پرش به محتوا

وادارندگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طرح‌وارهٔ خانواده‌ای از حلقه‌های پسماندمغناطیسی برای فولاد الکتریکی دانه‌گرا، که یک‌مادهٔ مغناطیسی نرم است. BR نشان‌دهنده بازماندگی است و HC همان «وادارندگی» است. هرچه حلقه بیرونی بازتر باشد، وادارندگی بیشتر است. حرکت روی حلقه‌ها، خلاف جهت عقربه‌های ساعت است.

وادارندگی (به انگلیسی: Coercivity) یا وادارندگی مغناطیسی (به انگلیسی: magnetic coercivity) معیاری از توانایی یک ماده فرومغناطیسی برای مقاومت در برابر میدان مغناطیسی خارجی بدون مغناطش‌زدایی است. وادارندگی معمولاً در واحدهای اورستد یا آمپر بر متر اندازه‌گیری می‌شود و با HC نشان داده می‌شود.

خاصیت مشابه در مهندسی برق و علم مواد، وادارندگی الکتریکی، توانایی یک ماده فروالکتریک برای مقاومت در برابر میدان الکتریکی خارجی بدون وامغناطش شدن است.

مواد فرومغناطیسی با نیروی وادارندگی بالا به لحاظ مغناطیسی سخت نامیده می‌شوند و برای ساخت آهنرباهای دائمی استفاده می‌شوند. گفته می‌شود که مواد با وادارندگی کم از نظر مغناطیسی نرم هستند. دومی در هسته‌های ترانسفورماتور و سلف، هدهای ضبط، دستگاه‌های ریزموج و حفاظ‌گذاری مغناطیسی استفاده می‌شود.

در کارت‌ها و نوارهای مغناطیسی

[ویرایش]

یک کارت بانکی استاندارد دارای وادارندگی حدود ۳۰۰ اورستد (واحد اندازه‌گیری Coercivity) می‌باشد که جزو وادارندگی پایین محسوب می‌شود.[۱] به عنوان مثال در ژاپن بر روی کارت مغناطیسی، نوار مغناطیسی دومی با وادارندگی ۶۰۰ اورستد وجود دارد. استفاده از وادارندگی بالا به ارزش ۲۱۰۰، ۲۷۵۹، ۳۶۰۰ و ۴۰۰۰ اورستد معمول و رایج است. نوار مغناطیسی با وادارندگی بالا، باعث ایجاد مجموعه جدیدی از پارامترها به دنیای نوار مغناطیسی می‌شود، ولی بالاتر بودن همیشه مفید نیست. وادارندگی اولیه توسط نوعی از ذرات مورد استفاده در ساخت نوار تعیین می‌شوند. اکسید آهن گاما نوار وادارندگی پایین، و فریت باریم نوار وادارندگی بالایی را ارائه می‌دهد. ذرات به تنهایی تعیین‌کننده وادارندگی نهایی بر روی نوار نیستند، از آنجایی که روند فرایند تولید، ارزش را تغییر داده و در مسیر دیگری قرار می‌دهد، این امکان وجود دارد که وادارندگی ذرات در ماده آبکی به وسیله عوامل دیگری نیز بالا برود. وادارندگی مقیاس تعیین اندازهٔ دامنه سیگنال نیست. نسخه‌های اولیه از نوار وادارندگی بالا، غلب دارای خروجی سیگنال بالایی بودند، ولی صرفاً نیازی به وادارندگی بالا نیست. بیشتر کارتخوان‌های در دسترس امروزی قادر به تنظیم در خواندن سیگنال‌هایی در سطح مشابه مطابق با استاندارد تعریف شدهٔ ISO/IEC7811 می‌باشند. نگه داشتن خروجی در این ردیف (range) باعث می‌شود میزان خواندن ریدرها افزایش یابد.

منابع

[ویرایش]

http://www.hightechaid.com/tech/card/intro_ms.htm

  • Chen, Min; Nikles, David E. (2002). "Synthesis, self-assembly, and magnetic properties of FexCoyPt100-x-y nanoparticles". Nano Letters. 2 (3): 211–214. Bibcode:2002NanoL...2..211C. doi:10.1021/nl015649w.
  • Gaunt, P. (1986). "Magnetic viscosity and thermal activation energy". Journal of Applied Physics. 59 (12): 4129–4132. Bibcode:1986JAP....59.4129G. doi:10.1063/1.336671.
  • Genish, Isaschar; Kats, Yevgeny; Klein, Lior; Reiner, James W.; Beasley, M. R. (2004). "Local measurements of magnetization reversal in thin films of SrRuO3". Physica Status Solidi C. 1 (12): 3440–3442. Bibcode:2004PSSCR...1.3440G. doi:10.1002/pssc.200405476.
  • Kneller, E. F.; Hawig, R. (1991). "The exchange-spring magnet: a new material principle for permanent magnets". IEEE Transactions on Magnetics. 27 (4): 3588–3600. Bibcode:1991ITM....27.3588K. doi:10.1109/20.102931.
  • Livingston, J. D. (1981). "A review of coercivity mechanisms". Journal of Applied Physics. 52 (3): 2541–2545. Bibcode:1981JAP....52.2544L. doi:10.1063/1.328996.

پیوند به بیرون

[ویرایش]