فولاد الکتریکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: حذف منبع |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== متالورژی == |
== متالورژی == |
||
فولاد الکتریکی آلیاژی از آهن می باشد که ممکن است از صفر تا ۶٫۵ درصد سیلیکون (Si: 5Fe) داشته باشد. آلیاژهای تجاری معمولاً محتوای سیلیکون را حدود ۳٫۲٪ (ازدیاد درصد سیلیکون باعث شکنندگی ورقه‌ها می‌شود) انتخاب می‌کنند. [[منگنز]] و [[آلومینیوم]] نیز می‌تواند تا ۰٫۵٪ اضافه شود. |
فولاد الکتریکی آلیاژی از آهن می باشد که ممکن است از صفر تا ۶٫۵ درصد سیلیکون (Si: 5Fe) داشته باشد. آلیاژهای تجاری معمولاً محتوای سیلیکون را حدود ۳٫۲٪ (ازدیاد درصد سیلیکون باعث شکنندگی ورقه‌ها می‌شود) انتخاب می‌کنند. [[منگنز]] و [[آلومینیوم]] نیز می‌تواند تا ۰٫۵٪ اضافه شود. |
||
| ⚫ | سیلیکون مقاومت الکتریکی آهن را حدود 5 برابر افزایش می دهد. این تغییر [[جریان گردابی|جریان های گردابی]] القایی را کاهش می دهد و [[پسماند|حلقه پسماند]] مواد را باریک میکند، بنابراین [[هسته مغناطیسی|اتلاف هسته]] را در مقایسه با فولاد معمولی حدود سه برابر کاهش می دهد. <ref>Buschowl, K.H.J. et al. ed. (2001) ''Encyclopedia of Materials:Science and Technology''. Elsevier. pp. 4807–4808. {{شابک|0-08-043152-6}}</ref> اگرچه، ساختار دانه فلز را سخت و شکننده می کند ; این تغییر روی کارایی مواد به ویژه هنگام نورد کردن آن تأثیر منفی می گذارد. هنگام آلیاژسازی، آلودگی باید کم نگه داشته شود، زیرا [[کاربید|کاربیدها]] ، [[سولفید|سولفیدها]] ، [[اکسید|اکسیدها]] و [[نیترید|نیتریدها]] ، حتی در ذرات کوچک به قطر یک میکرومتر، [[پسماند|تلفات پسماند]] را افزایش می‌دهند و همچنین [[تراوایی مغناطیسی|نفوذپذیری مغناطیسی]] را کاهش می‌دهند. وجود کربن در مقایسه با گوگرد یا اکسیژن اثر مخرب تری دارد. کربن همچنین زمانی که به آرامی محلول جامد را ترک می کند و به صورت کاربید رسوب می کند نیز باعث پیری [[مغناطیس|مغناطیسی]] و در نتیجه در طول زمان باعث افزایش اتلاف نیرو می شود. به خاطر دلایل، سطح کربن تا 0.005٪ یا کمتر نگه داشته می شود. سطح کربن را می توان با [[بازپخت]] کردن آلیاژ در یک اتمسفر [[کربن‌زدایی|کربن زدایی]] مانند [[هیدروژن]] کاهش داد. |
||
| ⚫ | سیلیکون مقاومت الکتریکی آهن را حدود 5 برابر افزایش می دهد. این تغییر [[جریان گردابی|جریان های گردابی]] القایی را کاهش می دهد و [[پسماند|حلقه پسماند]] مواد را باریک میکند، بنابراین [[هسته مغناطیسی|اتلاف هسته]] را در مقایسه با فولاد معمولی حدود سه برابر کاهش می دهد. <ref>Buschowl, K.H.J. et al. ed. (2001) ''Encyclopedia of Materials:Science and Technology''. Elsevier. pp. 4807–4808. {{شابک|0-08-043152-6}}</ref> اگرچه، ساختار دانه فلز را سخت و شکننده می کند ; این تغییر روی کارایی مواد به ویژه هنگام نورد کردن آن تأثیر منفی می گذارد. هنگام آلیاژسازی، آلودگی باید کم نگه داشته شود، زیرا [[کاربید|کاربیدها]] ، [[سولفید|سولفیدها]] ، [[اکسید|اکسیدها]] و [[نیترید|نیتریدها]] ، حتی در ذرات کوچک به قطر یک میکرومتر، [[پسماند|تلفات پسماند]] را افزایش می‌دهند و همچنین [[تراوایی مغناطیسی|نفوذپذیری مغناطیسی]] را کاهش می‌دهند. وجود کربن در مقایسه با گوگرد یا اکسیژن اثر مخرب تری دارد. کربن همچنین زمانی که به آرامی محلول جامد را ترک می کند و به صورت کاربید رسوب می کند نیز باعث پیری [[مغناطیس|مغناطیسی]] و در نتیجه در طول زمان باعث افزایش اتلاف نیرو می شود. به خاطر دلایل، سطح کربن تا 0.005٪ یا کمتر نگه داشته می شود. سطح کربن را می توان با [[بازپخت]] کردن آلیاژ در یک اتمسفر [[کربن‌زدایی|کربن زدایی]] مانند [[هیدروژن]] کاهش داد.<ref name="Tong20183">{{cite book|author=Tong, Colin|title=Introduction to Materials for Advanced Energy Systems|url=https://books.google.com/books?id=lcl-DwAAQBAJ&pg=PA400|date=2018|publisher=Springer|isbn=978-3-319-98002-7|pages=400–}}</ref> |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۰
.jpg)
فولاد الکتریکی (فولاد ورقه ورقه، فولاد سیلیکون الکتریکی، فولاد سیلیکون، فولاد رله ، در ایران آهن بدون پسماند (ورق دیناموبلش)) نوعی آلیاژ آهن است که دارای ویژگی‌های خاص مغناطیسی چون کوچکی مساحت حلقه هیسترزیس (باعث کاهش تلفات در هر سیکل می‌شود)، تلفات هسته پایین و ضریب نفوذ هسته بالا است.[۱]
متالورژی
فولاد الکتریکی آلیاژی از آهن می باشد که ممکن است از صفر تا ۶٫۵ درصد سیلیکون (Si: 5Fe) داشته باشد. آلیاژهای تجاری معمولاً محتوای سیلیکون را حدود ۳٫۲٪ (ازدیاد درصد سیلیکون باعث شکنندگی ورقه‌ها می‌شود) انتخاب می‌کنند. منگنز و آلومینیوم نیز می‌تواند تا ۰٫۵٪ اضافه شود.
سیلیکون مقاومت الکتریکی آهن را حدود 5 برابر افزایش می دهد. این تغییر جریان های گردابی القایی را کاهش می دهد و حلقه پسماند مواد را باریک میکند، بنابراین اتلاف هسته را در مقایسه با فولاد معمولی حدود سه برابر کاهش می دهد. [۲] اگرچه، ساختار دانه فلز را سخت و شکننده می کند ; این تغییر روی کارایی مواد به ویژه هنگام نورد کردن آن تأثیر منفی می گذارد. هنگام آلیاژسازی، آلودگی باید کم نگه داشته شود، زیرا کاربیدها ، سولفیدها ، اکسیدها و نیتریدها ، حتی در ذرات کوچک به قطر یک میکرومتر، تلفات پسماند را افزایش می‌دهند و همچنین نفوذپذیری مغناطیسی را کاهش می‌دهند. وجود کربن در مقایسه با گوگرد یا اکسیژن اثر مخرب تری دارد. کربن همچنین زمانی که به آرامی محلول جامد را ترک می کند و به صورت کاربید رسوب می کند نیز باعث پیری مغناطیسی و در نتیجه در طول زمان باعث افزایش اتلاف نیرو می شود. به خاطر دلایل، سطح کربن تا 0.005٪ یا کمتر نگه داشته می شود. سطح کربن را می توان با بازپخت کردن آلیاژ در یک اتمسفر کربن زدایی مانند هیدروژن کاهش داد.[۳]
منابع
- ↑ تکنولوژی و کارگاه سیم‌پیچی. تاریخ چاپ: ۱۳۹۱ نویسندگان: سیامک فرشاد، حسین رحمتی‌زاده، فتح‌الله نظریان، فریدون علومی و مسلم نیک‌زاد
- ↑ Buschowl, K.H.J. et al. ed. (2001) Encyclopedia of Materials:Science and Technology. Elsevier. pp. 4807–4808. شابک ۰−۰۸−۰۴۳۱۵۲−۶
- ↑ Tong, Colin (2018). Introduction to Materials for Advanced Energy Systems. Springer. pp. 400–. ISBN 978-3-319-98002-7.