قوای ملیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قوای ملیه
ایتم چرکَسی و نیروهای چرکس وی و مصطفی کمال آتاتورک در مقابل ساختمان اصلی ایستگاه، که در حال عزیمت به شورش یوزگات (ژوئن ۱۹۲۰)
فعال۱۹۱۸ –۱۹۲۱
کشورامپراتوری عثمانی
وفاداری دولت ملی مجلس بزرگ (تا ۲۷ دسامبر ۱۹۲۰)
گونهشبه‌نظامی
نقشجنگ استقلال ترکیه
اندازه۵۰۰۰ (۱۹۱۹)
۱۵۰۰۰ (حداکثر در ۱۹۲۰)[۱]
شعار(ها)Ya istiklâl ya ölüm!
(یا استقلال یا کشته‌شدن!)
رنگ‌هاقرمز و سفید
نبردهاجنگ استقلال ترکیه
فرماندهان
فرماندهان برجستهمصطفی کمال آتاترک (فرمانده کل قوا)


یروک علی افه (فرمانده، جبهه غربی)
شاهین بیگ (فرمانده، جبهه جنوبی)
چِرکِس آیتم (فرمانده تا ۱۹۲۱)

توپال عثمان (فرمانده)

قوای ملیه (ترکی عثمانی: قواى ملیه؛ به معنای «نیروهای ملی»[۲][۳] یا «نیروهای ملی‌گرا»[۴]) به نیروهای شبه‌نظامی ترک در دوران اولیه جنگ استقلال ترکیه اشاره دارد. این نیروهای چریکی پس از اشغال مناطقی از ترکیه امروزی توسط نیروهای متفقین مطابق با آتش‌بس مودروس تشکیل شدند. بعدها قوای ملیه در ارتش منظم مجلس ملی کبیر ترکیه ادغام شد. برخی از مورخان این دوره (۱۹۱۸–۲۰) جنگ استقلال ترکیه را «مرحله قوای ملیه» می‌نامند.

تاریخ[ویرایش]

وضعیت امپراتوری عثمانی در سال ۱۹۲۰ در پی معاهده سور
جنگجویان قوای ملیه. تصویر مربوط به سال ۱۹۱۹ است.

در آتش‌بس مودروس، امپراتوری عثمانی میان متفقین تقسیم شد. مناطق غرب توسط یونانیان، پایتخت (استانبول) و جنوب‌شرقی توسط نیروهای انگلیسی و جنوب کشور توسط ایتالیایی‌ها و فرانسه اشغال شده بود. قوای ملیه اولین گروه‌های مسلح بودند که از حقوق عثمانی‌ها در آناتولی و روم‌ایلی دفاع کردند. این قوا متشکل از افسران و شبه‌نظامیان ارتش عثمانی بود. قوای ملی هنگامی که نیروهای یونانی در سمورنا (ازمیر) مستقر شدند، فعال شد. افرادی که با تقسیم آناتولی طی معاهده تصویب‌نشده سور مخالف بودند، به مقاومت پیوستند. جنگ فرانسه و ترکیه تقریباً به‌طور انحصاری توسط یگان‌های قوای ملی در طرف تُرک انجام شد. در غرب آناتولی، این قوا با تاکتیک‌های بزن‌دررو[۵] علیه ارتش یونان جنگید تا اینکه ارتش منظمی تشکیل شد. مقاومت قوای ملی، پیشروی یونان در آناتولی را کند کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Selek, Sabahattin (1987), Anadolu ihtilâli (به ترکی استانبولی), vol. 1, Kastaş AŞ Yayınları, p. 127
  2. Akşin, Sina (2007), Turkey: From Empire to Revolutionary Republic: The Emergence of the Turkish Nation from 1789 to the Present, New York University Press, p. 126, ISBN 978-0-8147-0722-7.
  3. Shaw, Stanford J; Shaw, Ezel Kural (1977), History of the Ottoman Empire and Modern Turkey, 2, Cambridge University Press, p. 341, ISBN 978-0-521-29166-8.
  4. Smith, Elaine Diana (1959), Turkey: Origins of the Kemalist Movement and The Government of the Grand National Assembly, 1919–1923, The American university, p. 68.
  5. Belleten, Volume 65, Issue 244 - Volume 66, Issue 245.