پرش به محتوا

پاروماهی بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پاروماهی بزرگ
پاروماهی بزرگ، Regalecus glesne
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طناب‌داران
رده: پرتوبالگان
راسته: دهان‌گردماهی‌سانان
تیره: پاروماهی
گونه: R. glesne
نام دوبخشی
Regalecus glesne

پاروماهی بزرگ (نام علمی: Regalecus glesne) نام یک گونه از تیره پاروماهی است، که درازترین ماهی استخوانی دنیا به شمار می‌رود و شکلی شبیه روبان دارد.

باله‌های موجود در سر این ماهی سیخ‌سیخ و دراز است و باله‌های سطح شکمش به شکل پارو؛ که نامش از همان‌ها گرفته شده است.

ویژگی‌های فیزیکی و نحوه شنا کردن این ماهی، موجب گمانه‌زنی‌هایی شده‌اند مبنی بر این‌که منبع بسیاری از مشاهدات «مارهای دریایی» همین ماهی باشد.

پراکندگی

[ویرایش]
نقاشی از پاروماهی بزرگسال ۱۸۹۵
اسکلت پاروماهی بزرگ

پاروماهی بزرگ در لایه‌های بالای اقیانوس آزاد (لجه) در سراسر جهان یافت می‌شود. عقیده بر این است که پاروماهی به دنبال منبع غذایی خود به اقیانوس مهاجرت می‌کند.[۱]

این ماهی در مسافت‌هایی دور، در مدار ۷۲ درجه شمالی و در مدار ۵۲ درجه جنوبی هم یافت شده است، ولی بیشتر در منطقه گرمسیری میانگان رایج است.

تصور می‌شود که پاروماهی‌های بزرگ در روشنایی نواحی ناحیه نورگیر و تاریکی ناحیه میان‌دریایی و در محدوده‌ای تا عمق ۱۰۰۰ متر (۳۳۰۰ فوت) زیر سطح دریا سکنی می‌گزینند.[۲]

ویژگی‌ها

[ویرایش]
کارآموزان نیروی دریایی ایالات متحده، یک پاروماهی بزرگ به طول ۷ متر را که مربی‌شان در ساحل پایگاه دریایی دوزیستان کرونادو در سال ۱۹۹۶ کشف کرد، نشان می‌دهند.[۳]

طول این ماهی ۱۱ متر و در گزارش‌های تأییدنشده تا ۱۷ متر هم ذکر شده، اما طول عادی آن ۳ متر اندازه‌گیری شده است. بیشترین وزن ثبت‌شده این ماهی، ۲۶۰ کیلوگرم است.[۴]

این ماهی پهلوی باریکی دارد و باله پشتی‌اش از بین چشم‌ها تا نوک دم امتداد یافته است.

پاروماهی‌های بزرگ باله‌های نرمی دارند که به‌صورت شبکه‌های پوستی است و توسط خارهای استخوانی و شاخ‌دار حمایت می‌شود که تعدادشان ممکن است ۴۰۰ تا یا بیشتر باشد.

باله سینه‌ای و شکمی این ماهی نیز تقریباً در کنار هم قرار دارند.

پاروماهی‌های بزرگ، نقره‌ای‌رنگ با نشان‌های سیاه و باله‌های قرمز هستند.

منابع

[ویرایش]
  1. Schmitter-Soto, Juan (2008). "The Oarfish, Regalecus glesne (Teleostei: Regalecidae), in the Western Caribbean" (PDF). Caribbean Journal of Science. University of Puerto Rico, Mayaguez. 44 (1): 125–128. doi:10.18475/cjos.v44i1.a13. Retrieved 4 March 2013.
  2. Olney, J. E. (2005). "Regalecidae: Oarfishes". In Richards, William J. (ed.). Early Stages of Atlantic Fishes: An Identification Guide for the Western Central North Atlantic. CRC Press. p. 1019. ISBN 978-0-203-50021-7.
  3. Carstens, John (April 1997). "SEALS find serpent of the sea" (PDF). All Hands. Naval Media Center. pp. 20–21. Archived from the original (PDF) on 30 December 2014. Retrieved 22 October 2013.
  4. Burton, Maurice; Burton, Robert (2002). International Wildlife Encyclopedia (3rd ed.). New York: Marshall Cavendish. pp. 1767–1768. ISBN 0-7614-7279-7.

پیوند به بیرون

[ویرایش]