PMID 30773283. S2CID 73486351.
  10. Martino D, Pringsheim TM (February 2018). "Tourette syndrome and other chronic tic disorders: an update on clinical management". Expert Rev Neurother (Review). 18 (2): 125–137. doi:10.1080/14737175.2018.1413938. PMID 29219631. S2CID 205823966.
  11. Jankovic J (September 2017). "Tics and Tourette syndrome" (PDF). Practical Neurology: 22–24. Archived from the original (PDF) on March 24, 2019. Retrieved March 24, 2019.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ ۱۲٫۴ Fernandez TV, State MW, Pittenger C (2018). "Tourette disorder and other tic disorders". Handbook of Clinical Neurology (Review). 147: 343–354. doi:10.1016/B978-0-444-63233-3.00023-3. ISBN 978-0-444-63233-3. PMID 29325623.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ ۱۳٫۴ ۱۳٫۵ ۱۳٫۶ Dale RC (December 2017). "Tics and Tourette: a clinical, pathophysiological and etiological review". Curr. Opin. Pediatr. (Review). 29 (6): 665–673. doi:10.1097/MOP.0000000000000546. PMID 28915150. S2CID 13654194.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ Sukhodolsky et al. (2017), p. 242.
  15. "Neurodevelopmental disorders". American Psychiatric Association. Archived from the original on May 10, 2011. Retrieved December 29, 2011.
  16. "Highlights of changes from DSM-IV-TR to DSM-5" (PDF). American Psychiatric Association. 2013. Archived from the original (PDF) on February 3, 2013. Retrieved June 5, 2013.
  17. Pringsheim T, Holler-Managan Y, Okun MS, et al. (May 2019). "Comprehensive systematic review summary: Treatment of tics in people with Tourette syndrome and chronic tic disorders". Neurology (Review). 92 (19): 907–915. doi:10.1212/WNL.0000000000007467. PMC 6537130. PMID 31061209.
  18. Reed GM, First MB, Kogan CS, et al. (February 2019). "Innovations and changes in the ICD-11 classification of mental, behavioural and neurodevelopmental disorders". World Psychiatry. 18 (1): 3–19. doi:10.1002/wps.20611. PMC 6313247. PMID 30600616. Finally, chronic tic disorders, including Tourette syndrome, are classified in the ICD-11 chapter on diseases of the nervous system, but are cross-listed in the grouping of neurodevelopmental disorders because of their high co-occurrence (e.g. , with ADHD) and typical onset during the developmental period.
  19. "8A05.00 Tourette syndrome". World Health Organization. Retrieved March 28, 2022. Diseases of the nervous system --> Tic disorders: "onset during the developmental period"
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Ueda K, Black KJ (2021). "Recent progress on Tourette syndrome". Fac Rev. 10: 70. doi:10.12703/r/10-70. PMC 8442002. PMID 34557874.
  21. "International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision: Chapter V: Mental and behavioural disorders". World Health Organization. 2010. Archived from the original on March 31, 2020. Retrieved August 7, 2020. See also ICD version 2007. بایگانی‌شده در مارس ۴, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ ۲۲٫۳ "Definitions and classification of tic disorders. The Tourette Syndrome Classification Study Group". Arch. Neurol. (Research support). 50 (10): 1013–1016. October 1993. doi:10.1001/archneur.1993.00540100012008. PMID 8215958. Archived from the original on April 26, 2006.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Dure LS, DeWolfe J (2006). "Treatment of tics". Adv Neurol (Review). 99: 191–196. PMID 16536366.
  24. ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ ۲۴٫۳ Hashemiyoon R, Kuhn J, Visser-Vandewalle V (January 2017). "Putting the pieces together in Gilles de la Tourette Syndrome: exploring the link between clinical observations and the biological basis of dysfunction". Brain Topogr (Review). 30 (1): 3–29. doi:10.1007/s10548-016-0525-z. PMC 5219042. PMID 27783238.
  25. Ludlow AK, Rogers SL (March 2018). "Understanding the impact of diet and nutrition on symptoms of Tourette syndrome: A scoping review". J Child Health Care (Review). 22 (1): 68–83. doi:10.1177/1367493517748373. PMID 29268618.
  26. ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Sukhodolsky et al. (2017), p. 243.
  27. Jankovic J (2001). "Differential diagnosis and etiology of tics". Adv Neurol (Review). 85: 15–29. PMID 11530424.
  28. ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ Prado HS, Rosário MC, Lee J, Hounie AG, Shavitt RG, Miguel EC (May 2008). "Sensory phenomena in obsessive-compulsive disorder and tic disorders: a review of the literature". CNS Spectr (Review and meta-anlysis). 13 (5): 425–432. doi:10.1017/s1092852900016606. PMID 18496480. S2CID 5694160. Archived from the original on February 10, 2012.
  29. Bliss J (December 1980). "Sensory experiences of Gilles de la Tourette syndrome". Arch. Gen. Psychiatry. 37 (12): 1343–1347. doi:10.1001/archpsyc.1980.01780250029002. PMID 6934713.
  30. Kwak C, Dat Vuong K, Jankovic J (December 2003). "Premonitory sensory phenomenon in Tourette's syndrome". Mov. Disord. 18 (12): 1530–1533. doi:10.1002/mds.10618. PMID 14673893. S2CID 8152205.
  31. Swain JE, Scahill L, Lombroso PJ, King RA, Leckman JF (August 2007). "Tourette syndrome and tic disorders: a decade of progress". J Am Acad Child Adolesc Psychiatry (Review). 46 (8): 947–968. doi:10.1097/chi.0b013e318068fbcc. PMID 17667475. S2CID 343916.
  32. ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Ludolph AG, Roessner V, Münchau A, Müller-Vahl K (November 2012). "Tourette syndrome and other tic disorders in childhood, adolescence and adulthood". Dtsch Ärztebl Int (Review). 109 (48): 821–828. doi:10.3238/arztebl.2012.0821. PMC 3523260. PMID 23248712.
  33. Müller-Vahl (2013), p. 629.
  34. Black KJ (March 30, 2007). "Tourette syndrome and other tic disorders". eMedicine. Archived from the original on August 22, 2009. Retrieved August 10, 2009.
  35. ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ Singer HS (2011). "Tourette syndrome and other tic disorders". Hyperkinetic Movement Disorders (Historical review). Handbook of Clinical Neurology. Vol. 100. Elsevier. pp. 641–657. doi:10.1016/B978-0-444-52014-2.00046-X. ISBN 978-0-444-52014-2. PMID 21496613. Also see Singer HS (March 2005). "Tourette's syndrome: from behaviour to biology". Lancet Neurol (Review). 4 (3): 149–59. doi:10.1016/S1474-4422(05)01012-4. PMID 15721825. S2CID 20181150.
  36. ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Leckman JF, Bloch MH, King RA, Scahill L (2006). "Phenomenology of tics and natural history of tic disorders". Adv Neurol (Historical review). 99: 1–16. PMID 16536348.
  37. Zinner SH (November 2000). "Tourette disorder". Pediatr Rev (Review). 21 (11): 372–383. doi:10.1542/pir.21-11-372. PMID 11077021. S2CID 7774922.
  38. Leckman JF, Zhang H, Vitale A, et al. (July 1998). "Course of tic severity in Tourette syndrome: the first two decades" (PDF). Pediatrics (Research support). 102 (1 Pt 1): 14–19. doi:10.1542/peds.102.1.14. PMID 9651407. S2CID 24743670. Archived from the original (PDF) on January 13, 2012.
  39. Fernandez TV, State MW, Pittenger C (2018). "Tourette disorder and other tic disorders". Handbook of Clinical Neurology (Review). 147: 343–354. doi:10.1016/B978-0-444-63233-3.00023-3. ISBN 978-0-444-63233-3. PMID 29325623. Citing Bloch (2013), p.  109: No tics when they reach adulthood, 37%; minimal 18%; mild 26%; moderate 14%; worse 5%.
  40. Rapin I (2001). "Autism spectrum disorders: relevance to Tourette syndrome". Adv Neurol (Review). 85: 89–101. PMID 11530449.
  41. Robertson MM (November 2008). "The prevalence and epidemiology of Gilles de la Tourette syndrome. Part 1: the epidemiological and prevalence studies". J Psychosom Res (Review). 65 (5): 461–472. doi:10.1016/j.jpsychores.2008.03.006. PMID 18940377.
  42. Robertson MM (February 2011). "Gilles de la Tourette syndrome: the complexities of phenotype and treatment". Br J Hosp Med (Lond). 72 (2): 100–107. doi:10.12968/hmed.2011.72.2.100. PMID 21378617.
  43. Knight T, Steeves T, Day L, Lowerison M, Jette N, Pringsheim T (August 2012). "Prevalence of tic disorders: a systematic review and meta-analysis". Pediatr. Neurol. (Review). 47 (2): 77–90. doi:10.1016/j.pediatrneurol.2012.05.002. PMID 22759682.
  44. Kenney C, Kuo SH, Jimenez-Shahed J (March 2008). "Tourette's syndrome". Am Fam Physician (Review). 77 (5): 651–658. PMID 18350763.
  45. Black KJ, Black ER, Greene DJ, Schlaggar BL (2016). "Provisional Tic Disorder: What to tell parents when their child first starts ticcing". F1000Res (Review). 5: 696. doi:10.12688/f1000research.8428.1. PMC 4850871. PMID 27158458.
  46. Garris J, Quigg M (October 2021). "The female Tourette patient: sex differences in Tourette disorder". Neurosci Biobehav Rev (Review). 129: 261–268. doi:10.1016/j.neubiorev.2021.08.001. PMID 34364945. S2CID 236921688.
  47. ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ Robertson MM, Eapen V, Singer HS, et al. (February 2017). "Gilles de la Tourette syndrome" (PDF). Nat Rev Dis Primers (Review). 3 (1): 16097. doi:10.1038/nrdp.2016.97. PMID 28150698. S2CID 38518566.

کتاب‌ها

  • Abi-Jaoude E, Kideckel D, Stephens R, et al. (2009). "Tourette syndrome: a model of integration". In Carlstedt RA (ed.). Handbook of Integrative Clinical Psychology, Psychiatry, and Behavioral Medicine: Perspectives, Practices, and Research. New York: Springer Publishing Company. ISBN 978-0-8261-1095-4.
  • Cohen DJ, Jankovic J, Goetz CG, eds. (2001). Tourette Syndrome. Advances in Neurology. Vol. 85. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 0-7817-2405-8.
  • Kushner HI (2000). A Cursing Brain?: The Histories of Tourette Syndrome. Harvard University Press. ISBN 0-674-00386-1.
  • Leckman JF, Cohen DJ (1999). Tourette's Syndrome—Tics, Obsessions, Compulsions: Developmental Psychopathology and Clinical Care. New York: John Wiley & Sons, Inc. ISBN 978-0471160373.
  • Martino D, Leckman JF, eds. (2013). Tourette syndrome. Oxford University Press. ISBN 978-0199796267.
    • Bloch MH (2013). "Clinical course and adult outcome in Tourette syndrome". In Martino D, Leckman JF (eds.). Tourette syndrome. Oxford University Press. pp. 107–20.
    • Müller-Vahl KR (2013). "Information and social support for patients and families". In Martino D, Leckman JF (eds.). Tourette syndrome. Oxford University Press. pp. 623–35.
    • Pruitt SK, Packer LE (2013). "Tourette syndrome". In Martino D, Leckman JF (eds.). Information and support for educators. Oxford University Press. pp. 636–55.
  • Sukhodolsky DG, Gladstone TR, Kaushal SA, Piasecka JB, Leckman JF (2017). "Tics and Tourette Syndrome". In Matson JL (ed.). Handbook of Childhood Psychopathology and Developmental Disabilities Treatment. Autism and Child Psychopathology Series. Springer. pp. 241–56. doi:10.1007/978-3-319-71210-9_14. ISBN 978-3-319-71209-3.
  • Walkup JT, Mink JW, Hollenback PJ, eds. (2006). Advances in Neurology, Tourette Syndrome. Vol. 99. Philadelphia, PA: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 0-7817-9970-8.
  • Walusinski O (2019). Georges Gilles de la Tourette: Beyond the Eponym, a Biography. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-063603-6.

پیوند به بیرون