سودارات کیورافان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عناوین سلطنتی و نجیب تایلندی خون یینگ

سودارات کیورافان
وزیر کشاورزی و تعاونی
دوره مسئولیت
۱۱ مارس ۲۰۰۵ – ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۶
نخست‌وزیرتاکسین شیناواترا
پس ازوان محمد نور ماتا
پیش ازتیرا ثوتابوت
وزیر بهداشت
دوره مسئولیت
۱۷ فوریه ۲۰۰۱ – ۱۰ مارس ۲۰۰۵
نخست‌وزیرتاکسین شیناواترا
پس ازکورن دابارانسی
پیش ازسوچای جاررن راتانکول
معاون وزیر کشور
دوره مسئولیت
۲۸ مه ۱۹۹۶ – ۱۴ اوت ۱۹۹۶
نخست‌وزیربارنهارن سیلکا- آرکا
پس ازآنوسورن ونگوان
پیش ازآرسا مکساوان
معاون وزیر ترابری
دوره مسئولیت
۲۵ اکتبر ۱۹۹۴ – ۱۹ مه ۱۹۹۵
نخست‌وزیرچوان لیکپای
پس ازپینیت جاروسومبات
پیش ازدی بونلانگ
اعضای مجلس نمایندگان تایلند
دوره مسئولیت
۱۹۹۳ – ۲۰۰۱
اطلاعات شخصی
زاده۱ مهٔ ۱۹۶۱ ‏(۶۲ سال)
بانکوک
ملیتتایلند
حزب سیاسیحزب تای راک تای (۱۹۹۸–۲۰۰۶)
حزب فیو تای (۲۰۱۸–اکنون)
همسر(ان)سومیوس لی‌یاپان‌یالرت
فرزندان۳
تحصیلاتدانشگاه چولالونگ کورن (کارشناسی، مدیریت ارشد کسب‌وکار)
دانشگاه چولالونگ کورن(پی‌اچ‌دی)
خدمات نظامی
وفاداری تایلند
خدمت/شاخهنیروهای داوطلب دفاع ملی (تایلند)
درجهسرهنگ نیروهای داوطلب دفاع ملی (تایلند)[۱]

سودارات کیورافان (تای: สุดารัตน์ เกยุราพันธุ์؛ زادهٔ ۱ مهٔ ۱۹۶۱) سیاست‌مدار اهل تایلند است؛ و رئیس کمیته استراتژیک حزب فیو تای بود و سمت‌های مختلفی را در کابینه دولت برعهده داشته[۲] و در چندین دوره منتخب مجلس نمایندگان پارلمان تایلند بوده‌است. او از جانب حزب خود کاندید انتخابات سراسری تایلند (۲۰۱۹) شد؛ و نتایج انتخابات نهایی تأیید کردند که حزب فیو تای با کسب ۱۳۶ کرسی از ۵۰۰ کرسی مجلس نمایندگان حزب حامی هونتای نظامی را با اختلاف ۹۷ کرسی شکست داد.[۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

سودارات در بانکوک در خانواده کیورافان متولد شد، پدرش سوموپون کیورافان و مادرش رنو کیورافان بودند. پدرش عضو سابق پارلمان از استان ناکون راچاسیما بود و سودارات تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در مدرسه سنت جوزف در بانکوک سپرسی کرد و برای دوره (کارشناسی به دانشگاه چولالونگ کورن رفت و در رشته (مدیریت ارشد کسب‌وکار) فارغ‌التحصیل شد و سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مدیریت ارشد کسب و کار از مدرسه تجارت دانشگاه چولالونگ کورن اخذ کرد و در تحصیلات عالی (پی‌اچ‌دی) خود را در رشته مطالعات بودایی کسب نمود.[۴][۵]

فعالیت‌ها[ویرایش]

در سال ۱۹۹۶، سودارات به عنوان عضو پارلمان انتخاب شد و تنها عضوی بود که از حزب پالانگ دارما وارد پارلمان شد.

دو سال بعد، در سال ۱۹۹۸، سودارات همراه باتاکسین شیناواترا و ۲۱ عضو دیگر به همکاری با هم پرداختند و اقدام به بنیان‌گذاری، حزب راک کردند. سودارات به عنوان معاون رهبر حزب راک تای تایلند منصوب شد. این حزب در انتخابات سال ۲۰۰۶ بیش از ۶۱ درصد آرا را کسب نمود و حزب بزرگی را تشکیل دادند.

در انتخابات سال ۲۰۰۱، سودارات به عنوان عضو پارلمان انتخاب شد و در سمت وزیر بهداشت عمومی در تاریخ ۱۷ فوریه ۲۰۰۱ در کابینه دولت تاکسین شیناواترا منصوب و مشغول به کار شد. او طی این مدت درگیر یک رسوایی طولانی مدت شد که به خرید رایانه‌های پر هزینه برای بیمارستان‌ها، در هنگامی که در وزارت بهداشت مشغول به کار بود برمی‌گشت. در سال ۲۰۰۶، سودارات به عنوان وزیر کشاورزی و تعاونی منصوب شد و با کودتای سپتامبر۲۰۰۶ سمت خود را از دست داد.[۶]

سودارات به عنوان یکی از ۱۱۱ عضو اجرایی TRT، پس از کودتای ۲۰۰۶ از شرکت در فعالیت‌های سیاسی به مدت پنج سال ممنوع شد.[۷]

افتخارات و جوایز معتبر[ویرایش]

  • ۱۹۹۶ – جایزه تالر تایلند که به او بیشتر به عنوان شخصیت برگزیده سال اهدا شد.
  • ۱۹۹۷ – جوایز فارغ التحصیلان مشهور از دانشکده بازرگانی و حسابداری از دانشگاه چولالونگ کورن
  • ۲۰۰۳ – تنباکو- کسب جایزه آزاد از WHO
  • ۲۰۰۳ – دریافت جایزه سلامت روان از شاهزاده در حمایت از سلامت روان شاهزاده گالیانی واداهانا
  • ۲۰۱۴ – جایزه رهبر برجسته جهانگردی از جامعه جهانی بودایی‌ها
  • ۲۰۱۵ – جایزه رهبر آیین آساکا پیله از انجمن متخصصان برجسته بودیسم تایلند[۸][۹]

مدالهای سلطنتی[ویرایش]

Order of the Crown of Thailand - Special Class (Thailand) مدال۱۹۹۶ نایت گراند کوردون (کلاس ویژه) برجسته‌تین نشان طوفان تایلند

Order of the White Elephant - Special Class (Thailand) مدال۱۹۹۹نایت گرند کوردون (کلاس ویژه) نشان برجسته فیل سفید

Order of Chula Chom Klao - 4th Class (Thailand) ribbon ۲۰۰۵ برجسته‌ترین عضو چولا کوم کلاو

Order of the Direkgunabhorn 1st class (Thailand) ribbon ۲۰۰۵ نایت گراند کراس (کلاس اول) نشان تحسین‌برانگیز دیرکگوناب‌هورن

منابع[ویرایش]

  1. "ABCD" (PDF). Ratchakitcha.soc.go.th. Archived from the original (PDF) on 27 June 2018. Retrieved 8 February 2019.
  2. "Viroj elected Pheu Thai leader, Phumtham secretary-general". Bangkok Post. 28 October 2018. Retrieved 28 March 2019.
  3. "Opposition party wins most seats in Thai election but looks set to miss out on government". The Independent (به انگلیسی). 2019-05-09. Retrieved 2021-11-02.
  4. "คุณหญิงหน่อยจบ"ดร. มจร."รับปริญญาบัตรประทานโดยสมเด็จพระสังฆราช12พ. ค. นี้". Posttoday.com. Archived from the original on 25 March 2019. Retrieved 8 February 2019.
  5. "Archived copy". Archived from the original on 22 January 2019. Retrieved 22 January 2019.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  6. "นักการเมือง ขาดวุฒิภาวะ ความสามารถ ประสบการณ์ จะมีผลอย่างไร กับ ประเทศไทย". Pantip. Retrieved 8 February 2019.
  7. "การกลับมาของบ้านเลขที่ 111 ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงที่ "หลังฉาก"". Siam Intelligence. 5 June 2012. Archived from the original on 25 March 2019. Retrieved 11 May 2019.
  8. "ABOUT SUDARAT". Sudarat (به انگلیسی). Archived from the original on 27 March 2019. Retrieved 2019-03-27.
  9. "สำนักควบคุมการบริโภคยาสูบ". btc.ddc.moph.go.th. Archived from the original on 21 June 2019. Retrieved 2019-03-27.

پیوند به بیرون[ویرایش]