پرش به محتوا

نوراپسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طیف جذب عادی سه نوراپسین انسانی و رودوپسین انسانی (خط تیره). ترسیم‌شده پس از Bowmaker and Dartnall (1980).[۱]

نوراُپسین یا اپسین نوری یا فتوپسین (به انگلیسی: Photopsin) (همچنین به عنوان اپسین‌های مخروطی (Cone opsins) شناخته می‌شوند) پروتئین‌های گیرنده نوری هستند که در سلول‌های مخروطی شبکیه یافت می‌شوند و اساس دید رنگی هستند. نوراپسین‌ها رنگ‌بر شبکیه را متصل می‌کنند و یدوپسین‌ها را تشکیل می‌دهند. یدوپسین‌ها در دید روزانه استفاده می‌شوند و مشابه رودوپسین (دیداری ارغوانی) هستند که در بینایی تاریکی استفاده می‌شود.

کارکرد

[ویرایش]

اپسین‌ها گیرنده‌های جفت‌شده با پروتئین جی (G) از خانواده پروتئین رتینیلیدین هستند. ایزومریزسازی 11- cis -retinal به all- trans -retinal توسط نور سبب ایجاد تغییر ساختاری در پروتئین می‌شود که نوراپسین را فعال می‌کند و تغییرهای اپی‌ژنتیک را افزایش می‌دهد.

انواع

[ویرایش]

اپسین‌های مختلف در چند اسید آمینه متفاوت هستند و نور را در طول موجهای مختلف به عنوان رنگدانه‌های متصل به شبکیه جذب می‌کنند.

نوع مخروطی نام دامنه اوج طول موج
S (OPN1SW) - "tritan", "cyanolabe" β نانومتر ۴۲۰–۴۴۰ نانومتر
M (OPN1MW) - "deutan", "chlorolabe" γ 450 – ۶۳۰ نانومتر ۵۳۴–۵۴۵ نانومتر
L (OPN1LW) - "protan", "erythrolabe" ρ 500 – ۷۰۰ نانومتر ۵۶۴–۵۸۰ نانومتر

منابع

[ویرایش]
  1. Bowmaker, J K; Dartnall, H J (1 January 1980). "Visual pigments of rods and cones in a human retina". The Journal of Physiology. 298 (1): 501–511. doi:10.1113/jphysiol.1980.sp013097. PMID 7359434.