مازیار پرتو

**مازیار پرتو**
مازیار پرتو
	مازیار پرتو در هنگام دریافت جایزه و تقدیر از وزیر ارشاد در جشن سینمای ایران پس از چهل سال خدمت حرفه‌ای
زادهٔ	۲۲ آبان ۱۳۱۱; تهران
درگذشت	۲ بهمن ۱۳۹۲ (۸۱ سال); کالیفرنیا
ملیت	ایرانی
پیشه	مدیر فیلمبرداری و کارگردان
سال‌های فعالیت	۱۳۳۹–۱۳۹۲
والدین	دکتر علی پرتو، (شین پرتو)
جایزه(ها)	کاندید جایزه سیمرغ بلورین سپاس برای فیلم قیصر، کاندید سیمرغ بلورین برای فیلم جستجوگر، همچنین برای روز واقعه، جایزه افتخاری خانه سینما، جایزه جشنواره صدا و سیما برای مدیریت فیلمبرداری سریال امام علی (ع) جشن سینمای ایران جایزه مدیر فیلمبرداری پیشکسوت

مازیار پرتو (زادهٔ ۲۲ آبان ۱۳۱۱ تهران – درگذشته ۲ بهمن ۱۳۹۲ آمریکا) مدیر فیلمبرداری، فیلمساز و تدوینگر سینمای ایرانی بود.

زندگی[ویرایش]

مازیار پرتو در روز ۲۲ آبان ماه سال ۱۳۱۱ هـ. ش در تهران به دنیا آمد. وی از سینماگران سرشناس و برجسته سینمای ایران است. پرتو بعد از مدتی کار در وزارت کشاورزی به عنوان فیلمبردار، از سال ۱۳۳۰ در وزرات فرهنگ و هنر به عنوان فیلمبردار استخدام شد. در آنجا چند فیلم کوتاه از جمله شقایق سوزان، ستون پایدار، گود مقدس (هژیر داریوش)، جلد مار، زاغه‌نشین٬ها، نیروی هوایی، بهزاد، شورش کور، رقص‌های محلی خراسان، ولی افتاد مشکلها، ندامتگاه را فیلمبرداری کرد^[۱].

بعد از مدتی توجه سینماگران به سمت وی معطوف شد بطوریکه در سال ۱۳۴۴ با گروه فیلمبرداری فیلم «خشخاش هم گلی است» همکاری داشت^[۱]. پس آن فیلمبرداری فیلم‌های بلند را آغاز کرد. اولین فیلمبرداری فیلم بلند او برای فیلم وامپیر به کارگردانی مصطفی اسکویی بود و بعد از آن هاشم خان را برای محمد زرین دست فیلمبرداری کرد^[۲].

اگر چه وی در کارنامه هنری خود کارگردانی چند فیلم، و همچنین مشاوره کارگردانان برجسته (به ویژه در کارهای نخستین آنان) را در برنامه‌ریزی، دکوپاژ و صرفه جویی‌های زمانی و اقتصادی داشته‌است، اما او را بیشتر با تصاویری که ساخته می‌شناسند. مازیار پرتو آثار متعددی نیز در تدوین سینمایی دارد که در نوع خود تأثیرگذار و نشان دهنده تسلط ذاتی او در پرداخت ریتم و پیوستگی تصاویر هستند.

او دایی ویشکا آسایش بازیگر سینما نیز بود.

سبک‌شناسی[ویرایش]

سبک وی در فیلمبرداری روی دست مهارت دارد، و آثاری که از وی با این سبک وجود دارند جزو یادمان ماندگار کلاس سینمای ایران هستند. فیلم کوتاه ندامتگاه زنان، هنوز به عنوان یک الگوی کلاسیک و درسی دوربین روی دست مورد استفاده قرار می‌گیرد.^[۳] نورپردازی او، بیشتر حسی و پیچیده‌است، تا ساده و آکادمیک. به سختی می‌توان منابع نورش را در پلانهای وی یافت، و اگر سایه‌ای به چشم بخورد، جزئی از چشم‌نوازی‌های تصویری است که می‌پردازد. هنر وی آنجا به اوج می‌رسد که نورپردازی و حرکت روی دست را تلفیق می‌کند.

درگذشت[ویرایش]

پرتو روز چهارشنبه دوم بهمن‌ماه سال ۱۳۹۲ (۲۲ ژانویه ۲۰۱۴) پس از سپری کردن یک دوره طولانی بیماری در کالیفرنیای آمریکا در سن ۸۱ سالگی در اثر بیماری قلبی درگذشت.