پرش به محتوا

محمد مالجو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمد مالجو (۱۳۵۱ در تهران -) اقتصاددان و پژوهشگر حوزهٔ اقتصاد سیاسی است.[۱][۲] او به واسطهٔ پژوهش‌های انتقادی‌اش دربارهٔ تاریخ اقتصادی ایران به ویژه در دورهٔ پس از انقلاب شناخته شده است.[۳] در سال‌های اخیر نیز دربارهٔ تاریخ اجتماعی مستمندان در ایران طی ادوار قبل از انقلاب تحقیق کرده است. از او کتاب‌ها و مقالات متعددی منتشر شده و به چاپ رسیده است.

زندگی

[ویرایش]

محمد مالجو در سال ۱۳۵۱ در تهران به دنیا آمد. او در دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه تهران به تحصیل در رشتهٔ اقتصاد پرداخت و در سال 1383 با مدرک دکترا از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ در دانشکده‌ی اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد تدریس می‌کرد. از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۸ محقق پژوهشکده‌ی امور اقتصادی در تهران بود. مالجو در سال ۱۳۸۹ پژوهشگر میهمان در پژوهشکده بین‌المللی تاریخ اجتماعی در آمستردام هلند بود. او پس از مدتی به ایران بازگشت و به تدریس در دانشگاه‌ها و مؤسسات آزاد مانند مؤسسهٔ پرسش پرداخت.[۴] او در سال ۱۳۹۲ پژوهشگر میهمان در مدرسه‌ی مطالعات شرقی و افریقایی در لندن بود. در سال 1400 نیز از نو محقق میهمان در پژوهشکده بین‌المللی تاریخ اجتماعی در آمستردام بود. او همچنین پژوهش‌های خود را در حوزهٔ تاریخ اندیشهٔ اقتصادی، اقتصاد سیاسی و تاریخ اقتصادی ایران در دورهٔ پیش و پس از انقلاب اسلامی ایران ادامه داد.[۳][۵]

دیدگاه‌های شاخص

[ویرایش]

اقتصاد سیاسی ایران و نولیبرالیسم

[ویرایش]

مالجو در سمینار «نولیبرالیسم ایرانی: نقد اقتصاد سیاسی ایران» خرداد ۱۴۰۲ در دانشگاه شیراز مواضع خود را درباره اقتصاد سیاسی ایران شرح می‌دهد. برای این منظور او، در پیوند با مفهوم نولیبرالیسم، چهار سطح معنایی از این مفهوم را از هم متمایز کرد: ایدئولوژی نولیبرال، سیاست‌های نولیبرال، رژیم انباشت نولیبرال، و وضعیت نولیبرال. دربارۀ اولین سطح، او معتقد است در ایران امروز ایدئولوژی نولیبرال در جامعه بسیار قوی و پررنگ است، به خصوص در دانشگاه‌ها و خصوصاً دانشکده‌های اقتصاد که دژ‌های اصلی گسترش و اشاعه ایدئولوژی نئولیبرالیسم هستند.[۶] دربارۀ دومین سطح، به اعتقاد او، سیاست‌های نولیبرال در ایران در زمینۀ روابط بیناطبقاتی میان طبقات فرادست و فرودست طی سال‌های پس از جنگ هشت‌ساله به‌قوت جاری و ساری بوده است اما این سیاست‌ها در زمینۀ روابط درون‌طبقاتی بین طبقۀ مسلط چندان برقرار نبوده است. دربارۀ سومین سطح، به اعتقاد او، اگر اقتصاد ایران را فقط در بستر ملی در نظر گیریم، اقتصاد ایران فاقد رژیم انباشت نولیبرال است اما اگر اقتصاد ایران را در بستر بین‌المللی نگاه کنیم جزئی از رژیم انباشت نولیبرال در سطح جهانی است. سرانجام، دربارۀ چهارمین سطح نیز معتقد است که در ایران در سپهر بازتولید اجتماعی با وضعیت نولیبرال مواجه هستیم اما در سپهر تولید اقتصادی هیچ نشانۀ پررنگی از شیوع وضعیت نولیبرال دیده نمی‌شود.[۷]

اسلام سیاسی، مؤتلف نامیمون نئولیبرالیسم در ایران

[ویرایش]

به اعتقاد او خصوصاً از اوایل دهۀ 1390 ایدئولوژی اسلام سیاسی اصلی‌ترین عامل ضعف تولید در اقتصاد ایران بوده است. از نظر مالجو، اسلام سیاسی با اسلام اجتماعی فرق دارد. اسلام سیاسی تجلی تکیۀ حاکمان مسلمان بر مسند قدرت سیاسی و تحمیل خواسته‌های‌شان از بالا به پایین با تکیه بر زور انحصاری حکومتی در شرایطی است که بخش‌های هر چه وسیع‌تری از جمعیت بر اثر تغییر ارزش‌ها نگرش‌ها طی دهه‌های اخیر در برابر حاکمیت اسلامی مقاومت می‌کنند.[۸]

از نظر مالجو، یکی از اصلی‌ترین علل انبساط اسلام سیاسی در ایران طی سال‌های اخیر را باید در اجرای سیاست‌های نولیبرال در سپهر تولید اقتصادی طی ادوار قبلی جست. اجرای سیاست‌های نولیبرال درون ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی طی سال‌های پس از جنگ هشت‌ساله از منابع اصلی رشد اسلام سیاسی در سال‌های اخیر بوده است، آن‌هم از طریق تمرکزدهی اجتناب‌ناپذیر ثروت اقتصادی در دستان کارگزاران حقوقی ایدئولوژی اسلام سیاسی و ایجاد دگردیسی در رژیم حقوق مالکیت به نفع اجزای منتسب به بخش انتصابی نظام سیاسی مستقر.

رسوب اندیشه‌های چپ و نئولیبرالیسم بی تقصیر در ایجاد سیاست‌های مانع رشد

[ویرایش]

مالجو در طی مناظره‌ای با مسعود نیلی در آبان ۱۴۰۲ می‌گوید: «مخالف هستم با آن دسته از دوستان طرفدار اقتصاد بازار آزاد که مسئول این آرایش قوا و این رشد اقتصادی پایین را تصریحاً یا تلویحاً رسوبات اندیشه‌های چپ در اقتصاد ایران از دهه ۶۰ تا امروز می‌دانند. به همین قیاس موافق نیستم با بسیاری از همفکران خودم در گرایش‌های چپ که مسئول اصلی رشد اقتصادی ناکافی در ایران را آن چیزی می‌دانند که نولیبرالیسم می‌نامند.»[۹]

مالجو با معرفی این نمودار بیان می‌کند که تعداد کارگاه‌های صنعتی دارای ده تن کارکن و بیشتر، به منزله نماد تولید کالا و خدمات، در بازه مشخص شده کاهشی بوده ولی در همین بازه تعداد واحد‌های بانکداری و کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد به عنوان مکان‌هایی که در آن‌ها فعالیت‌های سوداگرانه یا غیرمولد انجام می‌شود رو به افزایش بوده است.[۱۰] [۱۱]

رشد نامطلوب فعالیت‌های سوداگرانه

[ویرایش]

به گفته مالجو «فعالیت‌هایی مثل بورس اوراق بهادار، فرابورس، شبکه بانکی، بازار غیرمتشکل پولی، بازار مستغلات، بازار ارز‌ها، بازار کالاهای سرمایه‌ای، بازار زمین، بازار طلا و ... اینها همه جایی هستند که افراد وارد فعالیت اقتصادی می‌شوند و سود آوری و سوداگری دارند ولی در نهایت متضمن تولید ارزش افزوده، تولید کالا و خدمات نیست. به این اعتبار نامولد است ... این بدین معنا نیست که در چارچوب یک اقتصاد سرمایه دارانه به اینها نیاز نیست، اما چنانچه این فعالیت‌ها به طرزی سرطانی رشد پیدا کنند در مقایسه با بخشی که کالا‌ها و خدمات تولید می‌کند، از حیث تولید ارزش یک زنجیره انباشت سرمایه دچار گسستگی و سستی می‌شود.»[۱۲]

آثار

[ویرایش]

تألیف

[ویرایش]
  • م‍ال‍ج‍و، م‍ح‍م‍د، سیاست اعتدالی در بوتهٔ نقد اقتصاد سیاسی، تهران: لاهیتا، ۱۳۹۶.
  • م‍ال‍ج‍و، م‍ح‍م‍د، چهرهٔ ژانوسی اکتبر: هالهٔ کودتایی یک انقلاب، تهران: انتشارات آگاه، ۱۳۹۷.
  • م‍ال‍ج‍و، م‍ح‍م‍د، پراکندگان پاک‌باخته: افت توان چانه‌زنی نیروهای کار در ایران، تهران: فرهنگ نشر نو: آسیم، ۱۳۹۸.
  • مالجو، محمد، تاراج نهان: سلب مالکیت از نیروهای کار در اثر تورم در ایران، تهران: نشر آگه، ۱۳۹۹.
  • م‍ال‍ج‍و، م‍ح‍م‍د، ‏کوچ در پی کار و نان: فاعلیت منفعلانهٔ مستمندان آذربایجان از ۱۳۲۷ تا ۱۳۲۹ خورشیدی، تهران: اختران، ‏‫۱۴۰۰. ‬
  • م‍ال‍ج‍و، م‍ح‍م‍د، زنده‌باد کارخانه، جستار از محمد مالجو، عکس‌ها از آیدین باقری، تهران: اختران، ‏‫۱۴۰۰.
  • مالجو، محمد، خیز خام: کشاکش مستمندان و دیوان‌سالاران از ۱۳۰۹ تا ۱۳۲۰ در ایران، تهران: نشر چرخ، ‬‫۱۴۰۲.

ترجمه

[ویرایش]
  • ه‍ی‍رش‍م‍ن، آل‍ب‍رت او.، هواهای نفسانی و منافع: استدلال‌های سیاسی به طرفداری از سرمایه‌داری پیش از اوج‌گیری، مترجم محمد مالجو، تهران: ن‍ش‍ر و پ‍ژوه‍ش ش‍ی‍رازه، ۱۳۷۹؛ شیرازه کتاب ما، ۱۳۹۷.
  • ه‍ی‍رش‍م‍ن، آل‍ب‍رت او. خروج، اعتراض، وفاداری، مترجم محمد مالجو، تهران: ش‍ی‍رازه، ۱۳۸۲؛ پردیس دانش، ۱۳۹۲.
  • ه‍ی‍رش‍م‍ن، آل‍ب‍رت او. خطابه ارتجاع: انحراف، بیهودگی، مخاطره، مترجم محمد مالجو، تهران: ن‍ش‍ر و پ‍ژوه‍ش ش‍ی‍رازه، ۱۳۸۲؛ پردیس دانش، ۱۳۹۱؛ شیرازه کتاب ما، ۱۳۹۸.
  • ه‍ی‍رش‍م‍ن، آل‍ب‍رت او. دگ‍ردی‍س‍ی م‍ش‍غ‍ول‍ی‍ت‌ه‍ا: ن‍ف‍ع ش‍خ‍ص‍ی و ک‍ن‍ش ه‍م‍گ‍ان‍ی، م‍ت‍رج‍م م‍ح‍م‍د م‍ال‍ج‍و، ت‍ه‍ران: ش‍رک‍ت ان‍ت‍ش‍ارات ع‍ل‍م‍ی و ف‍ره‍ن‍گ‍ی، ۱۳۸۵.
  • ه‍ی‍رش‍م‍ن، آل‍ب‍رت او. گذر از مرزها، ترجمه محمد مالجو، تهران: آگه، ۱۳۸۶.
  • پولانی، کارل، دگرگونی بزرگ: خاستگاه‌های سیاسی و اقتصادی روزگار ما، ترجمه محمد مالجو، تهران: پردیس دانش، و نشر و پژوهش شیرازه، ۱۳۹۱؛ شیرازه کتاب ما، ۱۳۹۶.
  • لیندبلوم، چارلز ادوارد، نظام بازار، ترجمهٔ محمد مالجو، تهران: نشرنی، ۱۳۸۸.
  • بوراووی، مایکل، مارکسیسم جامعه‌شناسانه: همگرایی آنتونیو گرامشی و کارل پولانی، ترجمهٔ محمد مالجو، تهران: نشر نی، ۱۳۹۴.
  • تامپسون، ادوارد پالمر، تکوین طبقهٔ کارگر در انگلستان، ترجمه محمد مالجو، ویراستار کاوه اکبری، تهران: نشر آگاه، ۱۳۹۶.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «ردپای مکاتب فکری در ساختار اقتصاد ایران - محمد مالجو، اقتصاددان نهادگرا». روزنامه دنیای اقتصاد. ۲۰۲۴-۰۷-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۴.
  2. «جای خالی جریان سوم؛ در‌ جستجوی رقیب برای‌‌ غنی‌نژاد». روزنامه هفت صبح. ۲۰۲۳-۰۵-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۴.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ اخبار روز: نئولیبرالیسم در ایران، افسانه یا واقعیت؟ گفتگوی اخبار روز با محمد مالجو، نوشته‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۹؛ بازدید در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۹.
  4. sajad (۲۰۱۷-۰۶-۲۳). «اقتصاد سیاسی ایران، ساز و کارها و چشم اندازها، بخش اول - آگورا». دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۵.
  5. نشر نی: بیوگرافی محمد مالجو؛ بازدید در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۹.
  6. «دقیقه 3:55 - نولیبرالیسم، اسلام سیاسی و ایران امروز: فایل شنیداری سخنرانی محمد مالجو». بررسی های رسانه ای تحریریه. ۲۰۲۳-۰۵-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۴.
  7. «دقیقه 8:49 - نولیبرالیسم، اسلام سیاسی و ایران امروز: فایل شنیداری سخنرانی محمد مالجو». بررسی های رسانه ای تحریریه. ۲۰۲۳-۰۵-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۴.
  8. «دقیقه 34:06 - سخنرانی محمد مالجو، نولیبرالیسم، اسلام سیاسی و ایران امروز». بررسی های رسانه ای تحریریه. ۲۰۲۳-۰۵-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۴.
  9. جهان، Fararu | فرارو | اخبار روز ایران و (۱۴۰۲-۰۸-۰۴). «رودررویی چپ و راست!». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۴.
  10. sajad (۲۰۱۷-۰۶-۲۵). «اقتصاد سیاسی ایران، ساز و کارها و چشم اندازها، بخش سوم - دقیقه 04:05 - آگورا». دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۵.
  11. سرا، عدد (۲۰۱۶-۱۲-۰۲). «آمار کارگاه های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر». عدد سرا. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۵.
  12. sajad (۲۰۱۷-۰۶-۲۵). «اقتصاد سیاسی ایران، ساز و کارها و چشم اندازها، بخش سوم- 01:29 - آگورا». دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۷-۰۵.