امیر صادقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امیر صادقی
زادهٔ۱۳۳۰
اصفهان
ملیتایرانی
کارهای برجستهاز خاک تا خاک
جایزه(ها)دکترای شاهنامه خوانی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان میراث فرهنگی

امیر صادقی (متولد ۱۳۳۰ در اصفهان) شاعر و شاهنامه‌خوان ایرانی و بنیان‌گذار پیام‌سرای فردوسی است. وی که با لقب «پسر فردوسی» نیز شناخته می‌شود[۱] بیش از چهل سال پیرامون شاهنامه پژوهش کرده و با رویکرد نوینش در این موضوع توانسته سبک جدیدی را با نام «روایتگری شاهنامه» ایجاد و معرفی کند.[۲]

زندگی[ویرایش]

امیر صادقی در سال ۱۳۳۰ در «میدان کهنه» اصفهان به دنیا آمد. علاقه به شاهنامه را از طریق مادرش و در سن ۶ سالگی بدست آورد. مادرش از قوم بختیاری بود و بر اساس سنت میان بختیاریها بسیاری از بیتهای شاهنامه را از حفظ داشت.[۳] این آشنایی در طی سال‌های نوجوانی و جوانی وی نیز ادامه یافت بطوریکه بعدها و پس از درگذشت مادرش اراده‌ای قوی برای دنبال کردن شاهنامه به صورت تخصصی پیدا کرد. مهارت امیر صادقی به ورزش قهرمانی و هنرهای رزمی همچون کوهنوردی و کاراته نشان از روحیه حماسی ایشان دارد که در این زمینه نیز سال‌ها فعالیت مستمر داشته‌است.[۴]

شعر[ویرایش]

امیر صادقی از شاعران معاصر و صاحب سبکی است که به جهت علاقه اش به فردوسی عموماً بر وزن شاهنامه شعر می‌سراید. از ویژگی‌های سبک شعری او می‌توان به بداهه گویی‌هایش اشاره نمود که اتفاقها و رخدادهایی که در آن حضور دارد را به صورت بداهه و زنده همانند صورتجلسه‌ای به نظم درمی‌آورد.[۵][۶] در میان شعرهای او شعرهای «صلح» و «آرش» از شهرت بیشتری برخوردار هستند.[۷]

نوآوری[ویرایش]

شیوه اجرا و خوانش شعر شاهنامه از سوی وی متفاوت از سبک نقالی بوده و از آن به روایتگری شاهنامه نام برده می‌شود. در این نوع اجرا که همخوانی بیشتری با حالتها و رفتارهای امروزی جامعه دارد، حماسه و قدرت سخن فردوسی نمایان بیشتری داشته و توجه بر مفهوم شعر بوده و حرکت‌های بدن کمتری نسبت به شیوه نقالی دارد. از اینرو این شیوه اجرا توانسته با استقبال بهتری در محفلهای علمی و دانشگاهی داخل و خارج مواجه شود. امیر صادقی در پی سال‌ها تلاش، با هزینه شخصی و بدون دریافت کمک‌های مالی یا معنوی از نهادهای دولتی یا خصوصی توانست فردوسی سرای ایران را در محله نظام آباد تهران تأسیس کند. اکنون پیام سرای فردوسی با برگزاری کلاسهای رایگان و مختلف آموزشی، تخصصی‌ترین مرکز آموزشی شاهنامه فردوسی در ایران می‌باشد.[۸][۹] وی در این مرکز بیشترین توان خود را برای آموزش به جوانان اختصاص داده و تلاش می‌کند که این هنر را که از نیاکان ایرانیان بجای مانده را برای آیندگان حفظ کند.[۱۰]

اجراها[ویرایش]

ایشان در طی این سال‌ها اجراهای بسیاری در انجمنهای فرهنگی مختلف داخلی و خارجی داشته‌است که در میان می‌توان از اجراهای در سازمان میراث فرهنگی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، کتابخانه ملی ایران، کنگره بزرگداشت فردوسی، جشنواره موسیقی فجر، تالار وحدت و خانه هنرمندان همکاری داشته‌است.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]

اجراهای خارج از کشور[ویرایش]

ایشان به عنوان برجسته‌ترین شاهنامه خوان ایرانی از سوی پژوهشکده مردم‌شناسی میراث فرهنگی به سازمان یونسکو معرفی شد و در جشنواره جهانی هنرهای مردمی، برگزار شده در تابستان سال ۱۳۸۷ و در کشور ژاپن شرکت کرد.[۱۵] امیر صادقی با سفر به کشورهای آمریکا، آلمان، فرانسه، هندوستان، گرجستان، تاجیکستان و امارات متحده عربی به معرفی و روایتگری شاهنامه فردوسی پرداخته‌است. در این اجراها که همواره با استقبال چشمگیری همراه بوده، مورد قدردانی و سپاس نیز قرار گرفه است.[۱۶]

اجراهای در صدا و سیمای ایران[ویرایش]

امیر صادقی در صدا و سیما برنامه‌های متعددی اجرا کرده که برخی از آن‌ها چنین است:

  • برنامه در جستجوی سیمرغ شبکه صدای آشنا
  • اجرای رادیویی برون مرزی در رادیو فرهنگ
  • اجرای تلویزیونی در برنامه تصویر زندگی

آثار[ویرایش]

  • از خاک تا خاک، برگزیده‌ای از سخنان گهربار و پندآموز حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی. نشر خوشه ۱۳۷۵[۱۷]
  • به پاکی خورشید، زندگی و مرگ سیاوش به روایت حکیم ابوالقاسم فردوسی. همراه با لوح فشرده صوتی. انتشارات سرای مهر ۱۳۸۲[۱۸]
  • مشاعره با شاهنامه. انتشارات بهنامی ۱۳۹۴

افتخارها[ویرایش]

شاگردان[ویرایش]

وی با هدف سرمایه‌گذاری بر روی نسل آینده تعداد بیشتر شاگردانش را به خردسالان و نوجوانان اختصاص داده‌است. در این میان علاقه و مشارکت خانمها در فراگیری شاهنامه بیشتر از آقایان بوده‌است. از آن میان می‌توان به خانمها «سامره مفتون»، «مینا منصوری والا» و «فرنگیس طوسی» و «مریم نصیری پور مژدهی» اشاره کرد.[۱۹]

دیدگاه[ویرایش]

  • امیر صادقی فردوسی را سرمایه بشریت می‌داند که مثل خورشید به تمامی جهان تابیده و راه کمال را به انسان‌ها نشان می‌دهد.
  • فردوسی صدها سال پیش از گالیله به چرخنده بودن زمین اشاره می‌کند و این مطلب از پیشگویی‌های علمی شاهنامه است.[۲۰]
  • در شاهنامه و در زمان به دنیا آمدن رستم که با سختی همراه هست، فردوسی اشاره می‌کند که سیمرغ راه زایمان غیرطبیعی را آموزش می‌دهد که از جراحی از سمت پهلو می‌باشد. سال‌ها بعد جولیو سزار که از این طریق به دنیا می‌آید این روش را «سزارین» می‌نامند. صادقی پیشنهاد داده‌است که این روش زایمان را «رستمانه» نام‌گذاری کنند که متأسفانه مورد تأیید مجمع پزشکان ایران قرار نگرفته‌است.[۶]
  • توجه به شخصیتهای شاهنامه و معرفی آنان در قالب نمایشهای رادیویی و تلویزیونی که در واقع توجه به داشته‌های خودی برای نسل جوان و آینده ایران است.[۴] این اندیشه بر اساس حرکت و پیام فردوسی است که تمامی تلاش خود را در جهت حفظ و بقای زبان و فرهنگ وطنش بکار گرفته‌است تا که آن را از دست مهاجمان و بیگانگان ایمن نگهدارد.[۲۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «پسر فردوسی در تلویزیون شاهنامه‌خوانی می‌کند». پایگاه اطلاع‌رسانی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایرا. ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳ اسفند ۱۳۹۴.
  2. «فردوسی نام ایران زمین را شهره آفاق کرد». خبرگزاری ایرنا. ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳ اسفند ۱۳۹۴.
  3. «ما، مهمان خانه فردوسی!». همشهری آنلاین. ۳ شهریور ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «روایتگری شاهنامه فردوسی». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۷ تیر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۳ فروردین ۱۳۹۵.
  5. «نخستین سفیر حسن نیت جهان». خبرگزاری کتاب ایران. ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۹ اسفند ۱۳۹۴.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ «ما، مهمان خانه فردوسی!». همشهری آنلاین. ۱۱ اسفند ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.
  7. «مجری معروف زن روی صحنه موسیقی فجر». جام جم آنلاین. ۲۴ بهمن ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۴ اسفند ۱۳۹۵.
  8. «روایت استاد امیر صادقی از فردوسی‌سرای ایران». روزنامه اطلاعات. ۱۴ مرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.
  9. «یک نقال و شاهنامه‌خوان: برای پول کار نمی‌کنم». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۳ فروردین ۱۳۹۵.
  10. «شاهنامه خوانی و نقالی ریشه در باورهای آیینی و سنتی ایران دارد». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۹ خرداد ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۵ فروردین ۱۳۹۵.[پیوند مرده]
  11. ««سیاوش» حماسه‌های عاشقانه خواند/ فردوسی راوی شد». خبرگزاری مهر. ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۲ فروردین ۱۳۹۵.
  12. «اعلام برنامه‌های کنگرهٔ «پاژ» برای هزارهٔ شاهنامه». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۹ فروردین ۱۳۹۵.
  13. «میراث در جشنواره موسیقی فجر از شاهنامه می‌گوید». خبرگزاری تسنیم. ۲۲ بهمن ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۲ فروردین ۱۳۹۵.
  14. «شاهنامه خوانی استاد امیر صادقی». یوتیوب. دریافت‌شده در ۳ اسفند ۱۳۹۴.
  15. «روایت شاهنامه حکیم توس در رادیو». جام جم آنلاین. ۳ مرداد ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.
  16. «روایت استاد امیر صادقی از فردوسی‌سرای ایران». روزنامه اطلاعات. ۱۴ مرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.
  17. «از خاک تا خاک». پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.[پیوند مرده]
  18. «به پاکی خورشید: زندگی و مرگ سیاوش به روایت حکیم ابوالقاسم فردوسی». پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۸ اسفند ۱۳۹۴.
  19. «شاهنامه خوانان تجلیل شدند». خبرگزاری ایسنا. ۱۱ خرداد ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۱ اسفند ۱۳۹۴.
  20. «نگذاریم فردوسی را هم مثل مولا نا بدزدند». روزنامه مردمسالاری. ۷ تیر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۹.
  21. «بازدید رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی از فردوسی‌سرای ایران». انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳ فروردین ۱۳۹۵.

منابع[ویرایش]

  • «فردوسی به دشمن ایران هم احترام می‌گذارد»، روزنامه ایران، ص. صفحه۱۳، ۲۷ شهریور ۱۳۹۳
  • محمود طلوعی، دانشنامه تاریخ، ص. صفحه۶۵۸
  • «از اینجا و آنجا»، بخارا، ش. شماره بهمن و اسفند ۱۳۸۸، ص. صفحه۷۴

پیوند به بیرون[ویرایش]