عبدالله انوار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemehzf (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برخی خطوط با فاصله آغاز شده‌اند
Fatemehzf (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
او در پاسخ به سوال روزنامه نگار (ایران) در مورد جریان ورودش به دانشکده حقوق پاسخ می دهد: واقعیت این است که رفتن به مدرسه حقوق را به صرف دانشگاه رفتن انتخاب کردم. پس از قبول شدن در کنکور، پدرم با ادامه تحصیل من در این رشته مخالفت کرد.
او در پاسخ به سوال روزنامه نگار (ایران) در مورد جریان ورودش به دانشکده حقوق پاسخ می دهد: واقعیت این است که رفتن به مدرسه حقوق را به صرف دانشگاه رفتن انتخاب کردم. پس از قبول شدن در کنکور، پدرم با ادامه تحصیل من در این رشته مخالفت کرد.


این جمله او را بخوبی به خاطر می‌آورم که در اعتراض به قبول شدنم در دانشگاه حقوق می‌گفت: «انسان امور اعتباری را جایگزین امور عقلی نمی‌کند، تا امر عقلی هست به امر اعتباری نباید پرداخت. لذا به جای اینکه بیایی فلسفه یا ریاضی بخوانی چرا به مدرسه حقوق می‌روی که بیشتر مباحثش امور اعتباری است؟»
این جمله او را بخوبی به خاطر می‌آورم که در اعتراض به قبول شدنم در دانشگاه حقوق می‌گفت: «انسان امور اعتباری را جایگزین امور عقلی نمی‌کند، تا امر عقلی هست به امر اعتباری نباید پرداخت. لذا به جای اینکه بیایی فلسفه یا ریاضی بخوانی چرا به مدرسه حقوق می‌روی که بیشتر مباحثش امور اعتباری است؟»


بنابراین به امر پدرم به دانشکده ریاضی نقل مکان کردم که در آن زمان دانشکده نبود بلکه «دانشسرای عالی» بود. من در آن دوران، از محضر بهترین ریاضیدانان ایران نظیر دکتر هشترودی بهره بردم. استادانی که تازه از پاریس برگشته بودند و همگی «دکترِ دولتی» در رشته ریاضی بودند.
بنابراین به امر پدرم به دانشکده ریاضی نقل مکان کردم که در آن زمان دانشکده نبود بلکه «دانشسرای عالی» بود. من در آن دوران، از محضر بهترین ریاضیدانان ایران نظیر دکتر هشترودی بهره بردم. استادانی که تازه از پاریس برگشته بودند و همگی «دکترِ دولتی» در رشته ریاضی بودند.

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۲۵

سید عبدالله انوار (زادهٔ ۱۳۰۳ خورشیدی) از مترجمان ایرانی و از پیش‌کسوتان معاصر نسخه‌شناسی در ایران است. وی نسخه‌پژوه، نسخه‌شناس، فهرست‌نویس، ریاضی‌دان و متخصص متون کهن ریاضی نیز هست. وی بیش از ۲۰ سال رئیس بخش نسخ خطی کتابخانه ملی ایران بود و در طول دوران کاری خود حدود ۱۰ جلد فهرست نسخه‌های خطی به فارسی و عربی را تدوین کرد. وی یکی از حروف (مجلدات) لغت‌نامه دهخدا را نیز تدوین کرده‌است. او اکنون مشغول ترجمه نقد خرد ناب از روی برگردان انگلیسی آن به قلم کمپ اسمیت است. عبدالله انوار، دارای تصحیحات بسیاری است که از مهم‌ترین و مشهورترین آن‌ها می‌توان به جهانگشای نادری اشاره کرد.

او در گفت وگویی با صفحه اندیشه روزنامه ایران در مورد فعالیت های خود در نهمین دهه زندگی اش، «درس خواندن» را مهمترین کاری می داند که این روزها باید به آن بپردازد.(2)

انوار در این گفت وگو درباره زندگی، دوران تحصیل و چگونگی ورودش به دانشگاه صحبت می کند: دقیقاً 73 سال قبل، در سال 1321 وارد دانشگاه شدم. سال ششم دبیرستان بودم که همزمان در سال اول رشته حقوق نیز درس می‌خواندم. دوست دارم در همین مجال نسبت به این موضوع اشاره‌ای داشته باشم که سال ششم دبیرستان آن سال‌ها، بی‌شبهه، با مافوق لیسانس این روزگار مطابقت می‌کرد. رفتن به کلاس‌ها اختیاری بود و حضور و غیابی در کار نبود.

در هر صورت من پنجم خرداد ماه بود که پنجم متوسطه را گرفتم و تابستان ششم ادبی را امتحان دادم و قبول شدم و مدرسه حقوق را از این طریق ادامه دادم. در مورد ورودم به مدرسه حقوق باید بگویم که در ایران آن زمان تنها یک مدرسه حقوق وجود داشت و فقط چهل دانشجو می‌گرفت. این دانشگاه یگانه دانشگاه ایران بود که کنکور داشت و کنکور آن هم سه زبانه بود؛ یعنی به زبان‌های فارسی، انگلیسی یا فرانسوی و عربی آزمون می‌دادیم و دانشجویان باید این سه زبان را می‌دانستند تا بتوانند به سؤالات پاسخ دهند. به خاطر دارم که در امتحان ورودی دانشگاه به این سه زبان به ما دیکته می‌گفتند و بعد هم باید این دیکته را به سه زبان یاد شده برمی‌گرداندیم و به‌ قول‌ معروف انشا می‌نوشتیم.

آن زمان در دانشگاه ما، فقط دانشجویان پسر حضور داشتند و اصلاً دانشجوی دختر پذیرش نمی‌کردند. این دانشگاه از استادان ممتاز بسیاری بهره می‌برد که من نیز از محضرشان بسیار استفاده کردم. فضای حاکم در این دانشگاه به گونه‌ای بود که نگرش ما را نسبت به تحصیل به درستی شکل داد.

او در پاسخ به سوال روزنامه نگار (ایران) در مورد جریان ورودش به دانشکده حقوق پاسخ می دهد: واقعیت این است که رفتن به مدرسه حقوق را به صرف دانشگاه رفتن انتخاب کردم. پس از قبول شدن در کنکور، پدرم با ادامه تحصیل من در این رشته مخالفت کرد.

این جمله او را بخوبی به خاطر می‌آورم که در اعتراض به قبول شدنم در دانشگاه حقوق می‌گفت: «انسان امور اعتباری را جایگزین امور عقلی نمی‌کند، تا امر عقلی هست به امر اعتباری نباید پرداخت. لذا به جای اینکه بیایی فلسفه یا ریاضی بخوانی چرا به مدرسه حقوق می‌روی که بیشتر مباحثش امور اعتباری است؟»

بنابراین به امر پدرم به دانشکده ریاضی نقل مکان کردم که در آن زمان دانشکده نبود بلکه «دانشسرای عالی» بود. من در آن دوران، از محضر بهترین ریاضیدانان ایران نظیر دکتر هشترودی بهره بردم. استادانی که تازه از پاریس برگشته بودند و همگی «دکترِ دولتی» در رشته ریاضی بودند.

او در ادامه این گفت وگو، در مورد تفاوت تحصیل در دانشگاه و دانشسرای عالی در آن سال ها می گوید، همچنین در مورد وضعیت استقلال دانشگاه ها، کار در بانک ملی، جریان ورود به کتابخانه ملی و آغاز فهرست نگاری نسخ خطی موجود در کتابخانه ملی آن زمان که شامل 10 جلد می شد، حال و هوای این روزها و در نهایت توصیه به نوع عملکرد و مدیریت دانشگاه ها در جامعه امروز می گوید.(2)


آثار

تصحیح تاریخ جهانگشای نادری

منابع

  • 2)سال های دانشجویی من در گفت وگو با روزنامه ایران

http://iran-newspaper.com/?nid=6015&pid=17&type=0