می‌خواهم زنده بمانم (فیلم ۱۳۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها
Maometto97 (بحث | مشارکتها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== خلاصه داستان == |
== خلاصه داستان == |
||
اصلان ([[فرامرز قریبیان]]) و ماه‌منیر ([[مهناز انصاریان]]) به خاطر ناسازگاری با یکدیگر از هم جدا می‌شوند. باربد (سام محمدپور) پسری ۱۱ ساله است که نمی‌تواند تنهایی خود و مسائل خانوادگی‌اش را حل کند بی‌توجهی پدر و مادرش مزید بر علت شده است او تنها در دفترچه خود خاطرات و مسائل روزمره‌اش را می‌نویسد. اصلان پس از مدتی با فرنگیس ([[فاطمه گودرزی]]) ازدواج می‌کند. باربد و فرنگیس مثل یک دوست باهم بازی می‌کنند و لذت می‌برند اما پس از ازدواج فرنگیس کمتر به باربد توجه می‌کند و بیشتر تمرکزش بر روی اصلان است. باربد دیگر خیلی تنها شده و در اوج نیاز به هم‌صحبت دچار وضعیت بغرنجی شده است. تصمیم به [[خودکشی]] می‌گیرد و از آنجا که یک بار خودکشی ماه‌منیر را دیده است طرز کار را بلد است. در حمام دست به خودکشی به وسیله چاقو می‌زند. فرنگیس متوجه دیر آمدن باربد از حمام می‌شود در حمام را باز می‌کند و خونابه‌ها را می‌بیند. می‌رود تا چاقو را از دست باربد بگیرد اما او کار خود را می‌کند و با دو ضربه به پهلوی خود می‌میرد. دادگاه تشکیل می‌شود و فرنگیس را قاتل می‌انگارد. اصلان هم که وکیل است از فرنگیس دفاع می‌کند اما دادگاه رأی خود را صادر می‌کند؛ اعدام برای فرنگیس. روزنامه‌ها تیتر می‌زنند «نامادری پسری یازده‌ساله را کشت». اصلان که اعتقاد دارد باربد خودکشی کرده است به‌دنبال دفترچه او می‌افتد و آخر متوجه می‌شود که دفترچه را عموی ماه منیر (فتحعلی اویسی) برداشته است. حکم در حال اجرا شدن است که اصلان با دفترچه باربد که در آن نوشته شده «ماه‌منیر داشت خودکشی می‌کرد شاید یک روز من هم بکنم» به خانه دادستان می‌رود و دادستان قبول می‌کند اما خیلی دیر است با زندان تماس می‌گیرد تا اعدام را نیم‌ساعت عقب بیندازند اصلان با حکم لغو اعدام به زندان می‌رسد اما حکم اجرا شده است فرنگیس با تلاش پزشکان دوباره به زندگی بازمی‌گردد. |
اصلان ([[فرامرز قریبیان]]) و ماه‌منیر ([[مهناز انصاریان]]) به خاطر ناسازگاری با یکدیگر از هم جدا می‌شوند. باربد (سام محمدپور) پسری ۱۱ ساله است که نمی‌تواند تنهایی خود و مسائل خانوادگی‌اش را حل کند بی‌توجهی پدر و مادرش مزید بر علت شده است او تنها در دفترچه خود خاطرات و مسائل روزمره‌اش را می‌نویسد. اصلان پس از مدتی با فرنگیس ([[فاطمه گودرزی]]) ازدواج می‌کند. باربد و فرنگیس مثل یک دوست باهم بازی می‌کنند و لذت می‌برند اما پس از ازدواج فرنگیس کمتر به باربد توجه می‌کند و بیشتر تمرکزش بر روی اصلان است. باربد دیگر خیلی تنها شده و در اوج نیاز به هم‌صحبت دچار وضعیت بغرنجی شده است. تصمیم به [[خودکشی]] می‌گیرد و از آنجا که یک بار خودکشی ماه‌منیر را دیده است طرز کار را بلد است. در حمام دست به خودکشی به وسیله چاقو می‌زند. فرنگیس متوجه دیر آمدن باربد از حمام می‌شود در حمام را باز می‌کند و خونابه‌ها را می‌بیند. می‌رود تا چاقو را از دست باربد بگیرد اما او کار خود را می‌کند و با دو ضربه به پهلوی خود می‌میرد. دادگاه تشکیل می‌شود و فرنگیس را قاتل می‌انگارد. اصلان هم که وکیل است از فرنگیس دفاع می‌کند اما دادگاه رأی خود را صادر می‌کند؛ اعدام برای فرنگیس. روزنامه‌ها تیتر می‌زنند «نامادری پسری یازده‌ساله را کشت». اصلان که اعتقاد دارد باربد خودکشی کرده است به‌دنبال دفترچه او می‌افتد و آخر متوجه می‌شود که دفترچه را عموی ماه منیر (فتحعلی اویسی) برداشته است. حکم در حال اجرا شدن است که اصلان با دفترچه باربد که در آن نوشته شده «ماه‌منیر داشت خودکشی می‌کرد شاید یک روز من هم بکنم» به خانه دادستان می‌رود و دادستان قبول می‌کند اما خیلی دیر است با زندان تماس می‌گیرد تا اعدام را نیم‌ساعت عقب بیندازند اصلان با حکم لغو اعدام به زندان می‌رسد اما حکم اجرا شده است فرنگیس با تلاش پزشکان دوباره به زندگی بازمی‌گردد. |
||
اصلان خودش هم به جریان شک می‌کند و این خودش باعث افسردگی فرنگیس می‌گردد. |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۵۱
| می‌خواهم زنده بمانم | |
|---|---|
| پرونده:Mikhahamzendebemanam.jpg پوستر فیلم | |
| کارگردان | ایرج قادری |
| تهیه‌کننده | مرتضی شایسته (هدایت فیلم) |
| نویسنده | رسول صدر عاملی |
| بازیگران | فرامرز قریبیان فاطمه گودرزی مهناز انصاریان سام محمد پور فتحعلی اویسی شهلا ریاحی ابراهیم‌آبادی جلال مقدم |
| موسیقی | ناصر چشم‌آذر |
| فیلم‌بردار | فرج‌اللّه حیدری |
| تدوین‌گر | ایرج گل‌افشان |
تاریخ‌های انتشار | ۲۴ آبان ۱۳۷۴ |
مدت زمان | ۱۱۶ دقیقه |
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
می‌خواهم زنده بمانم فیلمی است ساخته سال ۱۳۷۳ به کارگردانی ایرج قادری. می‌خواهم زنده بمانم اولین فیلم ایرج قادری پس از ده سال ممنوعیت فعالیت در سینمای ایران است.[۱] این فیلم یک‌سال پس از ساخت به اکران عمومی درآمد و در آن سال پرفروش‌ترین فیلم سال لقب گرفت.[۲]
خلاصه داستان
اصلان (فرامرز قریبیان) و ماه‌منیر (مهناز انصاریان) به خاطر ناسازگاری با یکدیگر از هم جدا می‌شوند. باربد (سام محمدپور) پسری ۱۱ ساله است که نمی‌تواند تنهایی خود و مسائل خانوادگی‌اش را حل کند بی‌توجهی پدر و مادرش مزید بر علت شده است او تنها در دفترچه خود خاطرات و مسائل روزمره‌اش را می‌نویسد. اصلان پس از مدتی با فرنگیس (فاطمه گودرزی) ازدواج می‌کند. باربد و فرنگیس مثل یک دوست باهم بازی می‌کنند و لذت می‌برند اما پس از ازدواج فرنگیس کمتر به باربد توجه می‌کند و بیشتر تمرکزش بر روی اصلان است. باربد دیگر خیلی تنها شده و در اوج نیاز به هم‌صحبت دچار وضعیت بغرنجی شده است. تصمیم به خودکشی می‌گیرد و از آنجا که یک بار خودکشی ماه‌منیر را دیده است طرز کار را بلد است. در حمام دست به خودکشی به وسیله چاقو می‌زند. فرنگیس متوجه دیر آمدن باربد از حمام می‌شود در حمام را باز می‌کند و خونابه‌ها را می‌بیند. می‌رود تا چاقو را از دست باربد بگیرد اما او کار خود را می‌کند و با دو ضربه به پهلوی خود می‌میرد. دادگاه تشکیل می‌شود و فرنگیس را قاتل می‌انگارد. اصلان هم که وکیل است از فرنگیس دفاع می‌کند اما دادگاه رأی خود را صادر می‌کند؛ اعدام برای فرنگیس. روزنامه‌ها تیتر می‌زنند «نامادری پسری یازده‌ساله را کشت». اصلان که اعتقاد دارد باربد خودکشی کرده است به‌دنبال دفترچه او می‌افتد و آخر متوجه می‌شود که دفترچه را عموی ماه منیر (فتحعلی اویسی) برداشته است. حکم در حال اجرا شدن است که اصلان با دفترچه باربد که در آن نوشته شده «ماه‌منیر داشت خودکشی می‌کرد شاید یک روز من هم بکنم» به خانه دادستان می‌رود و دادستان قبول می‌کند اما خیلی دیر است با زندان تماس می‌گیرد تا اعدام را نیم‌ساعت عقب بیندازند اصلان با حکم لغو اعدام به زندان می‌رسد اما حکم اجرا شده است فرنگیس با تلاش پزشکان دوباره به زندگی بازمی‌گردد.