سقوط اصفهان در حمله مغول
ظاهر
اصفهان با آنکه تا سال ۶۳۳ ه.ق از حملهٔ مغول در امان باقی مانده بود. به علت دشمنی خانوادگی بین دو خاندان معروف صاعد و خجند، به ویرانی سوق داده شده بود. خاندان صاعد، حنفی بودند و خاندان خجند، مذهب شافعی داشتند. در ۶۳۳ ه.ق و در زمان فرمانروایی اوگتای خان، جانشین چنگیز، نزاع شافعیها و حنفیها بالا گرفت و شافعیها با آنکه هنوز تا این تاریخ مغول بر اصفهان مسلط نشده بودند، با آنها ساختند و قرار گذاشتند که دروازههای شهر را به روی ایشان بگشایند، به شرط آنکه پس از ورود به شهر آنان حنفیها را قتلعام نمایند. شهر مورد حمله سپاه مغول واقع شد و مغول پس از ورود به شهر از شافعی و حنفی همه را بهطور متساوی قتلعام کردند و شهر را ویران ساختند. شاعر و قصیدهسرای بزرگ اصفهان کمال اسماعیل، دو سال بعد از این حمله در این شهر به دست مغولان به قتل رسید.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ هنرفر، اصفهان، ۹۴–۹۳.
منابع
[ویرایش]- هنرفر، لطفالله (۱۳۵۶). اصفهان. تهران: شرکت سهامی کتابهای جیبی با همکاری مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین.