پرش به محتوا

ملکه جونگ‌سونگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ملکه جونگ‌سونگ
정성왕후(貞聖王后)
ملکه همسر چوسان
سلطنت۳۰ اوت ۱۷۲۴ – ۳ آوریل ۱۷۵۷
پیشینملکه سون‌یی
جانشینملکه جونگ‌سون
ملکه جوان همسر ولیعهد چوسان
سلطنت۱۵ نوامبر ۱۷۲۱ – ۱۶ اکتبر ۱۷۲۴
پیشینملکه جوان شیم
جانشینملکه جوان کیم
زاده۲ ژانویه ۱۶۹۳
گاهو‌بانگ، چوسان
درگذشته۳ آوریل ۱۷۵۷&#۱۶۰;(۱۷۵۷-۰۴-۰۴) (۶۴ ساله)
گوان‌ری‌گاک، تالار دجوجون، چانگ‌دوک‌گونگ، هان‌سونگ، چوسان
آرامگاه
مقبره هونگ‌نونگ، خوشه سو او نونگ، گویانگ، استان گیونگ‌گی، کره جنوبی
همسر(ان)یی گئوم، پادشاه یونگ‌جو (ا. ۱۷۰۳–۱۷۵۷)
فرزند(ان)
نام پسامرگ
  • 혜경 장신 강선 공익 인휘 소헌 원렬 단목장화 정성왕후
  • 惠敬莊愼康宣恭翼仁徽昭獻元烈端穆章和貞聖王后
Clan
دودمانخاندان یی
پدرسو جونگ-جائه
مادربانو یی (از قبیله اوبونگ یی)
مهر

ملکه سو جونگ‌سونگ (کره‌ای정성왕후 서씨; ۲ ژانویه ۱۶۹۳ – ۳ آوریل ۱۷۵۷[۱]) از قبیله دائه‌گو سو، نخستین ملکه همسر پادشاه یونگ‌جو از چوسان و مادرخوانده ولیعهد سادو بود.[۲]

زندگینامه

[ویرایش]

بانو سو در ۱۲ ژانویه سال ۱۶۹۳ در گاهوبانگ (가회방، 嘉會坊)، هانسئونگ به دنیا آمد. او دومین دختر و چهارمین فرزند سو جونگ-جائه و بانو یی، از قبیله اوبونگ یی بود. او در نوامبر ۱۷۰۳، در سن ده سالگی، با شاهزاده یونینگ هشت ساله ازدواج کرد و به عنوان همسر یک شاهزاده، به او لقب "پرنسس همسر دال‌سونگ" (달성군부인، 達城郡夫人) داده شد. در سال ۱۷۲۰، شوهرش به عنوان ولیعهد (왕세제، 王世弟) منصوب شد و عنوان "ملکه جوان همسر ولیعهد" (왕세제빈) به بانو سو داده شد. گفته شده در اولین شب ازدواج آنها، شاهزاده یونینگ از او پرسیده بود که چگونه دستانش اینقدر زیبا و ظریف هستند. و شاهزاده خانم در پاسخ گفت که او هرگز برای کثیف کردن آنها تلاشی نکرده است. این اظهار نظر شاهزاده را ناراحت کرده بود و او را به یاد مادرش، چوی سوک‌بین انداخت.
گفته شده از آن زمان تا زمان مرگ بانو سو به عنوان ملکه، او چندان مورد علاقه شاهزاده قرار نمی گرفت. در سال ۱۷۲۴، برادر بزرگتر شاهزاده یونینگ، پادشاه گیونگ‌جونگ درگذشت و شاهزاده یونینگ در ۳۰ اوت همان سال به عنوان "پادشاه یونگ‌جو" بر تخت سلطنت نشست و بانو سو رسما "ملکه چوسان" شد. به عنوان ملکه، گفته می شد که او شخصیت سخاوتمندانه داشت. وی همچنین پسران دو تن از صیغه های همسرش، بنام های ولیعهد هیوجانگ (پسر یی جونگ-بین) و ولیعهد سادو (پسر یی یونگ-بین) را گرامی می داشت و با آنها طوری رفتار می کرد که انگار پسران خودش هستند.
ملکه در ۳ آوریل ۱۷۵۷ در کاخ چانگ‌دیوک گونگ درگذشت و در سوئونگ در هونگ‌رونگ در یونگ‌دو گونگ، بخش دئوک‌یانگ، گویانگ، استان گیونگ‌گی به خاک سپرده شد. پادشاه یونگ‌جو او را در نزدیکی آرمگاه پدرش، پادشاه سوک‌جونگ، در میونگرونگ دفن کرد. اما از آنجایی که مقبره او قبل از مرگ شوهرش ساخته شده بود، پادشاه یونگ‌جو جایی را در کنار آرمگاه ملکه برای خود انتخاب کرد و قصد داشت بعد از مرگش در کنار او دفن شود. با این حال، هنگامی که پادشاه یونگ‌جو در سال ۱۷۷۶ درگذشت، نوه اش پادشاه جونگ‌جو، مکان "وون‌ریونگ" را برای دفن پادشاه فقید ساخت و در نتیجه ملکه جونگ‌سونگ، به تنهایی در مقبره اش دفن بود. ملکه از خودش فرزندی نداشت. اما مرگ او پسر خوانده اش، ولیعهد سادو را بسیار ناراحت کرد. و همچنین مرگ مادرشوهر قانونی او، ملکه دواگر هه‌سون، که درست یک ماه بعد در ۲ مه ۱۷۵۷ درگذشت، وضعیت روانی ولیعهد را بدتر کرد.[۳]

در فرهنگ عامه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. In Lunar Calendar, the Queen was born on 7 December 1692 and died on 15 February 1757
  2. Kim Haboush, JaHyun (2013). The Memoirs of Lady Hyegyŏng: The Autobiographical Writings of a Crown Princess of Eighteenth-Century Korea (2 ed.). Berkeley: University of California Press. شابک ‎۹۷۸−۰−۵۲۰−۲۰۰۵۵−۵.
  3. "Biography of Crown Prince Sado of Korea (1735-1762), "The Rice-Box King"". Archived from the original on July 21, 2010. Retrieved February 19, 2011.