کفاره

کفاره، طبق قوانین فقه برای جبران یک خطا یا گناه پرداخت می‌شود.

تعریف کفاره در لغت نامه دهخدا

کفارة. [ ک َف ْ فا رَ ] (ع اِ) آنچه بدان گناه را ناچیز نمایند از صدقه و روزه و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آنچه بدان گناه و جز آن پنهان شود. و در اصطلاح شرع ، آنچه بدان گناه پنهان شود و سبک گردد از صدقه و روزه و مانند آنها، و از آن کفاره نامیده شده است که گناه را پنهان می کند و می پوشاند. (از اقرب الموارد). پوشنده ٔ گناهان و آن بدل جنایت باشد. مثلاً در شکستن قسم و خوردن روزه ، معاوضه ٔ گناه نماید و کفاره ٔ قسم یک بنده آزاد کردن یا سه روز روزه داشتن یا ده مسکین راطعام دادن یا ده مسکین راکسوت پوشانیدن و کفاره ٔ صوم ، دو ماه روزه داشتن یا شصت مسکین را طعام دادن است و فارسیان این لفظ را بتخفیف هم آرند. (از آنندراج ). عقوبت گناه . پشیمانی از گناه .دیه ٔ گناه . (ناظم الاطباء). آنچه بزه سوگندان بدان پوشیده شود. (مهذب الاسماء) : فمن تصدق به فهو کفارة له . (قرآن 45/5)؛ هرکه قصاص ببخشد و عفو کندآن عفو سترنده است گناهان این عفو کننده را. (کشف الاسرار ج 3 ص 126). و رجوع به قاموس کتاب مقدس و فرهنگ علوم جعفر سجادی و فرهنگ حقوقی جعفری لنگرودی شود.

کفاره در روزه

اگر کسی بطور عمد روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقی ماندن بر جنابت باطل کند، باید کفاره هم بدهد.
در کفاره روزه، باید یک بنده آزاد کند، یا دو ماه روزه بگیرد، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هرکدام یک مُد که تقریباً «۷۵۰» گرم است، طعام بدهد،

کفاره در حج

اگر کسی که برای حج محرم شده است یکی از کارهایی که برای محرم حرام است را انجام دهد باید کفاره بدهد.

جستارهای وابسته

• روزه
• حج
• قتل