نبرد واترلو

نبرد واترلو
موقعیت واترلو ، واقع در پادشاهی هلند آن زمان و بلژیک امروزی ، ۱۵ کیلومتری جنوب بروکسل نتایج پیروزی قاطع نیروهای ائتلاف
فرماندهان و رهبران
ناپلئون بناپارت میشل نی	آرتور ولزلی گِبهارد بلوشر

نبرد واترلو (به انگلیسی: Battle of Waterloo) ، نبردی بود که در تاریخ ۱۸ ژوئن سال ۱۸۱۵ میلادی ، بین قوای فرانسه و قوای ائتلاف هفتم انجام گرفت. علت خوانده شدن نبرد به این نام ، این بود که جنگ در دشت واترلو در کشور بلژیک امروزی انجام گرفت. این نبرد ، آخرین نبرد ناپلئون بناپارت بود.

پس از فرار ناپلئون بناپارت از تبعید گاهش در جزیرهٔ البا و بازگشت مجدد او به قدرت به عنوان امپراتور فرانسه، بیش تر کشور های اروپایی تحت عنوان ائتلاف هفتم بار دیگر گرد هم آمدند تا ناپلئون را شکست دهند. ناپلئون برای مقابله با نیروهای دشمن ، به سمت بلژیک که در آن زمان بخشی از پادشاهی متحد هلند بود حرکت کرد. هدف او ، جلوگیری از پیوستن قوای کشورهای مختلف به یکدیگر بود.

زمانی که ارتش فرانسه به بلژیک رسید ،از قبل قوای بریتانیایی و همین طور قوای چند ایالت آلمانی ، به نیروهای هلندی پیوسته بودند. ناپلئون موفق شد در تاریخ ۱۶ ژوئن ، یعنی دو روز پیش از نبرد واترلو ، به طور جداگانه به قوای پروسی حمله کرده و آن ها را در نبرد لیگنی به سختی شکست دهد. او یکی از مارشال هایش به نام امانوئل دُ گروشی را به همراه بخشی از ارتش به تعقیب قوای فراری پروس فرستاد. سپس خود به همراه باقی نیروهایش به سمت دشت واترلو که قوای بریتانیایی و هلندی به فرماندهی آرتور ولزلی در آن موضع گرفته بودند ، حرکت کرد.

در روز ۱۷ ژوئن ، با این که دو ارتش به هم رسیده بودند ، به علت بارش باران نبردی در نگرفت. در تفنگ ها و توپ های آن دوره از باروت استفاده میشد که به رطوبت حساس بود. به همین علت نمیشد در هنگام بارش باران از آن ها استفاده کرد.

سرانجام در روز ۱۸ ژوئن ، ناپلئون حمله به قوای مئتلف بریتانیایی-هلندی را آغاز کرد.در نتیجهٔ اشتباهات مارشال گروشی و هوشمندی فرماندهٔ پروسی گِبهارد بلوشر ، قوای پروسی توانستند خود را به دشت واترلو برسانند و درست پشت سر ارتش فرانسه قرار گرفتند. ناپلئون برای این که به طور کامل به محاصره در نیاید ، از تمام توانش برای از بین بردن قوای بریتانیایی-هلندی بهره برد ولی نهایتاً در پایان روز ارتش فرانسه موفق به شکست هیچ یک از دو ارتش دشمن نشد و به محاصره درآمد. نتیجه نبرد ، شکستی سخت برای فرانسه بود.

پس از نبرد ، ناپلئون به فرانسه بازگشت و پس از چند روز ، برای بار دوم از سمتش استعفا داد. او این بار به جزیرهٔ سنت هلنا که تحت کنترل بریتانیای کبیر بود ، تبعید شد و تا پایان عمر در آن جا ماند. پس از سقوط دولت ناپلئون برای بار دوم ، بار دیگر خاندان بوربون در فرانسه به حکومت رسیدند.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Battle of Waterloo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ مرداد ۱۳۹۴.
• اطلاعات عمومی پیام، تهران: نشر محمد، ۱۳۸۱، شابک ISBN ۹۶۴-۹۳۶۰۸-۹-۱
• آلبر ماله، ژول ایزاک، تاریخ قرن هجدهم، انقلاب کبیر فرانسه و امپراتوری ناپلئون، ترجمه رشید یاسمی، موسسه انتشارات امیرکبیر، صص۶۹۱-۶۷۹.
• تاریخ تمدن ویل دورانت جلد ۱۱