پرش به محتوا

انتزاع‌گرایی هندسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انتزاع‌گرایی هندسی

انتزاع‌گرایی هندسی[۱] یکی از شاخه‌های هنر انتزاعی در سدهٔ بیستم است که بنای آن بر به‌کارگیری شکل‌های هندسی دوبعدی یا سه‌بعدی و خطوط صریح و قاطع و رنگ‌های ناب و یکدست برای شکل بخشیدن به مقولات و مفاهیمی چون انضباط، تعادل، توازن و ساماندهی و حتی تناسبات هندسی و معادلات ریاضی شکل می‌گیرد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «انتزاع‌گرایی هندسی» [هنرهای تجسمی] هم‌ارزِ «geometric abstraction»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ انتزاع‌گرایی هندسی)

پیوند به بیرون

[ویرایش]