پرش به محتوا

ترکیب وصفی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ترکیب وصفی[۱][۲] یا ساختار وصفی (به انگلیسی: Adjectival construction) در دستور زبان، نوعی ساختار دستوری است که برای بیان رابطه بین یک اسم و یک صفت یا گروه صفتی استفاده می‌شود. اسم در ترکیب وصفی، سرگروه (یا اسم توصیف‌شده) است و صفت وابستۀ آن (صفت توصیف‌کنندهاعراب و ایرانیان، اولی را موصوف (وصف‌شده) و دومی را صفت می‌نامند.

ترکیب وصفی در زبان فارسی معمولاً به صورت «موصوف + نقش‌نمای اضافه + صفت یا گروه صفتی» پدیدار می‌شود:

  • «دخترِ زیبا»
  • «کتاب‌هاییِ بسیار ارزشمند» در این زمینه نوشته شده‌است.

پانویس

[ویرایش]
  1. https://ensani.ir. «ترکیب وصفی».
  2. https://tajzino.ir/. «ترکیب وصفی و اضافی».