غلامرضا رشید یاسمی: تفاوت میان نسخهها
ادغام |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''غلامرضا رشید یاسمی''' فرزند محمد ولیخان گورانی ، مشهور به رشید یاسمی کرمانشاهی ، در ۲۹ آبان ۱۲۷۵ شمسی در قصبه گهواره از توابع [[کرمانشاه]] زاده شد. پدر او شاعر و نقاش و خوشنویس بود. جد مادری او شاهزاده محمدباقر میرزای خسروی نویسندهٔ داستان [[شمس و طغرا]] بود که دیوان اشعارش به همت رشید به چاپ رسید. رشید یاسمی تحصیلات مقدماتی را در [[کرمانشاه]] به پایان برد. سپس به تهران رفت و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان [[سن لویی]] گذراند. از همان هنگام به تشویق [[نظام وفا]] که معلم ادبیات او بود به سرودن شعر پرداخت. پس از پایان تحصیلات مدتی به کار در وزارت معارف، مالیه و دربار پرداخت. در همین زمان جرگهٔ دانشوری را تأسیس کرد که بعدها به همت [[ملکالشعرا بهار]] به انجمن [[دانشکده]] تبدیل شد. رشید ضمن همکاری با مجلهٔ دانشکده، با نویسندگان و شعرای آن دوره همچون [[محمد تقی بهار]]، [[سعید نفیسی]]، [[عباس اقبال |
'''غلامرضا رشید یاسمی''' فرزند محمد ولیخان گورانی ، مشهور به رشید یاسمی کرمانشاهی ، در ۲۹ آبان ۱۲۷۵ شمسی در قصبه گهواره از توابع [[کرمانشاه]] زاده شد. پدر او شاعر و نقاش و خوشنویس بود. جد مادری او شاهزاده محمدباقر میرزای خسروی نویسندهٔ داستان [[شمس و طغرا]] بود که دیوان اشعارش به همت رشید به چاپ رسید. رشید یاسمی تحصیلات مقدماتی را در [[کرمانشاه]] به پایان برد. سپس به تهران رفت و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان [[سن لویی]] گذراند. از همان هنگام به تشویق [[نظام وفا]] که معلم ادبیات او بود به سرودن شعر پرداخت. پس از پایان تحصیلات مدتی به کار در وزارت معارف، مالیه و دربار پرداخت. در همین زمان جرگهٔ دانشوری را تأسیس کرد که بعدها به همت [[ملکالشعرا بهار]] به انجمن [[دانشکده]] تبدیل شد. رشید ضمن همکاری با مجلهٔ دانشکده، با نویسندگان و شعرای آن دوره همچون [[محمد تقی بهار]]، [[سعید نفیسی]]، [[عباس اقبال]]، [[ابراهیم الفت]] و دیگران همکاری میکرد. در همین دوران عضو " انجمن ادبی ایران " شد و نخستین تألیف خود را در احوال "[[ابن یمین فریومدی]]" شاعر سلسله سربداران، انتشار داد. |
||
رشید یاسمی از سال ۱۳۰۰ به انتشار مقالات خود در روزنامهٔ [[شفق سرخ]] به سردبیری علی دشتی پرداخت و همین مقالات موجب شهرت ادبی او گردید. در این بین به یادگیری زبانهای عربی و انگلیسی و تکمیل زبان فرانسوی خود پرداخت. زبان پهلوی را نزد [[هرتسفلد]] آموخت. از سال ۱۳۱۲ با سمت استادی به تدریس در [[دانشسرای عالی]] و دانشکدهٔ ادبیات [[دانشگاه تهران]] پرداخت. بعدها عضویت [[فرهنگستان ایران]] را یافت. در سال ۱۳۲۲ جزو هیئتی از استادان ایرانی همراه با علیاصغر حکمت و ابراهیم پورداود به [[هند]] سفر کرد. در سال ۱۳۲۴ به منظور مطالعه به [[فرانسه]] رفت و دو سال در آن کشور اقامت داشت. رشید یاسمی تا پایان عمر بهعنوان استاد در دانشگاه تهران تدریس کرد. روز یازدهم اسفند ۱۳۲۷ هنگام سخنرانی در دانشکدهٔ ادبیات دچار سکته شد، و پس از معالجه سفری دیگر به اروپا رفت. پس از بازگشت به ایران در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۰ در [[تهران]] درگذشت. |
رشید یاسمی از سال ۱۳۰۰ به انتشار مقالات خود در روزنامهٔ [[شفق سرخ]] به سردبیری علی دشتی پرداخت و همین مقالات موجب شهرت ادبی او گردید. در این بین به یادگیری زبانهای عربی و انگلیسی و تکمیل زبان فرانسوی خود پرداخت. زبان پهلوی را نزد [[هرتسفلد]] آموخت. از سال ۱۳۱۲ با سمت استادی به تدریس در [[دانشسرای عالی]] و دانشکدهٔ ادبیات [[دانشگاه تهران]] پرداخت. بعدها عضویت [[فرهنگستان ایران]] را یافت. در سال ۱۳۲۲ جزو هیئتی از استادان ایرانی همراه با علیاصغر حکمت و ابراهیم پورداود به [[هند]] سفر کرد. در سال ۱۳۲۴ به منظور مطالعه به [[فرانسه]] رفت و دو سال در آن کشور اقامت داشت. رشید یاسمی تا پایان عمر بهعنوان استاد در [[دانشگاه تهران]] تدریس کرد. روز یازدهم اسفند ۱۳۲۷ هنگام سخنرانی در دانشکدهٔ ادبیات دچار سکته شد، و پس از معالجه سفری دیگر به اروپا رفت. پس از بازگشت به ایران در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۰ در [[تهران]] درگذشت. |
||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
{{ترتیبپیشفرض:رشید یاسمی، غلامرضا}} |
{{ترتیبپیشفرض:رشید یاسمی، غلامرضا}} |
||
[[رده:نویسندگان اهل ایران|رشید یاسمی، غلامرضا]] |
|||
[[رده:مترجمان اهل ایران|رشید یاسمی، غلامرضا]] |
[[رده:مترجمان اهل ایران|رشید یاسمی، غلامرضا]] |
||
[[رده:اهالی کرمانشاه|رشید یاسمی، غلامرضا]] |
[[رده:اهالی کرمانشاه|رشید یاسمی، غلامرضا]] |
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۰، ساعت ۱۱:۳۳
غلامرضا رشید یاسمی | |
---|---|
زاده | ۲۹ آبان ۱۲۷۵ ، ۱۹ نوامبر ۱۸۹۶ (میلادی) کرمانشاه |
درگذشته | ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۰ ، ۹ مه ۱۹۵۱ (میلادی) تهران |
نام(های) دیگر | رشید |
زمینه کاری | نویسنده، شاعر، مترجم |
ملیت | ایرانی |
پدر و مادر | محمد ولیخان گورانی |
غلامرضا رشید یاسمی (۱۲۷۵-۱۳۳۰) مشهور به رشید یاسمی، نویسنده، ادیب، مورخ، مترجم و شاعر معاصر ایرانی است.
زندگینامه
غلامرضا رشید یاسمی فرزند محمد ولیخان گورانی ، مشهور به رشید یاسمی کرمانشاهی ، در ۲۹ آبان ۱۲۷۵ شمسی در قصبه گهواره از توابع کرمانشاه زاده شد. پدر او شاعر و نقاش و خوشنویس بود. جد مادری او شاهزاده محمدباقر میرزای خسروی نویسندهٔ داستان شمس و طغرا بود که دیوان اشعارش به همت رشید به چاپ رسید. رشید یاسمی تحصیلات مقدماتی را در کرمانشاه به پایان برد. سپس به تهران رفت و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان سن لویی گذراند. از همان هنگام به تشویق نظام وفا که معلم ادبیات او بود به سرودن شعر پرداخت. پس از پایان تحصیلات مدتی به کار در وزارت معارف، مالیه و دربار پرداخت. در همین زمان جرگهٔ دانشوری را تأسیس کرد که بعدها به همت ملکالشعرا بهار به انجمن دانشکده تبدیل شد. رشید ضمن همکاری با مجلهٔ دانشکده، با نویسندگان و شعرای آن دوره همچون محمد تقی بهار، سعید نفیسی، عباس اقبال، ابراهیم الفت و دیگران همکاری میکرد. در همین دوران عضو " انجمن ادبی ایران " شد و نخستین تألیف خود را در احوال "ابن یمین فریومدی" شاعر سلسله سربداران، انتشار داد.
رشید یاسمی از سال ۱۳۰۰ به انتشار مقالات خود در روزنامهٔ شفق سرخ به سردبیری علی دشتی پرداخت و همین مقالات موجب شهرت ادبی او گردید. در این بین به یادگیری زبانهای عربی و انگلیسی و تکمیل زبان فرانسوی خود پرداخت. زبان پهلوی را نزد هرتسفلد آموخت. از سال ۱۳۱۲ با سمت استادی به تدریس در دانشسرای عالی و دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. بعدها عضویت فرهنگستان ایران را یافت. در سال ۱۳۲۲ جزو هیئتی از استادان ایرانی همراه با علیاصغر حکمت و ابراهیم پورداود به هند سفر کرد. در سال ۱۳۲۴ به منظور مطالعه به فرانسه رفت و دو سال در آن کشور اقامت داشت. رشید یاسمی تا پایان عمر بهعنوان استاد در دانشگاه تهران تدریس کرد. روز یازدهم اسفند ۱۳۲۷ هنگام سخنرانی در دانشکدهٔ ادبیات دچار سکته شد، و پس از معالجه سفری دیگر به اروپا رفت. پس از بازگشت به ایران در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۰ در تهران درگذشت.
رشید یاسمی گذشته از مقالات ادبی و تاریخی و فلسفی و انتقادی که از او در مجلات نوبهار، ارمغان، آینده، تعلیم و تربیت، یغما، مهر و نشریات دیگر چاپ شده است، دارای تأالیفات و تحقیقات و ترجمههای متعدد است.
رشید یاسمی از نخستین شاعرانی بود که لزوم تجدد در شعر فارسی را پذیرفت و کوشید که رنگ تازهای به سخن خود بدهد.
فهرست آثار (تألیف و تصحیح)
- احوال ابن یمین، ۱۳۰۴
- اندرزنامه اسدی طوسی (تصحیح)، ۱۳۰۴
- سلامان و ابسال جامی (تصحیح)، ۱۳۰۶
- نصایح فردوسی، ۱۳۰۶
- قانون اخلاق، ۱۳۰۷
- دیوان هاتف اصفهانی (تصحیح)، ۱۳۰۷
- تاریخ ملل و نحل، ۱۳۱۵
- آیین نگارش، ۱۳۱۶
- کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او
- ادبیات معاصر (ذیل بر ترجمهٔ جلد چهارم تاریخ ادبی ایران ادوارد براون)، ۱۳۱۶
- دیوان مسعود سعد سلمان (تصحیح)، ۱۳۱۸
- تاریخ مختصر ایران
- دیوان اشعار، ۱۳۳۶
ترجمهها
- تاریخ قرن هیجدهم، انقلاب کبیر فرانسه و امپراتوری ناپلئون، آلبر ماله و ژول ایزاک، ۱۳۱۰
- تاریخ ادبیات ایران، ادوارد براون، جلد چهارم از صفویه تا عصر حاضر ۱۳۱۶
- ایران در زمان ساسانیان، کریستنسن، ۱۳۱۷
- چنگیز خان، هارولد لمب، ۱۳۱۳
- تاریخچهٔ نادرشاه، مینورسکی، ۱۳۱۳
- رمان شاگرد (دیسیپل) از پل بورژه
- آیین دوستیابی، دیل کارنگی، ۱۳۲۰
- نصایح اپیکتتوس حکیم
- تئاتر انوش (منظوم)
- اندرز اوشنرداناک (از زبان پهلوی)
- اندرز آذرباد مهراسپندان (از پهلوی)
- ارداویرافنامه (از زبان پهلوی)
منبع
- اثرآفرینان، زندگینامهٔ نامآوران فرهنگی ایران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، جلد سوم
- فرهنگ فارسی محمد معین، جلد ۶
- دیوان رشید یاسمی، با مقدمه محمدامین ریاحی، کتابفروشی ابن سینا، ۱۳۳۶