نمایش مبدأ برای آزمایش ۲۱ گرم

{{pp-semi-indef|small=yes}}
{{مقاله خوب}}
[[پرونده:Duncan_MacDougall_physician.png|بندانگشتی| دانکن مک دُگال، تصویر در سال ۱۹۱۱]]'''آزمایش ۲۱ گرم''' به یک مطالعهٔ علمی اشاره دارد که در سال ۱۹۰۷ توسط دانکِن مَک دُگال، پزشک آمریکایی از [[ماساچوست]] منتشر شد. مک دگال [[جان|روح]] را دارای وزن فیزیکی فرض کرد و سعی کرد جرم از دست رفته توسط انسان را هنگام خروج روح از بدن اندازه‌گیری کند. وی سعی کرد تغییر جرم شش بیمار را در لحظه مرگ اندازه‌گیری کند. یکی از شش نفر سه چهارم اونس (۲۱٫۳ گرم) وزن از دست داد.

مک دگال معتقد بود آزمایش او باید بارها تکرار شود تا بتوان از آن نتیجه‌گیری کرد. این آزمایش [[تعیین اندازه نمونه|به دلیل اندازه نمونه]] کوچک و روش‌های مورد استفاده، به‌طور گسترده‌ای مورد انتقاد قرار گرفت.<ref name="karl">{{cite book|last=Kruszelnicki|first=Karl|year=2006|title=Great Mythconceptions: The Science Behind the Myths|url=https://books.google.com/books?id=YIfEO4nvvLUC|publisher=Andrews McMeel Publishing|pages=199–201|isbn=978-0-7407-5364-0|author-link=Karl Kruszelnicki|access-date=3 سپتامبر 2021|archive-date=22 ژوئیه 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210722174817/https://books.google.com/books?id=YIfEO4nvvLUC}}</ref> آزمایش مک دگال با وجود رد شدن در [[جامعه علمی]]، این مفهوم را که روح دارای وزن است و به‌طور خاص وزن آن ۲۱ گرم است، رواج داد.

== پیش‌زمینه ==
مفهوم [[روح]]، به معنی جنبهٔ [[تجرد|غیرمادی]] انسان، از قرون باستان به این سو ریشه در [[فلسفه]] و [[دین|ادیان]] داشته، اما حیطهٔ آن از [[دیالکتیک|استدلال عقلی]] و [[منطق|علوم منطقی]] فراتر نمی‌رفت. ریشه‌های اولیه مفهوم روح در گذشته‌ای دور از دوران ماقبل تاریخ پنهان شده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Philosophical anthropology - Early conceptions of the soul|نشانی=https://www.britannica.com/topic/philosophical-anthropology|وبگاه=Encyclopedia Britannica|بازبینی=2021-10-03|کد زبان=en|تاریخ بایگانی=13 مه 2021|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20210513063941/https://www.britannica.com/topic/philosophical-anthropology}}</ref><ref>{{cite book|last1=Michels|first1=John|title=Science: Volume 3|date=January 18, 1884|publisher=American Association for the Advancement of Science|location=Highwire Press, Jestor|page=75|url=https://books.google.com/books?id=0IECAAAAYAAJ&q=scientist+who+believe+that+the+vital+force+within+all+living+things+is+spirit&pg=PA75|access-date=10 October 2019|archive-date=14 آوریل 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210414051557/https://books.google.com/books?id=0IECAAAAYAAJ&q=scientist+who+believe+that+the+vital+force+within+all+living+things+is+spirit&pg=PA75}}</ref><ref>OED "spirit 2.a. : The soul of a person, as commended to God, or passing out of the body, in the moment of death."</ref>

[[افلاطون]] روح را جوهری پیراسته از جرم، مکان و زمان می‌دانست. او گفت که حتی پس از مرگ، روح وجود دارد و قادر به تفکر است.<ref>{{cite book|title=The Gift of Logos: Essays in Continental Philosophy|last=Jones|first=David|publisher=Cambridge Scholars Publishing|year=2009|isbn=978-1-4438-1825-4|pages=33–35|url=https://books.google.com/books?id=1RgaBwAAQBAJ&q=plato+soul+logos&pg=PA34|access-date=2016-02-23|archive-date=2021-10-09|archive-url=https://web.archive.org/web/20211009093011/https://books.google.com/books?id=1RgaBwAAQBAJ&q=plato+soul+logos&pg=PA34}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Hommel|first=Bernhard|date=2019-10-01|title=Affect and control: A conceptual clarification|url=http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0167876019301382|journal=International Journal of Psychophysiology|language=en|volume=144|pages=1–6|doi=10.1016/j.ijpsycho.2019.07.006|issn=0167-8760|pmid=31362029|archive-url=https://web.archive.org/web/20211009093013/https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0167876019301382|archive-date=2021-10-09|access-date=2021-10-04}}</ref><ref name="dictionary">Long, A. A. Psychological Ideas in Antiquity. In: ''Dictionary of the History of Ideas''. 1973–74 [2003]. [http://xtf.lib.virginia.edu/xtf/view?docId=DicHist/uvaGenText/tei/DicHist4.xml;chunk.id=dv4-01 link] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150426185934/http://xtf.lib.virginia.edu/xtf/view?docId=DicHist%2FuvaGenText%2Ftei%2FDicHist4.xml%3Bchunk.id%3Ddv4-01 |date=۲۶ آوریل 2015}}.</ref><ref>{{Cite journal|last=Karasmanis|first=Vassilis|date=2006-03-01|title=Soul and body in Plato|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0531513105013476|journal=International Congress Series|series=Beyond the Mind-Body Dualism: Psychoanalysis and the Human Body. Proceedings of the 6th Delphi International Psychoanalytic Symposium held in Delphi, Greece between 27 and 31 October 2004|language=en|volume=1286|pages=1–6|doi=10.1016/j.ics.2005.09.061|issn=0531-5131|archive-url=https://web.archive.org/web/20211009093017/https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0531513105013476|archive-date=2021-10-09|access-date=2021-10-04}}</ref> مفهوم روح در [[مسیحیت]] توسط [[آگوستین]] و در فلسفه توسط [[رنه دکارت|دکارت]] توسعه یافت.<ref name="ToolAutoGenRef1">{{یادکرد وب|عنوان=soul {{!}} religion and philosophy|نشانی=https://www.britannica.com/topic/soul-religion-and-philosophy|وبگاه=Encyclopedia Britannica|بازبینی=2021-10-03|کد زبان=en|تاریخ بایگانی=2021-10-03|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20211003165451/https://www.britannica.com/topic/soul-religion-and-philosophy}}</ref> در [[اسلام]]، روح [[نفس]] را هدایت می‌کند.<ref name="Ahmad">{{cite book|last=Ahmad|first=Sultan|title=Islam In Perspective|chapter=''Nafs:'' What Is it?|chapter-url=https://books.google.com/books?id=YxT_3zlWc-UC&pg=PA180|edition=revised|publisher=Author House|year=2011|isbn=978-1-4490-3993-6|page=180|via=Google Books|access-date=2017-07-15|archive-date=2 ژوئن 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210602214256/https://books.google.com/books?id=YxT_3zlWc-UC&pg=PA180}}</ref> بعدها فیلسوفانی مانند [[باروخ اسپینوزا|اسپینوزا]]، [[ایمانوئل کانت|کانت]] و [[ابن سینا]] پیرامون اثبات و چیستی روح بحث کردند، ایدهٔ [[انسان معلق]] ابن سینا نیز در این ارتباط است.<ref name=ToolAutoGenRef1/><ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=Taheri|نام۱=Dr. Syed SadrAl-din|نام خانوادگی۲=Ghasemi|نام۲=Mohammad|تاریخ=|عنوان=The study of Avicenna’s view regarding “soul”|پیوند=https://www.ijhcs.com/index.php/ijhcs/article/viewFile/1152/1039|دوره=|شماره=|صفحات=1071-1080|doi=|تاریخ بازبینی=}}</ref> در دوره‌های جدیدتر، این تصور که روح مادی است بروز پیدا کرد، مثلاً مک دگال معتقد بود بدون وجود مادهٔ اشغال کنندهٔ فضا، شخصیت یا خودآگاهیِ همیشگی پس از مرگ جسمانی غیرقابل تصور است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=Charles T. Wolfe,Michaela van Esveld|تاریخ=26 September 2014|وبگاه=springer|نشانی=https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-94-017-9072-7_19|عنوان=The Material Soul: Strategies for Naturalising the Soul in an Early Modern Epicurean Context|بازبینی=2021-10-04|تاریخ بایگانی=11 ژوئن 2018|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20180611203945/https://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-94-017-9072-7_19}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Hypothesis Concerning Soul Substance Together with Experimental Evidence of The Existence of Such Substance|نشانی=https://www.newdualism.org/papers/D.MacDougall/soul-substance.htm|وبگاه=www.newdualism.org|بازبینی=2021-10-03|تاریخ بایگانی=3 سپتامبر 2021|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20210903162716/https://www.newdualism.org/papers/D.MacDougall/soul-substance.htm}}</ref> با این وجود، این ایده که روح از نظر تجربی قابل اثبات باشد هرگز توسط جامعهٔ علمی تأیید نشد. بدین جهت روح را از نظر [[زیست‌شناسی]] قابل تحقیق نمی‌دانند، چرا که علوم زیستی زندگی را به عنوان آمیخته‌ای از فیزیک و شیمی ترسیم می‌کند.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Science of the Soul? ‘I Think, Therefore I Am’ Is Losing Force|نشانی=https://www.nytimes.com/2007/06/26/science/26soul.html|کوشش=The New York Times|تاریخ=2007-06-26|تاریخ بازبینی=2021-10-03|شاپا=0362-4331|زبان=en-US|نام=Cornelia|نام خانوادگی=Dean|تاریخ بایگانی=2021-10-03|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20211003142731/https://www.nytimes.com/2007/06/26/science/26soul.html}}</ref>

== شرح آزمایش ==
در سال ۱۹۰۱، دانکن مک دگال، پزشکی از [[هاورهیل|هاوِرهیل]]، شهر کوچکی واقع در ایالت [[ماساچوست]]، که می‌خواست از نظر علمی به پاسخ این پرسش برسد که آیا [[روح]] دارای وزن است، شش بیمار را در خانه‌های سالمندان شناسایی کرد که مرگ آنان قریب‌الوقوع بود. چهار نفر از آنها مبتلا به سل و یکی به دیابت مبتلا بوده و علت بیماری یکی دیگر نامشخص بود. مک دگال به‌طور خاص افرادی را انتخاب می‌کرد که از فرسودگی جسمی رنج می‌برند، زیرا او نیاز داشت بیماران از نظر جسمی تا هنگام مرگ ثابت بمانند تا اندازه‌گیری وزن به‌طور دقیق انجام شود. وقتی به نظر می‌رسید بیماران نزدیک به مرگ هستند، تخت خواب آنها بر روی ترازوهایی در مقیاس صنعتی با دقت دو دهم [[اونس]] (۵٫۶ گرم) قرار می‌گرفت.<ref name="karl"/><ref name="wiseman">{{cite book|last=Wiseman|first=Richard|date=1 April 2011|title=Paranormality: Why We see What Isn't There|url=https://books.google.com/books?id=TO67ZcZ3wUUC|publisher=Macmillan|isbn=978-1-74303-838-3|author-link=Richard Wiseman|pages=32–34|access-date=3 سپتامبر 2021|archive-date=22 ژوئیه 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210722174817/https://books.google.com/books?id=TO67ZcZ3wUUC}}</ref><ref name="mary">{{cite book|last=Roach|first=Mary|author-link=Mary Roach|date=6 September 2012|title=[[Stiff: The Curious Lives of Human Cadavers]]|publisher=Penguin|isbn=978-0-241-96501-6}}</ref> مک دگال با اعتقاد به این که انسان‌ها روح دارند ولی حیوانات نه، بعدها تغییرات وزن پانزده سگ پس از مرگ را نیز اندازه‌گیری کرد. مک دگال گفت که مایل بود برای آزمایش خود از سگ‌هایی که بیمار یا در حال مرگ هستند استفاده کند، اگرچه نتوانست چنین سگ‌هایی را پیدا کند؛ بنابراین فرض بر این است که او سگ‌های سالم را مسموم کرده‌است.<ref name="mary"/><ref name="snopes">{{cite web|url=https://www.snopes.com/fact-check/weight-of-the-soul/|title=Weight of the Soul|access-date=31 July 2018|author1=Mikkelson, Barbara|author2=Mikkelson, David P.|date=27 October 2003|work=[[Snopes]]|archive-url=https://archive.today/20140630064537/http://www.snopes.com/religion/soulweight.asp|archive-date=30 June 2014|url-status=live}}</ref><ref name="park">{{cite book|last=Park|first=Rober L.|date=22 September 2008|title=Superstition: Belief in the Age of Science|url=https://books.google.com/?id=1XocNrUN_K4C|publisher=Princeton University Press|isbn=978-1-4008-2877-7|author-link=Robert L. Park|pages=102–103}}</ref>

=== نتایج ===
یکی از بیماران پس از مرگ وزنش کاهش یافت اما سپس دوباره وزن قبلی خود را بازیافت. دو بیمار دیگر، پس از مرگ وزنشان کاهش یافت و تا دقایقی بعد همچنان کاهش وزنشان ادامه داشت. یکی دیگر از بیماران همزمان با زمان مرگ «سه چهارم اونس» (۲۱٫۳ گرم) وزن خود را از دست داد. از میان دو بیمار باقیمانده، مک دگال نتایج یک بیمار را نادیده گرفت زیرا مقیاس‌ها «به خوبی تنظیم نشده بودند»، و به دلیل از دنیا رفتن یک بیمار دیگر در زمانی که تجهیزات هنوز کالیبره نشده بودند، نتایج حاصله از آن را تخفیف داد. مک دگال گزارش داد که هیچ‌یک از سگ‌ها پس از مرگ هیچ گونه وزنی از دست ندادند.<ref name="karl"/><ref name="snopes"/>

با وجود این که مک دگال معتقد بود که نتایج آزمایش او نشان می‌دهد روح انسان ممکن است وزن داشته باشد، گزارش او که تا سال ۱۹۰۷ منتشر نشده بود، اظهار داشت که آزمایش باید بارها قبل از نتیجه‌گیری نهایی تکرار شود.<ref name="snopes"/><ref name="park"/>

== بازخورد ==
[[پرونده:Nytimage001.jpg|پیوند=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Nytimage001.jpg|بندانگشتی|مقاله ''[[نیویورک تایمز]]'' در ۱۱ مارس ۱۹۰۷]]
قبل از اینکه مک دگال بتواند نتایج آزمایش‌های خود را منتشر کند، برای اولین بار ''[[نیویورک تایمز]]'' در مقاله‌ای با عنوان «روح وزن دارد: پزشک فکر می‌کند» پرده از ماجرا برداشت.<ref>{{cite news|date=11 March 1907|title=Soul has Weight, Physician Thinks|url=https://www.nytimes.com/1907/03/11/archives/soul-has-weight-physician-thinks-dr-macdougall-of-haverhill-tells.html|work=[[نیویورک تایمز|The New York Times]]|access-date=16 July 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170717205149/http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=9D07E5DC123EE033A25752C1A9659C946697D6CF|archive-date=17 July 2017|url-status=dead}}</ref> نتایج مک دگال در آوریل همان سال در [[انجمن تحقیقات روان‌شناسی آمریکا|''مجله انجمن تحقیقات روان‌شناسی آمریکا'']] و مجله ''پزشکی آمریکایی'' منتشر شد.<ref>{{cite journal|last=MacDougall|first=Duncan|date=1907|title=Hypothesis Concerning Soul Substance Together With Experimental Evidence of the Existence of Such a Substance|url=https://books.google.com/books?id=sQAKAwAAQBAJ|journal=Journal of the American Society for Psychical Research|volume=1|issue=1|page=237|isbn=9785874496289|access-date=3 سپتامبر 2021|archive-date=22 ژوئیه 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210722174818/https://books.google.com/books?id=sQAKAwAAQBAJ}}</ref><ref>{{cite journal|last1=MacDougall|first1=Duncan|date=April 1907|title=The Soul: Hypothesis Concerning Soul Substance Together with Experimental Evidence of the Existence of Such Substance|journal=American Medicine|volume=2|pages=240–243}}</ref>

=== انتقادات ===
پس از انتشار آزمایش در مجلهٔ ''پزشکی آمریکایی''، پزشک آگوستوس پی. کِلارک اعتبار این آزمایش را زیر سؤال برد. کلارک متذکر شد که در زمان مرگ، ناگهان دمای بدن افزایش می‌یابد زیرا ریه‌ها دیگر خون را خنک نمی‌کنند و این امر باعث افزایش تعریق می‌شود که به راحتی می‌تواند دلیل از دست دادن ۲۱ گرمِ مورد بحث باشد. کلارک همچنین مدعی شد از آنجا که سگ‌ها غدد عرق ندارند، پس از مرگ به این ترتیب وزن خود را کاهش نمی‌دهند. انتقاد کلارک در شماره [[مه (ماه)|مه]] مجله ''پزشکی آمریکایی'' منتشر شد.<ref name="wiseman"/><ref name="mary"/> مشاجره‌های مک دگال و کلارک در مورد صحت این آزمایش حداقل تا دسامبر همان سال در مجله منتشر می‌شد.<ref name="mary"/>

آزمایش مک دگال توسط جامعه علمی رد شده‌است و او متهم به روش‌های نادرست و تقلب آشکار در به دست آوردن نتایج خود شده‌است.<ref name="karl"/><ref name="park"/> [[دکتر کارل|کارل کروزِنِسکی]] با اشاره به اینکه تنها داده‌های حاصل از آزمایش یکی از شش بیمار شرکت کننده از این فرضیه پشتیبانی می‌کند، اظهار داشت که این آزمایش یک «گزارش انتخابی» است، زیرا مک دگال اکثر نتایج را نادیده گرفته‌است.<ref name="hood">{{cite book|last=Hood|first=Bruce|date=1 June 2009|title=Supersense: From Superstition to Religion – The Brain Science of Belief|url=https://books.google.com/books?id=rDafBAAAQBAJ|publisher=Hachette|isbn=978-1-84901-246-1|author-link=Bruce Hood (psychologist)|page=151|access-date=3 سپتامبر 2021|archive-date=25 اوت 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210825031638/https://books.google.com/books?id=rDafBAAAQBAJ}}</ref> کروزنسکی همچنین از اندازهٔ کوچک نمونه انتقاد کرد و پرسید که چگونه مک دگال با توجه به فناوری موجود در آن زمان توانست لحظه دقیق مرگ را تعیین کند.<ref name="karl"/> فیزیکدان [[باب پارک|رابرت پارک]] نوشته‌است که آزمایش‌های مک دگال «امروزه واجد ارزش علمی تلقی نمی‌شود» و روان‌شناس بروس هود نوشت «از آنجا که کاهش وزن قابل اعتماد یا قابل تکرار نبود، یافته‌های او غیرعلمی بود».<ref name="hood"/> [[ریچارد وایزمن]] استاد دانشگاه هردفورتشایر انگلستان<ref name="All About RW">{{cite web|url=http://www.scotsman.com/news/interview-professor-richard-wiseman-edinburgh-science-festival-guest-curator-1-1494424|title=Interview: Professor Richard Wiseman, Edinburgh Science Festival guest curator|publisher=The Scotsman|date=11 February 2011|access-date=7 March 2014}}</ref> گفت که در جامعهٔ علمی، این آزمایش محدود است به انبوهی از کنجکاوی‌های علمیِ برچسب خورده با عنوانِ «تقریباً مطمئناً درست نیست».<ref name="wiseman"/>

در مقاله ای که توسط [[اسنوپس]] در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، آمده‌است که این آزمایش دارای اشکال است زیرا روش‌های مورد استفاده مشکوک است، اندازهٔ نمونه بسیار کوچک است و توانایی اندازه‌گیری تغییرات وزن نیز بسیار مبهم است و نتیجه می‌گیرد: «نباید به این ایده اعتقاد داشت که آزمایش‌های او چیزی را ثابت کرد؛ چه رسد به اینکه وزن روح را ۲۱ گرم اندازه‌گیری کرده باشد.»<ref name="snopes"/> این مسئله که مک دگال احتمالاً پانزده سگ سالم را در تلاش برای حمایت از تحقیقات خود، مسموم کرده و کشته نیز مورد انتقاد قرار گرفته‌است.<ref name="park"/>

=== پس‌آیند ===
در سال ۱۹۱۱ نیویورک تایمز در گزارشی نوشت که مک دگال قصد داشت آزمایش‌هایی را برای عکس گرفتن از ارواح انجام دهد، اما به نظر نمی‌رسد که تحقیقاتش را در این زمینه ادامه داده باشد و در سال ۱۹۲۰ درگذشت.<ref name="snopes"/> آزمایش او تکرار نشده‌است.<ref name="park"/>

== آزمایش‌های مشابه ==
در دسامبر ۲۰۰۱، فیزیکدان لوئیس هُلِندِر جونیور مقاله‌ای در ''مجلهٔ انجمن اکتشافات علمی'' منتشر کرد که در آن نتایج آزمایش مشابهی را به نمایش گذاشت. او وزن یک قوچ، هفت میش، سه بره و یک بز را در لحظه مرگ سنجید و به دنبال کشف یافته‌های مورد ادعای مک دگال بود. آزمایش وی نشان داد که هفت [[گوسفند|میش]] بالغ هنگام مرگ دچار تغییر وزن می‌شوند، هرچند وزن خود را از دست نمی‌دهند، بلکه وزنشان به مقدار ۱۸ تا ۷۸۰ گرم افزایش می‌یابد، که با گذشت زمان این وزن از بین می‌رود تا به وزن اولیه خود بازگردند.<ref>[[Lewis E. Hollander Jr.|Hollander, Lewis E. , Jr.]] "[https://www.scientificexploration.org/docs/15/jse_15_4_hollander.pdf Unexplained Weigh Gain Transients at the Moment of Death] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20210321190521/https://www.scientificexploration.org/docs/15/jse_15_4_hollander.pdf |date=21 مارس 2021}}". ''[[انجمن اکتشافات علمی|Journal of Scientific Exploration]]'' 15 (4): 495-500</ref> در سال ۲۰۰۹، آزمایش هلندر جونیور در همان مجله توسط ماسایوشی ایشیدا مورد [[داوری همتا|بررسی انتقادی]] قرار گرفت. ایشیدا دریافت که اظهارات هلندر در مورد افزایش وزن گذرا «بیان مناسبی از نتایج تجربی نیست»، اگرچه او اذعان داشت «علت وقوع نیرو همچنان باید توضیح داده شود». او همچنین اختلال احتمالی سکوی توزین را در دو مورد محتمل دانست.<ref>Ishida, Masayoshi. "[http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.583.754&rep=rep1&type=pdf A New Experimental Approach to Weight Change Experimentsat the Moment of Death with a Review of Lewis E. Hollander’s Experiments on Sheep] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20210930133354/http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.583.754&rep=rep1&type=pdf |date=30 سپتامبر 2021}}". ''[[انجمن اکتشافات علمی|Journal of Scientific Exploration]]'', Vol. 23, No. 1, pp. 5–28, 2009</ref>

به همین ترتیب، پزشک جرارد ناهِم، با الهام از تحقیقات مک دگال، در سال ۲۰۰۵ آزمایشی را متعاقباً پیشنهاد کرد: استفاده از مجموعه ای از آشکارسازهای الکترومغناطیسی جهت تلاش برای جمع‌آوری هر نوع انرژی فرّار در لحظه مرگ. او پیشنهاد داد ایده خود را به بخش‌های مهندسی، فیزیک و فلسفه در [[دانشگاه ییل]]، [[دانشگاه استنفورد|استنفورد]] و [[دانشگاه دوک]] و همچنین [[کلیسای کاتولیک]] بفروشد، اما او را رد کردند.<ref>{{cite web|url=https://www.discovermagazine.com/mind/soul-search|title=Soul Search: Will natural science pin down our supernatural essence?|last=Bosveld|first=Jane|date=12 June 2007|work=Discover magazine|access-date=20 March 2020|archive-date=21 مارس 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200321172533/https://www.discovermagazine.com/mind/soul-search}}</ref>

== در فرهنگ عامه ==
آزمایش مک دگال علی‌رغم آن که به عنوان یک حقیقت علمی رد شد، این ایده را رواج داد که روح دارای وزن است و به‌طور خاص وزن آن ۲۱ گرم است.<ref name="karl"/><ref name="park"/> به عنوان برجسته‌ترین اثر که به این موضوع پرداخت، می‌توان به [[۲۱ گرم]] فیلم محصول ۲۰۰۳ اشاره کرد که در نام خود نیز به این آزمایش اشاره دارد.<ref name="wiseman"/><ref name="snopes"/><ref name="park"/>

مفهوم روح با وزن ۲۱ گرم در رسانه‌های متعددی ذکر شده‌است، از جملهٔ آنها شمارهٔ ۲۰۱۳ مجله [[مانگا]] و [[انیمه]] ''[[گانتز]]<ref>{{Cite comic|cartoonist=[[هیرویا اوکو|Hiroya Oku]]|story=Gantz|title=Where the Missing Mass Goes|issue=372|date=19 March 2013|publisher=|location=|page=12|panel=|id=}}</ref>''، شماره ۲۰۱۳ پادکست ''[[به نایت ویل خوش‌آمدید|به نایت وِیل خوش‌آمدید]]<ref>{{cite podcast|url=http://podbay.fm/show/536258179/e/1451624400?autostart=1|title=Faceless Old Woman|series=[[به نایت ویل خوش‌آمدید|Welcome to Night Vale]]|issue=26|date=1 July 2013|quote=Proverb 1: The human soul weighs 21 grams, smells like grilled vegetables, looks like a wrinkled tartan quilt, and sounds like bridge traffic.|access-date=3 سپتامبر 2021|archive-date=27 ژوئیه 2019|archive-url=https://web.archive.org/web/20190727221220/http://podbay.fm/show/536258179/e/1451624400?autostart=1}}</ref>''،<ref>{{Citation|title=26 - Faceless Old Woman|url=https://www.youtube.com/watch?v=ZuqZTRFx6dc|accessdate=2021-09-05|language=fa-IR|archive-date=5 سپتامبر 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210905231311/https://www.youtube.com/watch?v=ZuqZTRFx6dc}}</ref> و فیلم ''[[امپراتوری اجساد]]'' محصول ۲۰۱۵ را می‌توان نام برد.<ref>{{cite web|url=https://otakunoculture.com/2016/02/16/a-historical-analysis-review-into-the-empire-of-corpses/|title=A Historical Analysis & Review into The Empire of Corpses|last=Sum|first=Ed|date=16 February 2016|work=Otaku no Culture|access-date=16 July 2017|archive-url=https://archive.today/20170716081848/https://otakunoculture.com/2016/02/16/a-historical-analysis-review-into-the-empire-of-corpses/|archive-date=16 July 2017|url-status=live}}</ref> آهنگ‌هایی نیز با اشاره به وزن روح، با عنوان «۲۱ گرم» نام گذاری شدند که توسط [[نیکی هیتون]] (۲۰۱۵)،<ref>{{cite web|url=http://www.idolator.com/7603817/niykee-heaton-nude-indiana-jones-21-grams-full-song|title=Niykee Heaton Gets Serious With Dark, Sprawling "21 Grams": Listen|last=Wass|first=Mike|date=10 August 2015|work=[[Idolator (website)|Idolator]]|access-date=16 July 2017|archive-url=https://archive.today/20170716081250/http://www.idolator.com/7603817/niykee-heaton-nude-indiana-jones-21-grams-full-song|archive-date=16 July 2017|url-status=live}}</ref> [[فدز]] (۲۰۱۵)، گروه متال‌کور [[آگوست قرمز می‌سوزد]] (۲۰۱۵) و گروه هیپ هاپ [[ثاندمنتالز|ثاندِمِنتالز]] (۲۰۱۷) منتشر شدند. [[تراویس اسکات|تراویس اِسکات]] در آهنگ ''بدون تماشاچی''، که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد به این مفهوم اشاره می‌کند. مک دگال و آزمایش‌هایش به صراحت در فیلم مستند Beyond and Back ساخته ۱۹۷۸ و قسمت پنجم از فصل اول سریال [[مسائل تاریک: پیچیده اما واقعی]] ذکر شده‌است.<ref>{{cite AV media|year=1978|title=Beyond and Back|medium=Documentary film}}</ref><ref>{{cite AV media|date=28 September 2011|title=21 Grams, Missing Cosmonauts, Sound of Death|medium=TV episode|series=Dark Matters: Twisted But True}}</ref> یک دانشمند آمریکاییِ داستانی به نام «آقای مک دگال» در رمان ''[[بی‌روح (رمان)|بی‌روح]]'' نوشته [[گیل کاریگر|گِیل کاریگِر]] در سال ۲۰۰۹ به عنوان یک متخصص در سنجش و اندازه‌گیری وزن ارواح ظاهر می‌شود.<ref>{{cite book|last=Carriger|first=Gail|date=2 September 2010|title=Soulless: Book 1 of The Parasol Protectorate|url=https://books.google.com/books?id=LJrUf4KXArsC|publisher=Hachette|isbn=978-0-7481-2148-9|author-link=Gail Carriger|access-date=3 سپتامبر 2021|archive-date=22 ژوئیه 2021|archive-url=https://web.archive.org/web/20210722174816/https://books.google.com/books?id=LJrUf4KXArsC}}</ref>

== جستارهای وابسته ==
{{درگاه|فیزیک|}}
* [[علوم حاشیه‌ای]]

== منابع ==
{{پانویس|چپ‌چین=بله|۲}}

== پیوند به بیرون ==
* [https://www.newdualism.org/papers/D.MacDougall/soul-substance.htm گزارش اصلی دکتر دانکن مک دگال]

[[رده:آزمایش‌ها]]
[[رده:ارواح]]
[[رده:علوم حاشیه‌ای]]