ژان شاردن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۰) +مرتب+تمیز(۲.۲): + رده:جهانگردان و مکتشفان آسیا |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Jean_Chardin.jpg| |
[[پرونده:Jean_Chardin.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|ژان شاردن.]] |
||
'''ژان شاردن''' {{رچ}}{{فرانسوی|Jean Chardin}}{{رچ}} (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد [[فرانسه|فرانسوی]] بود که کتاب ۱۰ جلدی «''سفرهای سِر ژان شاردن''»<ref>The Travels of Sir John Chardin</ref> به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ [[ایران]] و [[شرق نزدیک]] برشمرده می‌شود. این کتاب در ایران با نام «''سیاحتنامه شاردن''» با ترجمه محمد عباسی توسط [[مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر]] در سال ۱۳۳۵ منتشر شده است. |
'''ژان شاردن''' {{رچ}}{{به فرانسوی|Jean Chardin}}{{رچ}} (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد [[فرانسه|فرانسوی]] بود که کتاب ۱۰ جلدی «''سفرهای سِر ژان شاردن''»<ref>The Travels of Sir John Chardin</ref> به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ [[ایران]] و [[شرق نزدیک]] برشمرده می‌شود. این کتاب در ایران با نام «''سیاحتنامه شاردن''» با ترجمه محمد عباسی توسط [[مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر]] در سال ۱۳۳۵ منتشر شده است. |
||
== زندگینامه == |
== زندگینامه == |
||
ژان شاردن در سال ۱۶۴۳ میلادی، در شهر [[پاریس]] دیده به جهان گشود و در همان محل به تحصیل پرداخت. پدرش جواهرساز بود و او از کودکی آشنایی با سنگهای قیمتی و فن جواهرسازی را |
ژان شاردن در سال ۱۶۴۳ میلادی، در شهر [[پاریس]] دیده به جهان گشود و در همان محل به تحصیل پرداخت. پدرش جواهرساز بود و او از کودکی آشنایی با سنگهای قیمتی و فن جواهرسازی را آموخت. |
||
خانوادهٔ او که از فرقهٔ [[پروتستان هوگِنو]] بودند، با [[کلیسای کاتولیک]] و مقامات رسمی فرانسه مشکل داشتند، به همین روی، او علاقه‌ای به ماندن در فرانسه نداشت و در ۲۲ سالگی نخستین سفر خود را آغاز کرد که در این سفر ۶ ساله (۱۶۶۴-۱۶۶۵ |
خانوادهٔ او که از فرقهٔ [[پروتستان هوگِنو]] بودند، با [[کلیسای کاتولیک]] و مقامات رسمی فرانسه مشکل داشتند، به همین روی، او علاقه‌ای به ماندن در فرانسه نداشت و در ۲۲ سالگی نخستین سفر خود را آغاز کرد که در این سفر ۶ ساله (۱۶۶۴-۱۶۶۵ م.) [[ایران]] بیش از دیگر کشورها توجه او را به خود جلب نمود. |
||
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ |
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ م.) که خانم بازرگانی به نام لسکو او را همراهی می‌کرد، در [[گرجستان]] به سبب مزاحمت طایفه‌ای در آنجا همه چیز خود را از دست دادند و سرانجام در تابستان ۱۶۷۳ م. به [[اصفهان]] رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ م. در این شهر اقامت کردند. سپس به هندوستان رفته و پس از دو سال آنجا را به مقصد اروپا ترک کرد. این سفر آخرین سفر او به ایران بود. او لقب «تاجرشاه» را از [[شاه عباس دوم|شاه عباس دوّم]] دریافت کرد. |
||
== پیوند به بیرون == |
== پیوند به بیرون == |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
* {{یادکرد وب| نشانی = http://www.iptra.ir/vdciaavv1t.html| عنوان = ژان |
* {{یادکرد وب| نشانی = http://www.iptra.ir/vdciaavv1t.html| عنوان = ژان شاردن؛ نخستین ایرانشناس فیلسوف| تاریخ بازدید = ۱۰ اسفند ۱۳۸۷| تاریخ = | ناشر = کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت | زبان = فارسی}} |
||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:شاردن، ژان}} |
{{ترتیب‌پیش‌فرض:شاردن، ژان}} |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[رده:اعضای انجمن سلطنتی]] |
[[رده:اعضای انجمن سلطنتی]] |
||
[[رده:اهالی پاریس]] |
[[رده:اهالی پاریس]] |
||
[[رده:جهانگردان و مکتشفان آسیا]] |
|||
[[رده:جهانگردان و مکتشفان اهل فرانسه]] |
[[رده:جهانگردان و مکتشفان اهل فرانسه]] |
||
[[رده:درگذشتگان ۱۷۱۳ (میلادی)]] |
[[رده:درگذشتگان ۱۷۱۳ (میلادی)]] |
||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۱
ژان شاردن (به فرانسوی: Jean Chardin) (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد فرانسوی بود که کتاب ۱۰ جلدی «سفرهای سِر ژان شاردن»[۱] به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ ایران و شرق نزدیک برشمرده می‌شود. این کتاب در ایران با نام «سیاحتنامه شاردن» با ترجمه محمد عباسی توسط مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر در سال ۱۳۳۵ منتشر شده است.
زندگینامه
ژان شاردن در سال ۱۶۴۳ میلادی، در شهر پاریس دیده به جهان گشود و در همان محل به تحصیل پرداخت. پدرش جواهرساز بود و او از کودکی آشنایی با سنگهای قیمتی و فن جواهرسازی را آموخت.
خانوادهٔ او که از فرقهٔ پروتستان هوگِنو بودند، با کلیسای کاتولیک و مقامات رسمی فرانسه مشکل داشتند، به همین روی، او علاقه‌ای به ماندن در فرانسه نداشت و در ۲۲ سالگی نخستین سفر خود را آغاز کرد که در این سفر ۶ ساله (۱۶۶۴-۱۶۶۵ م.) ایران بیش از دیگر کشورها توجه او را به خود جلب نمود.
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ م.) که خانم بازرگانی به نام لسکو او را همراهی می‌کرد، در گرجستان به سبب مزاحمت طایفه‌ای در آنجا همه چیز خود را از دست دادند و سرانجام در تابستان ۱۶۷۳ م. به اصفهان رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ م. در این شهر اقامت کردند. سپس به هندوستان رفته و پس از دو سال آنجا را به مقصد اروپا ترک کرد. این سفر آخرین سفر او به ایران بود. او لقب «تاجرشاه» را از شاه عباس دوّم دریافت کرد.
پیوند به بیرون
پانویس
- ↑ The Travels of Sir John Chardin
منابع
- «ژان شاردن؛ نخستین ایرانشناس فیلسوف». کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت. دریافت‌شده در ۱۰ اسفند ۱۳۸۷.