لرزه‌شناسی خورشیدی
هورلرزه‌شناسی (به انگلیسی: Helioseismology) شاخه‌ای از ستاره‌شناسی و یکی از روش‌های بکار گرفته شده در اخترفیزیک است که به کمک روش‌هاو دانسته‌های دانش لرزه‌شناسی و داده‌های رصدی؛ برای پی بردن به ساختار درونی این ستاره، به بررسی نوسان‌ها و لرزه‌ها و به ویژه به مطالعه انتشار نوسان‌های موج‌های خورشیدی می‌پردازد. به سخنی دیگر: لرزه‌شناسی خورشیدی جستاری است که می‌کوشد ساختار درونی خورشید را با تجزیه و تحلیل نوسان‌ها و امواج صوتیش مطالعه و بررسی کند. ناآرامی‌های سطح خورشید از غوغای درونی آن است ولی بر خلاف زمین، این ناآرامی‌ها در منطقه همرفت حرارتی در نزدیکی سطح خورشید است و نه از ژرفنای آن سرچشمه می‌گیرد.[۱] دستاوردهای لرزه‌شناسی خورشیدی نشان داد که مسئله نوترینوی خورشیدی به خاطر اشتباه بودن دانسته‌های اخترشناسان در بارهٔ ساختار درونی خورشید نیست.
منابع
[ویرایش]Wikipedia contributors, "Helioseismology," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Helioseismology&oldid=640896949 (accessed May 14, 2015).
- ↑ Goldreich, P. ; Keeley, D.A. (February 1977). "Solar seismology. II - The stochastic excitation of the solar p-modes by turbulent convection". Astrophysical Journal 212: 243–251. Bibcode:1977ApJ...212..243G. doi:10.1086/155043.