جهان‌سوم‌گرایی
جهان‌سوم‌گرایی (به انگلیسی: Third-Worldism) ایدئولوژی و مفهومی سیاسی است که در خلال جنگ سرد، مشخصاً اواخر دههٔ ۱۹۴۰ و اوایل دههٔ ۱۹۵۰، شکل گرفت و کوشش داشت تا کشورهایی را که تمایل به پیوستن به هیچ یک از دو اردوی موجود به رهبری ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی نداشتند را با هم متحد سازد. این مفهوم نزدیکی غیرهویتی‌ای با مائوئیسم جهان‌سوم‌گرایانه داشت.
نخستین قدم‌ها برای چنین اتحادی طی کنفرانس باندونگ و با رهبری سران کشورهای مصر، اندونزی و هند، یعنی جمال عبدالناصر، احمد سوکارنو و جواهر لعل نهرو برداشته شد. با پایان جنگ سرد در دههٔ ۱۹۸۰، جهان‌سوم‌گرایی رو به افول نهاد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]Wikipedia contributors, "Third-Worldism," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Third-Worldism&oldid=1166765843 (accessed September 8, 2023).