جعفر شهری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| تأثیرگذاران = |
| تأثیرگذاران = |
||
| تأثیرپذیرفتگان = |
| تأثیرپذیرفتگان = |
||
| شهر خانگی = |
| شهر خانگی = تهران |
||
| تلویزیون = |
| تلویزیون = |
||
| لقب = |
| لقب = |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| مخالفان = |
| مخالفان = |
||
| هیئت = |
| هیئت = |
||
| دین = |
| دین = اسلام |
||
| مذهب = |
| مذهب = شیعه دوازده امامی |
||
| منصب = |
| منصب = |
||
| مکتب = |
| مکتب = |
||
| آثار =طهران قدیم (۵ جلدی)-تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (۶ جلدی)-قند و نمک-شکر تلخ-حاجی در فرنگ-حاجی دوباره- |
|||
| آثار = |
|||
انسیه خانم-گزنه-قلم سرنوشت-کتاب علی (ع) |
|||
| خویشاوندان سرشناس = |
| خویشاوندان سرشناس = |
||
| گفتاورد = |
| گفتاورد = |
||
| جوایز = |
| جوایز = |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
'''جَعفَر شَهری باف''' ([[۱۲۹۳]]<ref>در شب تاجگذاری [[احمدشاه]]</ref> در [[عودلاجان]] تهران - [[۶ آذر]] [[۱۳۷۸]] در [[تهران]]) از نویسندگان ایرانی و پژوهنده [[تاریخ تهران]] بود. |
'''جَعفَر شَهری باف''' ([[۱۲۹۳]]<ref>در شب تاجگذاری [[احمدشاه]]</ref> در [[عودلاجان]] تهران در خانواده ای اصیل و تهرانی - [[۶ آذر]] [[۱۳۷۸]] در [[تهران]]) از نویسندگان ایرانی و پژوهنده [[تاریخ تهران]] بود. |
||
شهری در دو مجموعهٔ طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش بیان می‌کند. دیگر اثر او «قند و نمک» مجموعه‌ای از [[اصطلاحات]] اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه‌است. |
شهری در دو مجموعهٔ طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش بیان می‌کند. دیگر اثر او «قند و نمک» مجموعه‌ای از [[اصطلاحات]] اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه‌است. |
||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۳۵
| جعفر شهری (شهری باف) جعفر شهری | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۹۳ خورشیدی محله عودلاجان, تهران |
| درگذشت | ۶ آذر ۱۳۷۸ تهران |
| مدفن | قطعه ۸۸ (قطعه هنرمندان) بهشت زهرا |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | نویسنده، تهران‌پژوه |
| آثار | طهران قدیم (۵ جلدی)-تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (۶ جلدی)-قند و نمک-شکر تلخ-حاجی در فرنگ-حاجی دوباره- انسیه خانم-گزنه-قلم سرنوشت-کتاب علی (ع) |
| شهر زادگاه | تهران |
جَعفَر شَهری باف (۱۲۹۳[۱] در عودلاجان تهران در خانواده ای اصیل و تهرانی - ۶ آذر ۱۳۷۸ در تهران) از نویسندگان ایرانی و پژوهنده تاریخ تهران بود.
شهری در دو مجموعهٔ طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش بیان می‌کند. دیگر اثر او «قند و نمک» مجموعه‌ای از اصطلاحات اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه‌است.
سه رمان از رمان‌های او یعنی شکر تلخ، گزنه و قلم سرنوشت را باید سه‌گانه‌ای دانست که اولی مربوط به دوران کودکی نویسنده و رنج‌های مادر وی، دومی شرح دوران نوجوانی و سومی مربوط به دوران میان‌سالی اوست. کتاب‌های حاجی در فرنگ(در دوجلد) و حاجی دوباره نیز سفرنامه مولف است به مکه و سپس اروپا که در آن خرافات دینی را به چالش می‌کشد.
شهری در نوشته‌های خود از واژه‌های گوناگون و اصیل و اصطلاحات تهرانی بهره زیادی می‌گیرد.
دکتر عباس میلانی، از ایران‌شناسان معاصر، در نوشتاری به انگلیسی زیر عنوان «تهران و تجدد، هفتخوان شخصی جعفر شهری» آثار و شخصیت جعفر شهری را بررسی کرده‌است.[۲][۳]
آثار
- طهران قدیم (۵ جلدی)
- تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (۶ جلدی)
- قند و نمک
- شکر تلخ
- حاجی در فرنگ
- حاجی دوباره
- انسیه خانم
- گزنه
- قلم سرنوشت
- کتاب علی (ع)
منابع و پانویس‌ها
*شهری، جعفر، قلم سرنوشت، تهران: انتشارات معین، ۱۳۷۸، شابک: ۶-۷۱-۵۶۴۳-۹۶۴. یادداشت ناشر.