نادیا ساوچنکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نادیا ساوچنکو
Надія Савченко
نماینده پارلمان اوکراین
دوره مسئولیت
۲۷ نوامبر ۲۰۱۴ – ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۹
حوزه انتخاباتیحزب میهن (اوکراین)
اطلاعات شخصی
زاده
نادیا ویکتوریونا ساوچنکو

۱۱ مهٔ ۱۹۸۱ ‏(۴۲ سال)
کی‌یف، اوکراین
حزب سیاسیحزب میهن (اوکراین)
جایزه‌ها قهرمان اوکراین نشان شجاعت
خدمات نظامی
وفاداریاوکراین اوکراین
خدمت/شاخهنیروهای مسلح اوکراین
سال‌های خدمت۱۹۹۷–۲۰۱۴
درجهستوان
یگانگردان تهاجمی جداگانه ۲۴

نادیا ویکتوریونا ساوچنکو (اوکراینی: Надія Викторівна Савченко؛ زادهٔ ۱۱ مه ۱۹۸۱) ستوانیکم خلبان هواگرد جنگنده سوخو-۲۴ نیروی هوایی اوکراین و بالگرد میل -۲۴ نیروی زمینی اوکراین و تنها خلبان زن این دو پرنده در نیروهای مسلح اوکراین بود. وی همچنین سیاستمدار و نماینده سابق مجلس اوکراین است. ساوچنکو تنها سرباز زن اوکراینی نیروهای حافظ صلح اوکراین طی سال‌های ۲۰۰۴–۲۰۰۸ در عراق بود.[۱][۲]

پیشینه[ویرایش]

در طول جنگ ۲۰۱۴ در دونباس، ساوچنکو با درجه ستوان‌یکم نیروی زمینی اوکراین، به عنوان مربی واحد پیاده‌نظام داوطلب، گردان تهاجمی جداگانه، خدمت کرد. در ژوئن ۲۰۱۴، او توسط نیروهای طرفدار روسیه در شرق اوکراین دستگیر و به روسیه تحویل داده شد و در آنجا متهم به فرماندهی سامانه شلیک توپخانه‌ای بود که دو خبرنگار تلویزیون دولتی روسیه ایگور کورنلیوک و آنتون ولوشین را در مواضع نیروهای طرفدار روسیه، در اوکراین کشتند.[۳]

علیرغم ربوده شدن از خاک اوکراین یک ساعت قبل از مرگ روزنامه‌نگاران، ساوچنکو متعاقباً متهم و محکوم به قتل و عبور غیرقانونی از مرز دولتی روسیه شد.

یکی از وکلای او به نام مارک فایگین گفت که او یک اسیر جنگی است و از کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و سازمان ملل خواست تا خواستار آزادی فوری او و سایر اسرای اوکراینی شوند تا مبادا روسیه نقض قوانین کنوانسیون ژنو را در دستور کار قرار دهد. وزرای اتحادیه اروپا و نماینده آنها بازداشت ساوچنکو را غیرقانونی می‌دانستند و اعتراض آن‌ها حاکی از این بود که در محاکمه او حقوق اولیه متهم از جمله حق دادرسی عادلانه، رعایت نشده‌است.[۴]

ساوچنکو در انتخابات پارلمانی اوکراین در سال ۲۰۱۴ رسماً از پست نظامی خود استعفا داد و در نوامبر ۲۰۱۴، در حالی که هنوز در زندان بود، به عنوان نماینده مجلس اوکراین انتخاب شد. در ۲۵ مه ۲۰۱۶، ساوچنکو در یک مبادله زندانی با افسران روسی یوگنی یروفیف و الکساندر الکساندروف آزادشد.[۵]

پس از بازگشت به اوکراین، ساوچنکو قصد خود را برای شرکت به عنوان نامزد ریاست جمهوری در انتخابات ریاست جمهوری اوکراین در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد. با این حال، او در ۲۲ مارس ۲۰۱۸ به اتهام طراحی یک حمله تروریستی برای سرنگونی دولت اوکراین دستگیر و سپس در ۱۵ آوریل ۲۰۱۹ آزاد شد.

دستگیری توسط شبه نظامیان خلق دنباس[ویرایش]

در طول جنگ در دنباس، ساوچنکو در شرق اوکراین در گردان پیاده‌نظام داوطلب جنگید. در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۴، در ساعت ۱۰:۴۶ صبح، او در نزدیکی روستای متالیست، منطقه اسلویانوزبربسکاین، توسط اعضای گردان زاریا، یک گروه شبه نظامی مسلح طرفدار روسیه که وفاداری خود را با جمهوری خودخوانده خلق لوهانسک اعلام کرده بود، دستگیر شد. در ۱۹ ژوئن، ویدئویی از بازجویی او در مکانی نامعلوم در حالی که با دستبند به لوله‌های فلزی بسته شده بود در اینترنت پخش گردید. در ۲۰ ژوئن، ولادیمیر گروموف، رئیس سازمان ضد جاسوسی روسیه گفت که با ساوچنکو به خوبی رفتار می‌شود. در ۲۲ ژوئن، گزارش‌هایی در رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه ساوچنکو به دونتسک منتقل شده‌است.[۶][۷]

پیشینه سیاسی[ویرایش]

در انتخابات پارلمانی اوکراین در اکتبر ۲۰۱۴، ساوچنکو در لیست حزب میهن (اوکراین) قرار گرفت. در همین انتخابات، خواهرش ویرا ساوچنکو نیز کاندیدای همین حزب در حوزه انتخاباتی یاهوتین بود. در نتیجه این انتخابات نادیا ساوچنکو به عنوان معاون پارلمان اوکراین انتخاب شد. به همین دلیل ساوچنکو در ۷ نوامبر ۲۰۱۴ از ارتش اوکراین استعفا داد. دولت روسیه در حالی انتخابات اوکراین را به رسمیت شناخت که یک نماینده پارلمان از این کشور را در بازداشت نگه داشته بود.[۸][۹]

در اواخر نوامبر ۲۰۱۴، ساوچنکو سوگند پارلمانی خود را امضا و آن را از طریق وکیل خود به اوکراین منتقل کرد. در ۲۵ دسامبر ۲۰۱۴، ساوچنکو در سهمیه اوکراین برای نمایندگان در مجمع پارلمانی شورای اروپا قرار گرفت. از نظر قانونی این امر مصونیت پارلمانی او را در همه کشورهای امضاکننده شورای عالی صلح، از جمله روسیه، تضمین کرد. در ۶ نوامبر ۲۰۱۵، اولین پیش نویس قانون ساوچنکو در حالی که او در روسیه زندانی بود به پارلمان ارائه شد.[۱۰]

در ۲۷ مه ۲۰۱۶، پس از بازگشت از روسیه در تبادل زندانیان، ساوچنکو گفت که آماده است در صورت تمایل اوکراینی‌ها رئیس‌جمهور اوکراین شود.

اتهام تدارک یک حمله تروریستی در اوکراین[ویرایش]

در ۱۵ مارس ۲۰۱۸، دادستان کل اوکراین، یوری لوتسنکو، ساوچنکو را به طراحی یک حمله تروریستی به پارلمان اوکراین متهم کرد. در ۲۲ مارس ۲۰۱۸، مجلس مصونیت پارلمانی ساوچنکو را سلب و اجازه بازداشت او را صادر کرد. در همان روز او به ظن برنامه‌ریزی برای حمله به مجلس و حمایت از کودتا دستگیر شد. ساوچنکو ادعا کرد که هیچ حمله تروریستی را برنامه‌ریزی نکرده‌است، اما در عوض با عوامل مخفی دولت اوکراین که به دنبال بی‌اعتبار کردن او بودند، صحبت کرده‌است. او در ۱۵ آوریل ۲۰۱۹ آزاد شد.[۱۱][۱۲][۱۳]

دیدگاه‌های سیاسی[ویرایش]

ساوچنکو معتقد است که اوکراین باید کم و بیش به یک دیکتاتوری با یک رهبر قدرتمند تبدیل شود تا در مقابل روسیه بایستد و پیروز شود. و در این رابطه الگوبرداری از رهبرانی نظیر آگوستو پینوشه، مارگارت تاچر، آنگلا مرکل، رونالد ریگان و نلسون ماندلا از سوی ساوچنکو پیشنهاد شد. همچنین وی عقیده دارد اوکراین باید الحاق کریمه به فدراسیون روسیه در سال ۲۰۱۴ را به عنوان تلاشی برای پایان دادن به جنگ در دونباس بپذیرد.[۱۴][۱۵]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Week's milestones. Calculated escalation, overhaul by Groysman, and imitation of mobilization". www.unian.info (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.
  2. «Пошук за реквізитами - Законотворчість». itd.rada.gov.ua. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  3. Inc، TV Rain (۲۰۱۵-۰۹-۲۹). ««Открытая Россия» опубликовала видео задержания Савченко». tvrain.ru. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  4. Nast، Condé (۲۰۱۶-۰۳-۱۰). «Nadiya Savchenko Gives Russia the Finger». The New Yorker (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  5. «Ukraine conflict: Russia charges pilot over deaths» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۴-۰۷-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  6. "Мать пилота Надежды Савченко: Моя дочь в плену, боюсь, ее держат на наркотиках!»". КП в Украине | КП в Україні | KP in Ukraine (به روسی). Retrieved 2022-03-08.
  7. tilamuse (2014-06-27). "Captured Ukrainian Officer Nadiya Savchenko: "Your Russian authorities will kill me. All of Ukraine is behind me!" [VIDEO]". Voices of Ukraine (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.
  8. «Tymoshenko's Batkivshchyna: Two women at top will propel party into parliament». web.archive.org. 2014-10-13. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اكتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در 2022-03-08. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  9. «Одномандатный избирательный округ № 98». web.archive.org. ۲۰۱۴-۱۱-۲۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  10. «Russia reluctantly recognizes Ukraine's elections». www.archivioradiovaticana.va. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  11. "Rada strips MP Savchenko of parliamentary immunity, allows arrest". www.unian.info (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.
  12. «Ukraine arrests pilot hero Savchenko over 'coup plot'» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۸-۰۳-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  13. Bellamy, Daniel (2018-03-22). "Opposition Ukrainian MP detained on coup plot charges". euronews (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.
  14. MacKinnon، Mark (۲۰۱۷-۰۲-۲۷). «Freed from Putin's Russia, a Ukrainian pilot puts Poroshenko and his party – 'enemy No. 2' – in her sights» (به انگلیسی). The Globe and Mail. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۰۸.
  15. "'War Hero' Savchenko Accused Of Terror Plot". RadioFreeEurope/RadioLiberty (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.