فوران ۱۸۸۳ آتشفشان کراکاتوآ

مختصات: ۶°۰۶′۰۷″جنوبی ۱۰۵°۲۵′۲۳″شرقی / ۶٫۱۰۲°جنوبی ۱۰۵٫۴۲۳°شرقی / -6.102; 105.423
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فوران ۱۸۸۳ آتشفشان کراکاتوآ
لیتوگرافی فوران آتشفشان در ح. ۱۸۸۸
آتشفشانکراکاتوآ
نوع فورانفوران پلینیایی[۱]
موقعیتمجمع‌الجزایر کراکاتوآ، تنگه سوندا
۶°۰۶′۰۷″جنوبی ۱۰۵°۲۵′۲۳″شرقی / ۶٫۱۰۲°جنوبی ۱۰۵٫۴۲۳°شرقی / -6.102; 105.423
شدت فوران۶
تأثیرآزادشدن ۲۰ میلیون تن گوگرد، کاهش پنج‌ساله دما به میزان ۱٫۲ تغییر درجه سلسیوس (۲٫۲ تغییر درجه فارنهایت)
تغییر جغرافیای منطقه پس از فوران

فوران ۱۸۸۳ آتشفشان کراکاتوآ (اندونزیایی: Letusan Krakatau 1883) در تنگه سوندا از ۲۰ تا ۲۱ اکتبر روی داد و در ساعت‌های پایانی صبح ۲۷ اوت به اوج خود رسید که در آن زمان بیش از ۷۰٪ از جزیره کراکاتوآ و مجمع‌الجزایرهای پیرامونی آن با فروریختن در کاسه آتشفشانی از بین رفتند.

این فوران یکی از مرگ‌بارترین و مخرب‌ترین رویدادهای آتشفشانی در تاریخ مکتوب بود. صدای انفجار این فوران تا فاصله ۳٬۱۱۰ کیلومتری در پرث در استرالیای غربی و جزیره رودریگز در نزدیکی موریس و در فاصله ۴٬۸۰۰ کیلومتری نیز شنیده شد. فشار موج صوتی این انفجار بیش از سه بار به دور کره زمین چرخید. حداقل ۳۶٬۴۱۷ مورد مرگ به این فوران و سونامی ناشی از آن نسبت داده شده‌است.

تأثیرات قابل توجه دیگری نیز در سراسر جهان در روزها و هفته‌های پس از فوران آتشفشان احساس شد. فعالیت‌های لرزه‌ای بیشتری نیز تا فوریه ۱۸۸۴ گزارش شد ولی گزارش‌های پس از اکتبر ۱۸۸۳ در تحقیقات بعدی توسط راجر وربیک در مورد فوران رد شدند.

منابع[ویرایش]

  1. Self, Stephen (1992). "Krakatau revisited: The course of events and interpretation of the 1883 eruption". GeoJournal. اشپرینگر ساینس+بیزینس مدیا. 28 (2). doi:10.1007/BF00177223. S2CID 189890473. Retrieved 2022-05-20.