پرش به محتوا

گیرنده شبه NOD

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گیرنده شبه NOD (انگلیسی: NOD-like receptor) یا «گیرنده‌های الیگومریزاسیون شبه دامین متصل‌شونده به نوکلئوتید» یا به‌اختصار «NLRs»،[۱] حس‌گرهایِ داخل‌سلولیِ «الگوی ملکولی وابسته به پاتوژن» (PAMPs) هستند که از فاگوسیتوز یا از طریق حفره‌ها و «الگوهای ملکولی وابسته به پاتوژن» (DAMPs) در جریان استرس سلولی، وارد آن می‌شوند.

این حس‌گرها، بخشی از گیرنده شناسایی الگو هستند و نقش کلیدی در دستگاه ایمنی ذاتی ایفا می‌کنند.

این ملکول‌ها می‌توانند با گیرنده‌های تی.ال. آر همکاری کرده و پاسخ التهابی یا آپوپتتیک را تنظیم کنند.

این گیرنده‌ها در لنفوسیت‌ها، ماکروفاژها، سلول‌های دندریتیک، و همچنین در سلول‌های غیرایمنی نظیر اپی‌تلیوم یافت می‌شوند.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Mahla, Ranjeet (2013). "Sweeten PAMPs: Role of Sugar Complexed PAMPs in Innate Immunity and Vaccine Biology". Front Immunol. 4: 248. doi:10.3389/fimmu.2013.00248. PMC 3759294. PMID 24032031.
  2. Franchi L, Warner N, Viani K, Nuñez G (2009). "Function of Nod-like receptors in microbial recognition and host defense". Immunol Rev. 227 (1): 106–28. doi:10.1111/j.1600-065X.2008.00734.x. PMC 2679989. PMID 19120480.