مارکوس گاروی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:کاتولیکهای رومی اهل جامائیکا |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←مرگ: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== مرگ == |
== مرگ == |
||
مارکوس گاروی در ۱۰ ژوئن ۱۹۴۰ پس از دیدن [[آگهی ترحیم]] خود در یک روزنامهٔ شیکاگویی درگذشت. این آگهی که سهواً چاپ شده بود، وی را بیپول، تنها، و نامحبوب توصیف کرده بود. شدت ناراحتی گاروی به حدی بود که |
مارکوس گاروی در ۱۰ ژوئن ۱۹۴۰ پس از دیدن [[آگهی ترحیم]] خود در یک روزنامهٔ شیکاگویی درگذشت. این آگهی که سهواً چاپ شده بود، وی را بیپول، تنها، و نامحبوب توصیف کرده بود. شدت ناراحتی گاروی به حدی بود که دو بار سکته کرد.<ref>"Premature Death by Premature Obituary; in the Latest in His Series on Striking Images, Our Columnist Reflects on the 'Passing Away' of People Who Are Very Much Alive," The Evening Standard (London, England), April 23, 2015, http://www.questia.com/read/1G1-410834671/premature-death-by-premature-obituary-in-the-latest. {{Subscription|questia}}</ref><ref>Frank McNally. "An Irishman's Diary." The Irish Times. 2011. HighBeam Research. (May 23, 2015). http://www.highbeam.com/doc/1P2-28274346.html {{Subscription|highbeam}}</ref> |
||
{{خالی بماند}} |
{{خالی بماند}} |
||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۳
مارکوس گاروی | |
---|---|
مارکوس گاروی (به انگلیسی: Marcus Garvey) در ۱۷ اوت ۱۸۸۷ در جامائیکا بهدنیا آمد. او را نخستین سیاهپوستی میدانند که جنبشی برای بازگرداندن سیاهپوستان از قاره آمریکا به آفریقا -سرزمین نیاکانشان- بهوجود آورد. وی عقیده داشت از آنجا که سیاهپوستان بهصورت برده از آفریقا به آمریکا آورده شدهاند و این ذهنیت در آنان و سفیدپوستان باقیماندهاست، در اینجا دشوار است که بتوانند رشد کنند و ترقی، تحت فشار دولت، منطقی و دائمی نیست ولی در قاره خودشان امکان پیشرفت برایشان وجود دارد. پیش از مارکوس، بسیاری از بردگان آزاد شده آمریکای شمالی با کمک این دولت به آفریقا منتقل و در آنجا کشور لیبریا را تأسیس کرده بودند که تا مدتها یک وزیر منصوب از آمریکا بر کار آنان نظارت داشت.[۱]
گاروی و دیگر خیراندیشان آفریقا از روی حسن نیت از هایله سلاسی حمایت کردند تا به نماد همبستگی و اتحاد در آفریقا تبدیل شود و بتوانند بر تفرقه و پراکندگی تصمیمها فائق آیند، اما، ماجرای خودخداپنداری سلاسی آغاز شد.[۲]
مرگ
مارکوس گاروی در ۱۰ ژوئن ۱۹۴۰ پس از دیدن آگهی ترحیم خود در یک روزنامهٔ شیکاگویی درگذشت. این آگهی که سهواً چاپ شده بود، وی را بیپول، تنها، و نامحبوب توصیف کرده بود. شدت ناراحتی گاروی به حدی بود که دو بار سکته کرد.[۳][۴]
منابع
- ↑ نوشیروان کیهانی زاد (۲۶ مرداد ۱۳۸۹). «جنبش بازگشت سیاهپوستان به آفریقا». همشهری آنلاین. دریافتشده در ۱۴ خرداد ۱۳۹۳.
- ↑ نویسندهٔ سایت همنشین بهار. «هستم آنکه هستم». همنشین بهار. دریافتشده در ۱۴ خرداد ۱۳۹۳.
- ↑ "Premature Death by Premature Obituary; in the Latest in His Series on Striking Images, Our Columnist Reflects on the 'Passing Away' of People Who Are Very Much Alive," The Evening Standard (London, England), April 23, 2015, http://www.questia.com/read/1G1-410834671/premature-death-by-premature-obituary-in-the-latest. (نیازمند آبونمان)
- ↑ Frank McNally. "An Irishman's Diary." The Irish Times. 2011. HighBeam Research. (May 23, 2015). http://www.highbeam.com/doc/1P2-28274346.html (نیازمند آبونمان)
- اهالی لندن
- پان-آفریقاییستها
- پراکندههای آفریقا
- دانشآموختگان دانشگاه بیرکبک لندن
- درگذشتگان ۱۹۴۰ (میلادی)
- درگذشتگان به علت سکته
- رنسانس هارلم
- روزنامهنگاران اهل جامائیکا
- روزنامهنگاران مرد
- زادگان ۱۸۸۷ (میلادی)
- ضد کمونیسمها
- قهرمانان ملی جامائیکا
- کاتولیکهای رومی اهل جامائیکا
- کارآفرینان اهل جامائیکا
- مجرمین سده ۲۰ (میلادی)
- مدیران کارآفرین اهل جامائیکا
- ملیگرایی آفریقایی و سیاهپوستی