پرش به محتوا

ضدآندروژن غیراستروئیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Nonsteroidal antiandrogen»
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۲

یک آنتی‌‎آندروژن غیر استروئیدی (NSAA) یک آنتی آندروژن با ساختار شیمیایی غیر استروئیدی است.[۱][۲][۳] آن‌ها معمولاً آنتاگونیست‌های انتخابی و کامل یا خاموش گیرنده آندروژن (AR) هستند و با مسدود کردن مستقیم اثرات آندروژن هایی مانند تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون (DHT) عمل می کنند.[۴][۵] NSAA ها در درمان شرایط وابسته به آندروژن در مردان و زنان استفاده می شود.[۴] آن‌ها برعکس آنتی آندروژن‌های استروئیدی (SAAs) هستند که آنتی‌آندروژن‌هایی هستند که استروئید بوده و از نظر ساختاری با تستوسترون مرتبط هستند.[۴][۵]

مصارف پزشکی

NSAA ها در پزشکی بالینی برای موارد زیر استفاده می شوند:[۴]

شکل‌های موجود

Antiandrogens برای استفاده بالینی یا دامپزشکی به بازار عرضه می شوند
نام عمومی کلاس تایپ کنید نام های تجاری) مسیر(های) راه اندازی وضعیت Hits a
Aminoglutethimide غیر استروئیدی مهارکننده سنتز آندروژن Cytadren، Orimeten دهانی 1960 موجود ب 222000
Apalutamide غیر استروئیدی آنتاگونیست AR ارلیدا دهانی 2018 در دسترس 50,400
Bicalutamide غیر استروئیدی آنتاگونیست AR کازودکس دهانی 1995 در دسترس 754000
Enzalutamide غیر استروئیدی آنتاگونیست AR Xtandi دهانی 2012 در دسترس 328000
Flutamide غیر استروئیدی آنتاگونیست AR یولکسین دهانی 1983 در دسترس 712000
Ketoconazole غیر استروئیدی مهارکننده سنتز آندروژن و آنتاگونیست ضعیف AR نیزورال، دیگران خوراکی، موضعی 1981 در دسترس 3,650,000
Nilutamide غیر استروئیدی آنتاگونیست AR آناندرون، نیلاندرون دهانی 1987 در دسترس 132000
Topilutamide غیر استروئیدی آنتاگونیست AR اوکاپیل موضوعی 2003 موجود ب 36300
پی‌نوشت‌ها: a = بازدیدها = بازدیدهای جستجوی Google (از فوریه 2018). b = در دسترس بودن محدود / عمدتاً متوقف شده است. کلاس: استروئیدی = Steroidal antiandrogen . غیر استروئیدی = Nonsteroidal antiandrogen . منابع: به مقالات جداگانه مراجعه کنید.

منابع

بیشتر خواندن

  • Teutsch G, Goubet F, Battmann T, Bonfils A, Bouchoux F, Cerede E, Gofflo D, Gaillard-Kelly M, Philibert D (1994). "Non-steroidal antiandrogens: synthesis and biological profile of high-affinity ligands for the androgen receptor". J. Steroid Biochem. Mol. Biol. 48 (1): 111–9. doi:10.1016/0960-0760(94)90257-7. PMID 8136296.
  • Singh SM, Gauthier S, Labrie F (2000). "Androgen receptor antagonists (antiandrogens): structure-activity relationships". Curr. Med. Chem. 7 (2): 211–47. doi:10.2174/0929867003375371. PMID 10637363.
  • Iversen P, Melezinek I, Schmidt A (2001). "Nonsteroidal antiandrogens: a therapeutic option for patients with advanced prostate cancer who wish to retain sexual interest and function". BJU Int. 87 (1): 47–56. doi:10.1046/j.1464-410x.2001.00988.x. PMID 11121992.
  • Klotz L, Schellhammer P (2005). "Combined androgen blockade: the case for bicalutamide". Clin Prostate Cancer. 3 (4): 215–9. doi:10.3816/cgc.2005.n.002. PMID 15882477.
  • Gao W, Kim J, Dalton JT (2006). "Pharmacokinetics and pharmacodynamics of nonsteroidal androgen receptor ligands". Pharm. Res. 23 (8): 1641–58. doi:10.1007/s11095-006-9024-3. PMC 2072875. PMID 16841196.
  •  
  • Liu B, Su L, Geng J, Liu J, Zhao G (2010). "Developments in nonsteroidal antiandrogens targeting the androgen receptor". ChemMedChem. 5 (10): 1651–61. doi:10.1002/cmdc.201000259. PMID 20853390.
  • Kunath F, Grobe HR, Rücker G, Motschall E, Antes G, Dahm P, Wullich B, Meerpohl JJ (2015). "Non-steroidal antiandrogen monotherapy compared with luteinizing hormone-releasing hormone agonists or surgical castration monotherapy for advanced prostate cancer: a Cochrane systematic review". BJU Int. 116 (1): 30–6. doi:10.1111/bju.13026. PMID 25523493.
  • Kaur P, Khatik GL (2016). "Advancements in Non-steroidal Antiandrogens as Potential Therapeutic Agents for the Treatment of Prostate Cancer". Mini Rev Med Chem. 16 (7): 531–46. doi:10.2174/1389557516666160118112448. PMID 26776222.

پیوند به بیرون

  1. ↑ Kolvenbag, Geert J. C. M.; Furr, Barrington J. A. (2009). "Nonsteroidal Antiandrogens". In V. Craig Jordan; Barrington J. A. Furr (eds.). Hormone Therapy in Breast and Prostate Cancer. Humana Press. pp. 347–368. doi:10.1007/978-1-59259-152-7_16. ISBN 978-1-60761-471-5.
  2. ↑ Singh SM, Gauthier S, Labrie F (2000). "Androgen receptor antagonists (antiandrogens): structure-activity relationships". Curr. Med. Chem. 7 (2): 211–47. doi:10.2174/0929867003375371. PMID 10637363.
  3. ↑ Migliari R, Muscas G, Murru M, Verdacchi T, De Benedetto G, De Angelis M (1999). "Antiandrogens: a summary review of pharmacodynamic properties and tolerability in prostate cancer therapy". Arch Ital Urol Androl. 71 (5): 293–302. PMID 10673793.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Singh SM, Gauthier S, Labrie F (2000). "Androgen receptor antagonists (antiandrogens): structure-activity relationships". Curr. Med. Chem. 7 (2): 211–47. doi:10.2174/0929867003375371. PMID 10637363. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «pmid10637363» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Migliari R, Muscas G, Murru M, Verdacchi T, De Benedetto G, De Angelis M (1999). "Antiandrogens: a summary review of pharmacodynamic properties and tolerability in prostate cancer therapy". Arch Ital Urol Androl. 71 (5): 293–302. PMID 10673793.
  6. ↑ Erem C (2013). "Update on idiopathic hirsutism: diagnosis and treatment". Acta Clin Belg. 68 (4): 268–74. doi:10.2143/ACB.3267. PMID 24455796.
  7. ↑ Gooren LJ (2011). "Clinical practice. Care of transsexual persons". N. Engl. J. Med. 364 (13): 1251–7. doi:10.1056/NEJMcp1008161. PMID 21449788.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ضدآندروژن_غیراستروئیدی&oldid=34257064»