نمایش مبدأ برای ام‌آی‌ام-۱۰۴پاتریوت

<br/>{{جعبه سلاح
 |نام =ام‌آی‌ام-۱۰۴پاتریوت
 |تصویر =[[پرونده:Patriot_missile_launch_b.jpg|300px|Patriot System 2]]
 |نوع =موشک زمین به هوا
 |خاستگاه = ایالات متحده‌ٔ آمریکا
 |خدمت = ۱۹۸۱ تا کنون
 |بکارگیری توسط =
 |نبردها = جنگ عراق
 |طراح =
 |تاریخ طراحی = ۱۹۶۹
 |سازنده = [[ریتیون]]
 |تاریخ تولید = ۱۹۷۶
 |تعداد = ۱۱۰۶
 |گونه‌ها =
 |وزن =۹۰۶ کیلوگرم
 |طول =۵٬۳۰ متر
 |طول اجزا =
 |عرض =
 |ارتفاع =
 |ضخامت =
 |خدمه =
 |کالیبر =
 |سرعت =
 |برد نهایی = PAC-1:{{سخ}}۴۳ مایل (۷۰ کیلومتر){{سخ|2}}PAC-2:{{سخ}}۶۰ تا ۹۹ مایل (۹۶ تا ۱۶۰ کیلومتر){{سخ|2}}PAC-3:{{سخ}}۱۲ مایل (۲۰ کیلومتر) در برابر موشک بالستیک{{سخ|2}}PAC-3 MSE:{{سخ}}۲۲ مایل (۳۵ کیلومتر)
 |نوع تیغه =
 |نوع غلاف =
 |مهمات =
 |موتور =
 |قدرت موتور =
 |سقف پرواز =۷۹٬۵۰۰ پا (۲۴٬۲۰۰ متر)
 |دقت =
|speed=PAC-1: Mach 2.8<br />PAC-2/PAC-3: Mach 4.1}}
[[پرونده:MIM-104 Patriot Operators.png|بندانگشتی|300px|به‌کارگیرندگان پاتریوت]]
'''ام‌آی‌ام-۱۰۴ پاتریوت''' یک [[موشک سام|سامانه دفاع هوایی موشکی]] است که توانایی مقابله با موشک‌های بالستیک تاکتیکی، موشک‌های کروز، و هواگردهای دشمن را در همه شرایط آب و هوایی و در هر ارتفاعی دارا است. ویژگی‌های کلیدی سامانه پاتریوت رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک و نرم‌افزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گسترده است. پاتریوت [[موشک ضد بالستیک]] نیروی زمینی [[نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا|ارتش آمریکا]]<nowiki/>ست و مأموریت اصلی آن دفاع در مقابل [[موشک بالستیک|موشک‌های بالستیک]] است.

سامانه موشکی پاتریوت، برای نخستین‌بار در سال۱۹۹۱ برای دفاع از عربستان‌ سعودی و اسرائیل در جنگ خلیج‌ فارس به‌کار گرفته شد. طراحی این سامانه از سال ۱۹۶۹ و تولید آن از سال ۱۹۷۶ شروع شده و در سال ۱۹۸۱ وارد خدمت رسمی در ارتش آمریکا شد و جایگزین [[سامانه موشکی هاوک]] به عنوان سامانه دفاع هوایی تاکتیکی اصلی نیروی زمینی ایالات متحده شد.

پاتریوت توسط شرکت [[ریتیون]] در [[ماساچوست]] و شعبه موشک‌ها و کنترل آتش [[لاکهید مارتین]] در [[فلوریدا]] ساخته شده‌است. علاوه بر [[ایالات متحده]]، کشورهای [[آلمان]]، [[یونان]]، [[اسراییل]]، [[ژاپن]]، [[کویت]]، [[هلند]]، [[عربستان سعودی]]، [[مصر]]، [[اردن]]، [[اسپانیا]] و [[تایوان]] نیز مجهز به این موشک هستند و قطر هم قراردادی هفت میلیارد دلاری برای خرید این سامانه در سال ۲۰۱۴ امضا کرد. سامانه [[دفاع موشکی]] پاتریوت به‌طور گسترده در [[جنگ عراق]] شرکت داشته. [[سکوی پرتاب]] سامانه پاتریوت به یک رادار وابسته است. این سامانه از راداری زمینی برای جستجو، شناسایی و رهگیری هدف استفاده می‌کند. در زمانی که رادار پاتریوت روی هدف قفل می‌کند، موشک روی هدف در ۵۰ مایلی قفل می‌شود.سامانه پاتریوت حتی قادر است بدون مداخله انسان به‌طور کاملاً خودکار کار کند. موشک‌های پاتریوت از یک سکوی زمینی پرتاب می‌شوند.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.yjc.ir/fa/news/4209273|عنوان=پاتریوت}}</ref>

== پرتاب‌کننده و دیگر سامانه‌ها ==
سکوی پرتاب موشک پاتریوت ۴ تا ۱۶ پرتاب‌کننده دارد. تمام پرتاب‌کننده‌ها در سکو با یک مرکز کنترل به نام «کامیون کنترل درگیری» از طریق کابل‌های فیبری هوشمند یا رادیویی با هم در ارتباط هستند. این کامیون‌ها فرمان را به پرتاب‌کننده برای شلیک موشک ارسال می‌کنند.

هر پرتاب‌کننده به اندازه یک تریلی است. یک پرتاب‌کننده می‌تواند ۴ موشک PAC-2 یا ۱۶ موشک PAC-3 در خود نگه می‌دارد. بعد از وارد کردن موشک‌ها، یک کامیون تأمین مجدد با یک [[جرثقیل]] به پرتاب‌کننده می‌چسبد و آن را با موشک‌های جدید بارگذاری می‌کند.<ref name=":0"/>

== نگارخانه ==
<gallery widths="150">
پرونده:Patriot System 2.jpg|سامانه پاتریوت لوفت‌وافه (نیروی هوایی آلمان) ۲۰۰۵
پرونده:Maintenance check on a Patriot missile.jpg|سکوی پرتاب موشک PAC-3، چهار موشک در هر محفظه (کانیستر)
پرونده:PATRIOT battery in Poland, 2010.JPG|سربازان آمریکایی در حال آموزش تعدادی از سربازان لهستانی برای تعمیر و نگهداری سامانه پاتریوت (۲۰۱۰)
پرونده:Patriot radar anmpq53.jpg|سامانه راداری AN/MPQ-53  برای ردیابی هدف و هدایت موشک
</gallery>

== منابع ==
{{پانویس}}
{{یادکرد ویکی|عنوان =MIM-104 Patriot |پیوند =https://en.wikipedia.org/wiki/MIM-104_Patriot  |زبان =انگلیسی | بازیابی = ۳ اکتبر ۲۰۱۵}}
{{انبار-رده}}

[[رده:تجهیزات نظامی (۱۹۸۹–۱۹۸۰)]]
[[رده:دفاع موشکی]]
[[رده:سامانه نامگذاری قطعات الکترونیکی]]
[[رده:سلاح‌های مدرن در آلمان]]
[[رده:موشک‌های زمین‌به‌هوا در جنگ سرد]]
[[رده:موشک‌های زمین‌به‌هوای ایالات‌متحده]]
[[رده:موشک‌های ضدبالستیک]]