ابرقدرت انرژی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کشورهایی که ذخایر گاز طبیعی در آن قرار دارد.

ابرقدرت انرژی (انگلیسی: Energy superpower) به کشوری اطلاق می‌گردد که مقادیر زیادی از منابع انرژی (نفت خام، گاز طبیعی، زغال‌سنگ، اورانیوم و غیره) را برای تعداد قابل توجهی از کشورهای دیگر تأمین می‌کند و به همین دلیل، بالقوه می‌تواند بر بازارهای جهانی تأثیر بگذارد و از این جهت می‌تواند یک مزیت سیاسی یا اقتصادی برای کشورها بشمار آید. این واژه برای توصیف کشورهایی همچون روسیه، عربستان سعودی، کانادا، ونزوئلا و ایران استفاده می‌شود.[۱][۲][۳][۴][۵] گفته می‌شود که ایالات متحده آمریکا به دلیل دارا بودن ذخایر گاز شیل، یک ابرقدرت بالقوهٔ انرژی است.[۶]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "How Russia's energy superpower status can bring supersecurity and superstability. Interview with Leonid Grigoriev". Civil G8. 2006. Retrieved 2012-02-05.
  2. "Saudi Arabia's first step towards clean energy technologies". UNDP. Archived from the original on 2012-05-28. Retrieved 2012-02-05.
  3. Canada: The next oil superpower? بایگانی‌شده در ۶ فوریه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, by Manik Talwani. The New York Times 2003
  4. Energy and the Iranian economy: hearing. United States Congress. 2006-07-25. Retrieved 2014-06-11.
  5. Balamir Coşkun, Bezen (Winter 2009). "Global Energy Geopolitics and Iran" (PDF). Uluslararası İlişkiler. International Relations Council of Turkey. 5 (20): 179–201. Archived from the original (PDF) on April 1, 2014.
  6. Fensom, Anthony (23 January 2013). "America: The Next Energy Superpower?". The Diplomat.