شورش‌های سیلزی

خودروی زرهی لهستانی در ۱۹۲۰.

شورش‌های سیلزی (آلمانی: Aufstände in Oberschlesien; لهستانی: Powstania śląskie) به مجموعه‌ای از سه شورش مسلح لهستانی‌ها در سیلزی علیا بین سال‌های ۱۹۱۹ و ۱۹۲۱ علیه حکومت آلمان (جمهوری وایمار) گفته می‌شود. ساکنان سیلزی می‌خواستند از آلمان جدا شده و به جمهوری دوم لهستان که پس از جنگ جهانی اول تأسیس شده بود بپیوندند.

اولین شورش سیلزی

اولین شورش سیلزی
تاریخ ۱۶–۲۶ اوت ۱۹۱۹ موقعیت بخش‌هایی از سیلزی علیا نتایج سرکوب شورشیان از سوی نیروهای آلمان
طرف‌های درگیر
Grenzschutz Oberschlesisches Freiwilligen-Korps رایشسوهر	Polish Military Organisation
فرماندهان و رهبران
	Alfons Zgrzebniok

اولین شورش سیلزی در ۱۶–۲۶ اوت ۱۹۱۹ روی داد و در نتیجهٔ آن شورشیان لهستانی از سوی نیروهای آلمان سرکوب شدند.

دومین شورش سیلزی

دومین شورش سیلزی
تاریخ ۱۹–۲۵ اوت ۱۹۲۰ موقعیت سیلزی علیا نتایج آتش‌بس از سوی نیروهای خارجی
طرف‌های درگیر
Polish Military Organization	German civil government and police of Upper Silesia	Allied Plebiscite Commission Military Forces

دومین شورش سیلزی در ۱۹–۲۵ اوت ۱۹۲۰ روی داد و در نتیجهٔ آن نیروهای خارجی طرفین را مجبور به پذیرش آتش‌بس کردند.

سومین شورش سیلزی

سومین شورش سیلزی
تاریخ ۲ مه– ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۱ موقعیت سیلزی علیا نتایج جامعه ملل آتش‌بس اجرا کرد.
طرف‌های درگیر
Grenzschutz فرای کورپس Selbstschutz	Polish Military Organisation Greater Polish Army	Inter-Allied Commission
فرماندهان و رهبران
Friedrich Wilhelm von Schwartzkoppen Karl Höfer	Wojciech Korfanty Maciej Hrabia Mielzynski	Jules Gratier Filippo Salvioni William Heneker
قوا
	۴۰٬۰۰۰

دومین شورش سیلزی از ۲ مه تا ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۱ روی داد و در نتیجهٔ آن جامعه ملل طرفین را مجبور به پذیرش آتش‌بس کرد.

همه‌پرسی سیلزی علیا

مقالهٔ اصلی: همه‌پرسی سیلزی علیا

در نتیجهٔ این همه‌پرسی از ۱۵ مه ۱۹۲۲ بخشی از منطقهٔ سیلزی علیا بخشی از جمهوری دوم لهستان شد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Silesian Uprisings». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۹.