پیریمیدون

4-Pyrimidone
	نام‌گذاری آیوپاک Pyrimidone
	دیگر نام‌ها Hydroxypyrimidine; Pyrimidinone
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۵۱۹۵۳-۱۷-۴
پاب‌کم	۲۰۶۹۵
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
	SMILES O=C1NC=NC=C1 ;
خصوصیات
فرمول مولکولی	C4H4N2O۱
جرم مولی	۹۶٫۰۹ g mol−1
شکل ظاهری	White to light yellow powder
دمای ذوب	۱۶۳–۱۶۸ °C
خطرات
خطرات اصلی	Respiratory system, eye, skin irritation
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

پیریمیدون (به انگلیسی: Pyrimidone) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۲۰۶۹۵ است. شکل ظاهری این ترکیب، پودر زرد روشن و سفید است.

نگارخانه

جستارهای وابسته

 نام فارسی پریمیدون
 نام انگلیسی PRIMIDONE
 نام تجاری دارو Apo-primidone, Myidone, Sertan, Myosoline
 گروه دارویی ضد تشنج
 گروه شیمیایی دارو مشتق باربیتورات
 مکانیسم اثر با تبدیل دارو به فنوباربیتال آستانه صرعی را بالا می‌رود.
 موارد مصرف صرع‌های تونیک ـ کلونیک ژنرالیزه (گراندمال)، کمپلکس ـ پارشیال سایکوموتور ترمورفامیلیال خوش‌خیم (Essential tremor).
 میزان مصرف صرع:

بالغین و کودکان بالای ۸ سال: خوراکی ۲۵۰ mg/day، که می‌توان تا ۲۵۰mg در هر هفته دوز دارو را افزایش داد. حداکثر تا ۲g/day در دوزهای منقسم و چهاربار در روز. کودکان زیر ۸ سال: خوراکی ۱۲۵ mg/day، که می‌توان هر هفته ۱۲۵m به دوز دارو اضافه کرد و حداکثر تا ۱g/day در دوزهای منقسم و چهار بار در روز. Essential tremer: بالغین: ۲۵۰mg خوراکی سه بار در روز. موارد منع مصرف: حساسیت مفرط، پورفیری، حاملگی (در گروه D قرار دارد).

 توضیحات دارو عوارض جانبی:

خونی: ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، نوتروپنی، ائوزینوفیلی، آنمی مگالوبلاستیک، کاهش سطح فولات سرم. ی دستگاه عصبی مرکزی: تحریک، خواب‌آلودگی، گیجی، گرگرفتگی، توهم، کوما، جنون، سرگیجه آتاکسیک. گوارشی: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی. پوستی: راش، ادم، آلوپسی، سندرم شبه لوپوسی. چشم، گوش، حلق و بینی: دوبینی، نیستاگموس، ادم پلک‌ها. ادراری تناسلی: ناتوانی جنسی، پلی‌آوری (پرادراری). احتیاطات: در COPD، بیمار کبدی، بیماری کلیوی، بچه‌ای شلوغ و پرکار (hyperactive) بااحتیاط مصرف شود. فارماکوکینتیک: جذب گوارشی: ۸۰–۶۰٪. اوج اثر: ۴ ساعت. انتشار: گسترده به شیر وارد می‌شود. متابولیسم: کبدی (به فنوباربیتال و PEMA متابولیزه می‌شود). دفع: کلیوی (نیمه عمر: پریمیدون ۲۴–۳ ساعت، PEMA ساعت ۴۸–۲۴، فنوباربیتال ۱۴۴–۷۲ ساعت). ملاحظات پرستاری: پیگیری آزمایشگاهی: ـ سطح دارو: میزان درمانی دارو ۱۰–۵ mcg/m است؛ هر ۶ ماه باید CBC انجام شود. توصیه‌ها: ـ سوسپانسیون را کاملاً به‌هم بزنید. ارزیابی بالینی: وضعیت روانی: خلق، احساس، عاطفه، حافظه (کوتاه‌مدت و بلندمدت). ضعف تنفسی. دیسکرازی خونی: تب، گلودرد، کبودی، راش، زردی. آموزش به بیمار و خانواده: ـ به‌طور ناگهانی دارو را قطع نکنید چرا که ممکن است علائم مجدداً بروز کنند. ـ تا تثبیت مریض بر روی دارو، از انجام فعالیت‌های مخاطره‌آمیز اجتناب شود.

منابع

«IUPAC GOLD BOOK». دریافت‌شده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.

این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.