پرش به محتوا

آزمایش آلیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برخورددهندهٔ هادرونی بزرگ
(LHC)
آزمایش‌های LHC
ATLASیک دستگاه مارپیچی LHC
CMSسیم‌پیچ موئونی فشرده
LHCbزیبایی-LHC
ALICEیک آزمایش برخورد یونی بزرگ
TOTEMکل مقطع عرضی، پراکندگی الاستیک و افتراق پراش
LHCfLHC-فروارد
MoEDALشناساگر تک قطب و نامتعارف در LHC
FASERآزمایش جست و جوی فروارد
SNDشناساگر پراکندگی و نوترینو
پیش شتاب دهندگان LHC
p و Pbشتابدهندگان خطی برای پروتون‌ها (لیناک ۴) و سرب (لیناک ۳)
(نشان نشده)تقویت‌کننده سینکروترون پروتونی
PSسینکروترون پروترونی
SPSابرسنکروترون پروتونی

آزمایش آلیس(به انگلیسی: ALICE که مخفف A Large Ion Collider Experiment به معنی یک آزمایش برخورددهنده بزرگ یون است) یکی از شش آشکارساز اصلی برخورددهنده هادرونی بزرگ در سرن است. پنج‌تای دیگر عبارتند از :اطلس، سیم‌لوله فشرده میونی، توتم، ال‌اچ‌سی‌بی و ال‌اچ‌سی‌اف. آلیس برای برخوردهای یون‌های سنگین مانند هسته سرب طراحی شده‌است. که انرژی برخوردها ۲٫۷۶ تراالکترون ولت در هر نوکلئون (پروتون یا نوترون) است. این برخوردها دمای لازم برای تولید پلاسمای کوارک گلوئون را تهیه می‌کند. حالتی که در آن کوارک و گلوئون از هم جدا شده و یک ماده مایع مانند تولید می‌کنند.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • وب‌گاه رسمی آزمایش آلیس بایگانی‌شده در ۲۱ فوریه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine در سرن
  • تصاویر سراسرنما از آلیس
  • تصویر سراسرنما از مرکز آشکارساز آلیس
  • K. Aamodt et al. (ALICE collaboration) (2008). "The ALICE experiment at the CERN LHC". Journal of Instrumentation. 3 (8): S08002. Bibcode:2008JInst...3S8002T. doi:10.1088/1748-0221/3/08/S08002. (مستندسازی کامل طراحی)