گالونگگونگ
گالونگگونگ | |
---|---|
گالونگگونگ گونگ | |
مرتفعترین نقطه | |
ارتفاع | ۲٬۱۶۸ متر (۷٬۱۱۳ فوت) |
فهرستبندی | Ribu |
مختصات | ۷°۱۵′۲۴″جنوبی ۱۰۸°۰۴′۳۷″شرقی / ۷٫۲۵۶۷۳۱۵°جنوبی ۱۰۸٫۰۷۷۰۵۸۸°شرقی |
جغرافیا | |
موقعیت | جاوه غربی، اندونزی |
زمینشناسی | |
نوع کوه | آتشفشان چینهای |
آخرین فوران | ژانویه ۱۹۸۲ |
کوه گالونگگونگ (اندونزیایی: Gunung Galunggung)؛ که قبلاً گالن گونگ نوشته میشد، یک آتشفشان چینهای (استراتووولکانو) فعال در جاوه غربی، در اندونزی است، در حدود ۸۰ کیلومتری (۵۰ مایل) جنوب شرقی مرکز استان جاوهٔ غربی، باندونگ (یا حدود ۲۵ کیلومتر (۱۶ مایل)) تا شرق شهر تاسیکمالایای جاوه غربی قرار دارد. کوه گالونگگونگ بخشی از کمان ساندا است که دامنهٔ آن از مسیر سوماترا، جاوا و بالی امتداد دارد، که حاصل فرورانش صفحه استرالیا در زیر صفحه اوراسیا است. آتشفشان گالونگگونگ نخستین فوران تاریخی خود را در سال ۱۵۰۰ داشت که باعث ایجاد جریانهای آذرآواری و گلرود (لاهار) شد که کشته شدن ۴۰۱۱ نفر را سبب شد.
برای نخستین بار از سال ۱۹۸۲؛ پس از پایان فورانها و به نظر رسیدن شرایط عادی، در ۱۲ فوریه ۲۰۱۲، براساس تغییر شرایط، وضعیت به «هشدار» ارتقا یافت.[۱][۲] در ۲۸ مه ۲۰۱۲، از ۲ به ۱ کاهش یافت (در مقیاس ۱–۴).
منابع
[ویرایش]- ↑ "Sejak 1982, Baru Kali ini Galunggung Berstatus Waspada (in Indonesian)". February 14, 2012. Archived from the original on September 7, 2012.
- ↑ Suwarni, Yuli Tri (February 13, 2012), "Mt. Galunggung status raised to alert", The Jakarta Post, archived from the original on February 14, 2012
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Galunggung». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ آوریل ۲۰۲۰.