کافرقلعه (سنگسر)

برای دیگر معانی به کافرقلعه (ابهام‌زدایی) نگاه کنید.

کافر قلعه دژی است در حدود یک فرسنگی غربی مهدیشهر (سنگسر) بر فراز کوهی بلند که از پای آن چشمه گل رودبار می‌جوشد. دیوارها و برج و باروی آن سنگ و گچ و ساروج و قسمتی از دیوارها از آجر است و پیداست که بنیاد دژ از زمان‌های دیرین بوده و همچنان که از اسم آن مشخص می‌شود بعداً مورد استفاده باطنیان یعنی پیروان حسن صباح(رجب ۴۸۳ تا ۶ ربیع‌الثانی ۵۱۸ هجری قمری) قرار گرفته و بهمین جهت به رسم سلجوقیان(شاخهٔ بزرگ ۴۲۹_۵۵۲ هجری) که باطنیان را «ملاحده» می‌نامیدند، آنجا را «کافر قلعه» خوانده‌اند.

از وجود چنین قلعه‌ای در سنگسر ملوم می‌شود که گروه معتنابهی از سنگسری‌ها به باطنیه گرویده بودند همچنانکه در سایر مناطق قومس پیروانی داشتند.

در سنگسر روایت می‌کنند که قلعه نشینان پس از سال‌ها پایداری سرانجام هنگامی که ناچار به ترک آن شدند سلاح‌ها، وجوه و اشیاء ذیقیمت خود را در جوار قلعه در شکاف کوهی گذاشتند و جلوی آن را با سنگ و صخره چنان گرفتند که به کلّی ناپدید شد و تا کنون کسی به آن دست نیافته است. گرچه علّت ترک قلعه را ذکر نمی‌کنند امّا این واقعه باید پس از کشته شدن رکن‌الدّین خورشاه، آخرین خداوند دژ الموت(۶۱۸_۲۹ شوال ۶۵۴ هجری) بفرمان هولاکوخان مغول(۶۵۴_۶۶۳ هجری) یعنی پس از ۶۵۴ هجری انجام شده باشد و احتمالاً از حدود زمان حسن صباح تا این تاریخ مورد استفاده پیروان او بوده است.

منبع

• اعظمی سنگسری، چراغعلی (۱۳۷۱)، تاریخ سنگسر_مهدی‌شهر، مؤلف