ارتش آزادی‌بخش ملی ایرلند
| |
|---|---|
 | |
| رهبران |
|
| تاریخ فعالیت | December 1974 – present (on ceasefire since 1998, formally ended armed campaign in 2009)[۱] |
| مناطق فعالیت | اروپای قاره‌ای |
| ایدئولوژی |
|
| اندازه | Unknown, at least 80 members at first meeting in December 1974 Estimated to have 100 active members in June 1983[۲] |
| متحدان | دیگر مارکسیست‌های اروپایی نظیر «جبهه آزادی‌بخش کاتالان» و «عمل مستقیم» [۳][۴] |
| مخالفان |  بریتانیا
|
| درگیری‌ها و جنگ‌ها | درگیری‌های ایرلند شمالی |
ارتش آزادی‌بخش ملی ایرلند (INLA , ایرلندی: Arm Saoirse Náisiúnta na hÉireann)[۵] یک گروه شبه نظامی سوسیالیست و جمهوری‌خواه در ایرلند بود که ۱۰ دسامبر ۱۹۷۴، طی درگیری‌های ایرلند شمالی تشکیل شد. این ارتش به دنبال تجزیه ایرلند شمالی از پادشاهی متحده و ایجاد یک جمهوری سوسیالیستی دربرگیرنده کل ایرلند بود. اینلا در واقع شاخهٔ شبه نظامی «حزب سوسیالیست جمهوری‌خواه ایرلند» (IRSP) بود.
اینلا توسط اعضای سابق «ارتش جمهوری‌خواه رسمی ایرلند» به وجود آمد و شامل اعضایی بود که با آتش‌بس آن گروه مخالف بودند. در ابتدا به عنوان «ارتش آزادی‌بخش خلق» یا «ارتش جمهوری خلق» شناخته می‌شد. اینلا یک کمپین شبه نظامی علیه ارتش انگلیس و «فرماندهی سلطنتی اولستر» (RUC) در ایرلند شمالی ترتیب دادند. همچنین در جمهوری ایرلند، انگلیس و سرزمین اصلی اروپا به میزان کمتری فعال بودند. حملات برجسته‌ای که توسط INLA انجام شد، شامل «بمب‌گذاری دراپین ول»، «کشتار جاده شانکیل در ۱۹۹۴»، «ترورهای آیری نیو در ۱۹۷۹» و «بیلی رایت در ۱۹۹۷» بود. با این حال این گروه نسبت به گروه شبه نظامی اصلی جمهوری‌خواهان، یعنی IRA موقت، کوچکتر بوده و فعالیت کمتری داشت. این گروه نهایتاً با اختلافات داخلی ضعیف شد. اعضای گروه برای حملاتی که داوطلبان انجام دادند از نام‌های دولتی ارتش آزادی‌بخش خلق، ارتش جمهوری‌خواه خلق،[۶] و نیروی واکنش کاتولیک[۷] استفاده کردند اما INLA نمی‌خواست مسئولیت آن را بپذیرد.[۸] طبق قانون پیشگیری از تروریسم در سال ۱۹۷۴، INLA در ۳ ژوئیه ۱۹۷۹ به یک گروه ممنوع در انگلستان تبدیل شد.[۹]
پس از یک کارزار مسلحانه ۲۴ ساله، INLA در ۲۲ اوت ۱۹۹۸ آتش‌بس اعلام کرد.[۱۰] در اوت ۱۹۹۹، اظهار داشت که «هیچ استدلال سیاسی و اخلاقی برای توجیه از سرگیری کارزار وجود ندارد».[۱۱] در اکتبر ۲۰۰۹، INLA رسماً وعده داد که اهداف خود را از طریق ابزارهای سیاسی مسالمت‌آمیز دنبال کند[۱] و از خلع سلاح خود را شروع کرد.
IRSP از سیاست «بدون حمله اول» پشتیبانی می‌کند که به مردم اجازه می‌دهد شکست عملیاتی صلح را بدون اقدامات نظامی ببینند.[۱۲]
فعالیت اینلا در بریتانیا منع شده و تحت «قانون تروریسم سال ۲۰۰۰»، ممنوع است. این سازمان در جمهوری ایرلند نیز غیرقانونی است.[۱۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "'Armed struggle is over' – INLA". BBC News. 11 October 2009.
- ↑ Fortnight Magazine, Issue 195, p. 7-8. Fortnight Publications, 1983.
- ↑ Jack Holland & Henry McDonald, INLA – Deadly Divisions, 1994, p.246-8
- ↑ Jack Holland & Henry McDonald, INLA – Deadly Divisions, 1994, p.146-7, p.214-15
- ↑ INLA memorial (Carlton Court, Strabane) بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۱۸ توسط Wayback Machine, Conflict Archive on the Internet.
- ↑ Sutton, Malcolm. "CAIN: Sutton Index of Deaths". cain.ulst.ac.uk. Archived from the original on 1 June 2018. Retrieved 17 July 2018.
- ↑ "CAIN: Chronology of the Conflict 1983". cain.ulst.ac.uk. Archived from the original on 1 March 2011. Retrieved 1 January 2019.
- ↑ https://fas.org/irp/world/para/inla.htm
- ↑ Ruan O'Donnell – Special Category: The IRA in English Prisons: Vol. 2: 1978–1985 p. 83
- ↑ "UK and Ireland welcome INLA ceasefire". BBC News. Retrieved 30 January 2015.
- ↑ "INLA 'declares war is over'". BBC News. Retrieved 30 January 2015.
- ↑ "What is Irish Republican Socialism?". Archived from the original on 30 June 2011. Retrieved 9 December 2016.
- ↑ THE OFFENCES AGAINST THE STATE ACTS, 1939–1998