نالتروکسان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Saeedeh.shirdel (بحث | مشارکت‌ها)
۲۳۸ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
Saeedeh.shirdel (بحث | مشارکت‌ها)
۲۳۸ ویرایش‌ها
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۶۶: خط ۶۶:
نالترکسون به عنوان درمانی برای [[الکلیسم|اعتیاد]] به [[الکلیسم|الکل]] به بهترین وجه مورد بررسی قرار گرفته [[الکلیسم|است]] . <ref>{{Cite journal|vauthors=Aboujaoude E, Salame WO|date=August 2016|title=Naltrexone: A Pan-Addiction Treatment?|journal=CNS Drugs|volume=30|issue=8|pages=719–33|doi=10.1007/s40263-016-0373-0|pmid=27401883}}</ref> نشان داده شده است که نالترکسون میزان و دفعات نوشیدن را کاهش می دهد. <ref name="Ros2010">{{Cite journal|vauthors=Rösner S, Hackl-Herrwerth A, Leucht S, Vecchi S, Srisurapanont M, Soyka M|date=December 2010|editor-last=Srisurapanont|editor-first=Manit|title=Opioid antagonists for alcohol dependence|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|issue=12|pages=CD001867|doi=10.1002/14651858.CD001867.pub2|pmid=21154349}}</ref> به نظر نمی رسد که درصد نوشیدن مشروبات الکلی را تغییر دهد. <ref>{{Cite journal|vauthors=Donoghue K, Elzerbi C, Saunders R, Whittington C, Pilling S, Drummond C|date=June 2015|title=The efficacy of acamprosate and naltrexone in the treatment of alcohol dependence, Europe versus the rest of the world: a meta-analysis|url=http://findings.org.uk/PHP/dl.php?file=Donoghue_K_1.txt&s=eb|journal=Addiction|volume=110|issue=6|pages=920–30|doi=10.1111/add.12875|pmid=25664494}}</ref> سود کلی آن "متوسط" توصیف شده است. <ref>{{Cite journal|vauthors=Garbutt JC|year=2010|title=Efficacy and tolerability of naltrexone in the management of alcohol dependence|journal=Current Pharmaceutical Design|volume=16|issue=19|pages=2091–7|doi=10.2174/138161210791516459|pmid=20482515}}</ref>
نالترکسون به عنوان درمانی برای [[الکلیسم|اعتیاد]] به [[الکلیسم|الکل]] به بهترین وجه مورد بررسی قرار گرفته [[الکلیسم|است]] . <ref>{{Cite journal|vauthors=Aboujaoude E, Salame WO|date=August 2016|title=Naltrexone: A Pan-Addiction Treatment?|journal=CNS Drugs|volume=30|issue=8|pages=719–33|doi=10.1007/s40263-016-0373-0|pmid=27401883}}</ref> نشان داده شده است که نالترکسون میزان و دفعات نوشیدن را کاهش می دهد. <ref name="Ros2010">{{Cite journal|vauthors=Rösner S, Hackl-Herrwerth A, Leucht S, Vecchi S, Srisurapanont M, Soyka M|date=December 2010|editor-last=Srisurapanont|editor-first=Manit|title=Opioid antagonists for alcohol dependence|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|issue=12|pages=CD001867|doi=10.1002/14651858.CD001867.pub2|pmid=21154349}}</ref> به نظر نمی رسد که درصد نوشیدن مشروبات الکلی را تغییر دهد. <ref>{{Cite journal|vauthors=Donoghue K, Elzerbi C, Saunders R, Whittington C, Pilling S, Drummond C|date=June 2015|title=The efficacy of acamprosate and naltrexone in the treatment of alcohol dependence, Europe versus the rest of the world: a meta-analysis|url=http://findings.org.uk/PHP/dl.php?file=Donoghue_K_1.txt&s=eb|journal=Addiction|volume=110|issue=6|pages=920–30|doi=10.1111/add.12875|pmid=25664494}}</ref> سود کلی آن "متوسط" توصیف شده است. <ref>{{Cite journal|vauthors=Garbutt JC|year=2010|title=Efficacy and tolerability of naltrexone in the management of alcohol dependence|journal=Current Pharmaceutical Design|volume=16|issue=19|pages=2091–7|doi=10.2174/138161210791516459|pmid=20482515}}</ref>
ممکن است [[Acamprosate|آکامپروسات]] برای از درمان وابستگی به مشروبات الکلی بهتر از نالترکسون عمل کند ، در حالی که نالترکسون ممکن است میل به الکل را تا حد بیشتری کاهش دهد. <ref name="Mai2013">{{Cite journal|vauthors=Maisel NC, Blodgett JC, Wilbourne PL, Humphreys K, Finney JW|date=February 2013|title=Meta-analysis of naltrexone and acamprosate for treating alcohol use disorders: when are these medications most helpful?|journal=Addiction|volume=108|issue=2|pages=275–93|doi=10.1111/j.1360-0443.2012.04054.x|pmc=3970823|pmid=23075288}}</ref>
ممکن است [[Acamprosate|آکامپروسات]] برای از درمان وابستگی به مشروبات الکلی بهتر از نالترکسون عمل کند ، در حالی که نالترکسون ممکن است میل به الکل را تا حد بیشتری کاهش دهد. <ref name="Mai2013">{{Cite journal|vauthors=Maisel NC, Blodgett JC, Wilbourne PL, Humphreys K, Finney JW|date=February 2013|title=Meta-analysis of naltrexone and acamprosate for treating alcohol use disorders: when are these medications most helpful?|journal=Addiction|volume=108|issue=2|pages=275–93|doi=10.1111/j.1360-0443.2012.04054.x|pmc=3970823|pmid=23075288}}</ref>
نالترکسون تزریقی طولانی مدت [[هروئین|مصرف هروئین را]] بیش از دارونما کاهش می دهد. <ref name="Shar2017">{{Cite journal|vauthors=Sharma A, Kelly SM, Mitchell SG, Gryczynski J, O'Grady KE, Schwartz RP|date=June 2017|title=Update on Barriers to Pharmacotherapy for Opioid Use Disorders|journal=Current Psychiatry Reports|volume=19|issue=6|pages=35|doi=10.1007/s11920-017-0783-9|pmc=7075636|pmid=28526967}}</ref> این دارو ممکن است بعد از چند هفته اشتیاق به مواد مخدر را کاهش دهد و حداقل در دوره زمانی که نالترکسون فعال است خطر [[بیش‌مصرفی|مصرف بیش]] از [[بیش‌مصرفی|حد را]] کاهش می دهد. <ref name="AHFS2017">{{Cite web|title=Naltrexone Monograph for Professionals - Drugs.com|url=https://www.drugs.com/monograph/naltrexone.html|website=Drugs.com|publisher=American Society of Health-System Pharmacists|accessdate=9 November 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20171109134845/https://www.drugs.com/monograph/naltrexone.html|archivedate=9 November 2017}}</ref> <ref>{{Cite journal|vauthors=Sharma B, Bruner A, Barnett G, Fishman M|date=July 2016|title=Opioid Use Disorders|journal=Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America|volume=25|issue=3|pages=473–87|doi=10.1016/j.chc.2016.03.002|pmc=4920977|pmid=27338968}}</ref> این دارو هر ماه یکبار تجویز می شود و نسبت به فرمولاسیون خوراکی [[انطباق (دارو)|مطابقت]] بهتری دارد. <ref name="ComerSullivan2006">{{Cite journal|vauthors=Comer SD, Sullivan MA, Yu E, Rothenberg JL, Kleber HD, Kampman K, Dackis C, O'Brien CP|date=February 2006|title=Injectable, sustained-release naltrexone for the treatment of opioid dependence: a randomized, placebo-controlled trial|journal=Archives of General Psychiatry|volume=63|issue=2|pages=210–8|doi=10.1001/archpsyc.63.2.210|pmc=4200530|pmid=16461865}}</ref>
در یک بررسی در سال 2011 ، شواهد کافی برای تعیین اثر نالترکسون گرفته شده از طریق دهان در وابستگی به مواد مخدر مشاهده نشد. <ref>{{Cite journal|vauthors=Minozzi S, Amato L, Vecchi S, Davoli M, Kirchmayer U, Verster A|date=April 2011|editor-last=Minozzi|editor-first=Silvia|title=Oral naltrexone maintenance treatment for opioid dependence|journal=The Cochrane Database of Systematic Reviews|issue=4|pages=CD001333|doi=10.1002/14651858.CD001333.pub4|pmc=7045778|pmid=21491383}}</ref> اگرچه برخی از این فرمول ها به خوبی عمل می کنند ، اما باید روزانه مصرف شود و شخصی که هوسش زیاد شود ، می تواند مسمومیت با مواد افیونی را به راحتی با حذف یک دوز بدست آورد. با توجه به این مسئله ، سودمندی نالترکسون خوراکی در [[اختلال استفاده از مواد افیونی|اختلالات استفاده از مواد مخدر]] محدود می شود. مصرف نالترکسون از راه دهان یک روش درمانی ایده آل برای تعداد کمی از افراد با سوئ مصرف مواد مخدر است که معمولاً افرادی دارای موقعیت و انگیزه اجتماعی پایداری هستند. با پشتیبانی [[مدیریت احتمالی|و حمایت دقیق تر]] ، نالترکسون ممکن است در جمعیت بیشتری موثر باشد. <ref>{{Cite journal|vauthors=Johansson BA, Berglund M, Lindgren A|date=April 2006|title=Efficacy of maintenance treatment with naltrexone for opioid dependence: a meta-analytical review|journal=Addiction|volume=101|issue=4|pages=491–503|doi=10.1111/j.1360-0443.2006.01369.x|pmid=16548929}}</ref>
نالتروکسان در واقع عملکردی آنتاگونیستی دارد.آنتاگونیست‌های گیرنده‌های اپیوئیدی معمولاً در مطالعات پیش بالینی برای تعیین چرایی یک پاسخ خاص که توسط سیستم اپیوئیدی اندوژن میانجی گری می‌شود مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها همچنین برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد مواد مخدر مورد استفاده قرار می¬گیرند. [[نالوکسان]] شایع‌ترین آنتاگونیست مورد استفاده است، که در یک شیوه ی رقابتی به گیرنده‌های اپیوئیدی μ متصل می‌شود. (Kobylecki et al., 1982)
نالتروکسان در واقع عملکردی آنتاگونیستی دارد.آنتاگونیست‌های گیرنده‌های اپیوئیدی معمولاً در مطالعات پیش بالینی برای تعیین چرایی یک پاسخ خاص که توسط سیستم اپیوئیدی اندوژن میانجی گری می‌شود مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها همچنین برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد مواد مخدر مورد استفاده قرار می¬گیرند. [[نالوکسان]] شایع‌ترین آنتاگونیست مورد استفاده است، که در یک شیوه ی رقابتی به گیرنده‌های اپیوئیدی μ متصل می‌شود. (Kobylecki et al., 1982)


نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۲۱

== الگو:Drugbox ==

نالتروکسان (به انگلیسی: Naltrexone)

رده درمانی: آنتاگونیست اوپیوئیدی.نالترکسون ، با نام تجاری ReVia و Vivitrol فروخته می شود ، دارویی است که در درجه اول برای مدیریت وابستگی به الکل یا اپپوئید استفاده می شود . [۱] فرد وابسته به مواد مخدر نباید قبل از سم زدایی ، نالترکسون دریافت کند. [۱] از طریق دهان یا از طریق تزریق به عضله مصرف می شود . [۱] اثرات در عرض 30 دقیقه شروع می شود. [۱] کاهش میل به مواد افیونی ممکن است چند هفته طول بکشد. [۱]

اشکال دارویی: کپسول

موارد مصرف

نالتروکسان به عنوان داروی کمکی برای درمان معتادانی به کار می‌رود که به تریاک اعتیاد دارند. همچنین در درمان اعتیاد به الکل مصرف می‌شود. نالترکسون به عنوان درمانی برای اعتیاد به الکل به بهترین وجه مورد بررسی قرار گرفته است . [۲] نشان داده شده است که نالترکسون میزان و دفعات نوشیدن را کاهش می دهد. [۳] به نظر نمی رسد که درصد نوشیدن مشروبات الکلی را تغییر دهد. [۴] سود کلی آن "متوسط" توصیف شده است. [۵] ممکن است آکامپروسات برای از درمان وابستگی به مشروبات الکلی بهتر از نالترکسون عمل کند ، در حالی که نالترکسون ممکن است میل به الکل را تا حد بیشتری کاهش دهد. [۶] نالترکسون تزریقی طولانی مدت مصرف هروئین را بیش از دارونما کاهش می دهد. [۷] این دارو ممکن است بعد از چند هفته اشتیاق به مواد مخدر را کاهش دهد و حداقل در دوره زمانی که نالترکسون فعال است خطر مصرف بیش از حد را کاهش می دهد. [۱] [۸] این دارو هر ماه یکبار تجویز می شود و نسبت به فرمولاسیون خوراکی مطابقت بهتری دارد. [۹] در یک بررسی در سال 2011 ، شواهد کافی برای تعیین اثر نالترکسون گرفته شده از طریق دهان در وابستگی به مواد مخدر مشاهده نشد. [۱۰] اگرچه برخی از این فرمول ها به خوبی عمل می کنند ، اما باید روزانه مصرف شود و شخصی که هوسش زیاد شود ، می تواند مسمومیت با مواد افیونی را به راحتی با حذف یک دوز بدست آورد. با توجه به این مسئله ، سودمندی نالترکسون خوراکی در اختلالات استفاده از مواد مخدر محدود می شود. مصرف نالترکسون از راه دهان یک روش درمانی ایده آل برای تعداد کمی از افراد با سوئ مصرف مواد مخدر است که معمولاً افرادی دارای موقعیت و انگیزه اجتماعی پایداری هستند. با پشتیبانی و حمایت دقیق تر ، نالترکسون ممکن است در جمعیت بیشتری موثر باشد. [۱۱] نالتروکسان در واقع عملکردی آنتاگونیستی دارد.آنتاگونیست‌های گیرنده‌های اپیوئیدی معمولاً در مطالعات پیش بالینی برای تعیین چرایی یک پاسخ خاص که توسط سیستم اپیوئیدی اندوژن میانجی گری می‌شود مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها همچنین برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد مواد مخدر مورد استفاده قرار می¬گیرند. نالوکسان شایع‌ترین آنتاگونیست مورد استفاده است، که در یک شیوه ی رقابتی به گیرنده‌های اپیوئیدی μ متصل می‌شود. (Kobylecki et al., 1982)

مکانیسم اثر

نالتروکسان با اتصال به گیرنده‌های اوپیوئیدی و مهار رقابتی اثرات داروهای اوپیوئیدی و اوپیوئیدهای آندوژن، به میزان قابل ملاحظه‌ای وابستگی فیزیکی و اثر سرخوشی ناشی از اوپیوئیدها را از بین می‌برد و بنابراین تمایل بیمار برای مصرف اوپیوئیدها را کاهش می‌دهد. این دارو در افراد معتاد به اوپیوئیدها و الکل باعث بروز سندرم قطع می‌شود. مکانیسم اثر این دارو در کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز مشخص نیست.این دارو نباید به صورت خودسرانه مصرف شود و هنگام مصرف و حداقل ۱۴ روز پس از قطع مصرف اوپیوئیدها مصرف شود.

عوارض جانبی

درد در ناحیه شکم، اضطراب، عصبانیت، بی‌قراری، اختلال در خواب. سردرد، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، خستگی غیرمعمول از عوارض جانبی شایع این دارو هستند.

جستارهای وابسته

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ "Naltrexone Monograph for Professionals - Drugs.com". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 9 November 2017. Retrieved 9 November 2017.
  2. ↑ Aboujaoude E, Salame WO (August 2016). "Naltrexone: A Pan-Addiction Treatment?". CNS Drugs. 30 (8): 719–33. doi:10.1007/s40263-016-0373-0. PMID 27401883.
  3. ↑ Rösner S, Hackl-Herrwerth A, Leucht S, Vecchi S, Srisurapanont M, Soyka M (December 2010). Srisurapanont M (ed.). "Opioid antagonists for alcohol dependence". The Cochrane Database of Systematic Reviews (12): CD001867. doi:10.1002/14651858.CD001867.pub2. PMID 21154349.
  4. ↑ Donoghue K, Elzerbi C, Saunders R, Whittington C, Pilling S, Drummond C (June 2015). "The efficacy of acamprosate and naltrexone in the treatment of alcohol dependence, Europe versus the rest of the world: a meta-analysis". Addiction. 110 (6): 920–30. doi:10.1111/add.12875. PMID 25664494.
  5. ↑ Garbutt JC (2010). "Efficacy and tolerability of naltrexone in the management of alcohol dependence". Current Pharmaceutical Design. 16 (19): 2091–7. doi:10.2174/138161210791516459. PMID 20482515.
  6. ↑ Maisel NC, Blodgett JC, Wilbourne PL, Humphreys K, Finney JW (February 2013). "Meta-analysis of naltrexone and acamprosate for treating alcohol use disorders: when are these medications most helpful?". Addiction. 108 (2): 275–93. doi:10.1111/j.1360-0443.2012.04054.x. PMC 3970823. PMID 23075288.
  7. ↑ Sharma A, Kelly SM, Mitchell SG, Gryczynski J, O'Grady KE, Schwartz RP (June 2017). "Update on Barriers to Pharmacotherapy for Opioid Use Disorders". Current Psychiatry Reports. 19 (6): 35. doi:10.1007/s11920-017-0783-9. PMC 7075636. PMID 28526967.
  8. ↑ Sharma B, Bruner A, Barnett G, Fishman M (July 2016). "Opioid Use Disorders". Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America. 25 (3): 473–87. doi:10.1016/j.chc.2016.03.002. PMC 4920977. PMID 27338968.
  9. ↑ Comer SD, Sullivan MA, Yu E, Rothenberg JL, Kleber HD, Kampman K, Dackis C, O'Brien CP (February 2006). "Injectable, sustained-release naltrexone for the treatment of opioid dependence: a randomized, placebo-controlled trial". Archives of General Psychiatry. 63 (2): 210–8. doi:10.1001/archpsyc.63.2.210. PMC 4200530. PMID 16461865.
  10. ↑ Minozzi S, Amato L, Vecchi S, Davoli M, Kirchmayer U, Verster A (April 2011). Minozzi S (ed.). "Oral naltrexone maintenance treatment for opioid dependence". The Cochrane Database of Systematic Reviews (4): CD001333. doi:10.1002/14651858.CD001333.pub4. PMC 7045778. PMID 21491383.
  11. ↑ Johansson BA, Berglund M, Lindgren A (April 2006). "Efficacy of maintenance treatment with naltrexone for opioid dependence: a meta-analytical review". Addiction. 101 (4): 491–503. doi:10.1111/j.1360-0443.2006.01369.x. PMID 16548929.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
  • سایت دارویاب

1. Kobylecki RJ, Carling RW, Lord JA, Smith CF, Lane AC 1982 Common anionic receptor site hypothesis: its relevance to the antagonist action of naloxone. J Med Chem 25:116–120

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نالتروکسان&oldid=30498593»